dna moczanowa – choroba uogólniona spowodowana odkładaniem kryształów moczanu sodu: napady dny moczanowej, przewlekłe dnawe zapalenie stawów lub guzek podskórny, dna guzkowa – objawy dny moczanowej więcej niż jeden guzek podskórny, dna nadżerkowa – objawy dny moczanowej i więcej niż jedna dnawa nadżerka kostna.
Łuszczycowe zapalenie stawów to przewlekła choroba, która objawia się współwystępującym zapaleniem stawów oraz łuszczycą skóry. Niekiedy ma ona łagodną postać, niekiedy jednak prowadzi do nieodwracalnego zniszczenia stawów oraz niesprawności. Na szczęście w ostatnich latach dokonał się duży postęp zarówno w diagnostyce, jak i leczeniu łuszczycowego zapalenia stawów, co pozwala hamować rozwój choroby i zapewnić pacjentowi większy komfort życia. Z tekstu dowiesz się: co to jest łuszczycowe zapalenie stawów i jakie są jego przyczyny, jak objawia się łuszczycowe zapalenie stawów, jak przebiega diagnostyka łuszczycowego zapalenia stawów, na czym polega leczenie łuszczycowego zapalenia stawów. Łuszczycowe zapalenie stawów to schorzenie, w którego przebiegu u pacjenta występują jednoczesne zapalenie stawów oraz łuszczyca skóry. Niekiedy może ono objąć również inne części ciała, np. serce albo oczy, a także przyczyniać się do rozwoju miażdżycy. Łuszczycowe zapalenie stawów miewa różny przebieg – od łagodnych postaci, które mogą być dość łatwo kontrolowane, aż po postacie zaawansowane, kiedy u pacjenta dochodzi do trwałego, nieodwracalnego zniszczenia stawów i niesprawności. Łuszczycowe zapalenie stawów – przyczyny Szacuje się, że łuszczycowe zapalenie stawów występuje u około 30% pacjentów ze zdiagnozowaną łuszczycą, z którą z kolei boryka się około 2% populacji. Najczęściej objawy ŁZS obserwuje się u osób między 30. a 50. rokiem życia, choć nie jest to reguła – bywa ono diagnozowane również u pacjentów młodszych i starszych. Przyczyny łuszczycowego zapalenia stawów nie zostały jak dotąd jednoznacznie ustalone. Choroba ma najprawdopodobniej podłoże genetyczne, a procesy zapalne są uruchomiane przez określone bodźce zewnętrzne, takie jak: przebyte wcześniej zakażenia wirusowe i bakteryjne, poważne urazy mechaniczne, przewlekły stres, przyjmowanie niektórych leków (np. przeciw malarii), ekspozycja na niektóre substancje chemiczne. Łuszczycowe zapalenie stawów – objawy Łuszczycowe zapalenie stawów może mieć różny przebieg. Objawy ze strony układu ruchu najczęściej występują u pacjentów z już rozpoznaną łuszczycą – do tych symptomów zalicza się: ból, obrzęk i sztywność stawów, ograniczenie ruchomości stawów, zapalenie przyczepów ścięgnistych (ból i tkliwość takich obszarów, jak pięta i połączenie żeber z mostkiem), zapalenie palca (poszerzenie i bolesność palca), deformacje stawów (przede wszystkim w obrębie palców, co powoduje ich wizualne skrócenie), dna moczanowa. Niekiedy objawy te występują tylko w obrębie jednej części ciała (np. dłoni), czasami choroba obejmuje więcej stawów. Cechą charakterystyczną łuszczycowego zapalenia stawów jest jego przebieg – z naprzemiennymi okresami zaostrzeń oraz remisji. Choć u większości pacjentów ŁZS przyjmuje dość łagodną postać – głównie symetrycznego lub niesymetrycznego zapalenia kilku stawów, najczęściej rąk i stóp – to jednak choroba może mieć także cięższy przebieg. Wówczas atakuje stawy biodrowe i stawy kręgosłupa – nieleczone łuszczycowe zapalenie stawów w tej postaci może powodować nawet trwałą niesprawność. Nie można oczywiście zapominać o innych objawach łuszczycowego zapalenia skóry, poza zmianami skórnymi i zmianami w obrębie stawów. Są to degeneracja płytki paznokciowej, zapalenie spojówek i zapalenie błony naczyniowej oka, rozwój zmian miażdżycowych oraz – bardzo rzadko – uszkodzenie zastawek serca. Łuszczycowe zapalenie stawów – jakie badania trzeba wykonać? Diagnostyka łuszczycowego zapalenia stawów prowadzona jest najczęściej przez reumatologa, niekiedy także przez ortopedę lub internistę. Jej pierwszym elementem jest wywiad z pacjentem, zapoznanie się z jego dokumentacją medyczną oraz badania wzrokowe – zarówno w kierunku zmian łuszczycowych skóry, jak i charakterystycznych zmian w obrębie stawów. W dalszej kolejności wykonuje się podstawowe badania krwi – u pacjentów z ŁZS często wykrywa się podwyższone wskaźniki OB i CRP, świadczące o stanie zapalnym, choć nie jest to reguła. Bada się tzw. czynnik reumatoidalny (RF), a także antygen HLA B27, często występujący u pacjentów z tzw. spondyloartropatiami seronegatywnymi, do których zalicza się ŁZS. Wśród badań obrazowych przydatne pod względem diagnostycznym jest RTG – biodra, kręgosłupa, stawów stóp i rąk oraz innych stawów zajętych przez chorobę. W przypadku bardziej zaawansowanych postaci ŁZS wykonuje się rezonans magnetyczny. USG zalecane jest w przypadku podejrzenia zapalenia w obrębie przyczepów ścięgnistych. U pacjentów z zajęciem oczu wykonuje się badania okulistyczne, z objawami sercowymi – kardiologiczne. Łuszczycowe zapalenie stawów – leczenie Najważniejszym celem leczenia łuszczycowego zapalenia stawów jest zahamowanie jego rozwoju, umożliwienie pacjentowi jak najdłuższego normalnego funkcjonowania i samodzielności, a także zapobieganie powikłaniom, ze strony układu sercowo-naczyniowego. Łuszczycowe zapalenie stawów – leczenie farmakologiczne Stosowane u pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów są niesteroidowe leki przeciwzapalne, glikokortykosteroidy, metotreksat, a także inne leki, jak np. cyklosporyna, azatiopryna, sulfasalazyna, i leflunomid. Jeśli jest taka potrzeba, leki podaje się również bezpośrednio do objętego chorobą stawu pod kontrolą USG. Łuszczycowe zapalenie stawów – leczenie zabiegowe Jeśli ŁZS przyjmuje bardziej zaawansowaną postać, u pacjenta dochodzi do zniszczenia stawów i niesprawności, wykonuje się różnego rodzaju zabiegi korekcyjne i rekonstrukcyjne, które mają na celu poprawę pracy danego stawu, a także zabiegi endoprotezoplastyki, czyli usuwanie zniszczonych stawów naturalnych i zastępowanie ich sztucznymi protezami. Łuszczycowe zapalenie stawów – rehabilitacja Bardzo ważnym elementem leczenia ŁZS jest także rehabilitacja, w tym fizjoterapia ortopedyczna. Różnego rodzaju ćwiczenia czynne i bierne, terapia manualna, jak również zabiegi fizykoterapii, np. ultradźwięki, krioterapia i balneoterapia, działają przeciwbólowo, przeciwzapalnie i pomagają dłużej utrzymywać sprawność.b) M02 – Odczynowe zapalenie stawów (zespół Reitera), c) M05 – Serododatnie reumatoidalne zapalenie stawów, d) M06 – Inne reumatoidalne zapalenia stawów, e) M07 – Artropatie łuszczycowe i towarzyszące chorobom jelit, f) M10 – Dna moczanowa, g) M13 – Inne zapalenia stawów,Wczesne zapalenie stawów może rozwinąć się w reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) lub inne określone zapalenie stawów, może ustąpić samoistnie lub może pozostać niezróżnicowane przez nieokreślony przedział czasu. Do najczęściej występujących zapalnych chorób reumatycznych, które mogą rozwinąć się z objawami wczesnego zapalenia stawów należą; 1. reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), (częstość występowania w populacji ogólnej wynosi 0,24 -1,4%), 2. grupa schorzeń określanych jako Spondyloartropatie lub spondyloarthrtis, 3. zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, odczynowe zapalenie stawów – zespół Reitera, atropatie łuszczycowe i towarzyszące chorobom jelit, łuszczyca stawowa (częstość występowania w populacji ogólnej wynosi 1,3 -2,5%) 4. dna moczanowa (częstość występowania w populacji ludzi w wieku produkcyjnym wynosi 3,9%, a w populacji powyżej 70. roku życia- 9,0-12,6%), 5. pierwotny zespół Sjögrena (częstość występowania w populacji w wielu do 55 lat wynosi 0,2 -3,2%, a w populacji w wieku > 55 lat – 5%). Rzadziej występują takie choroby, jak: toczeń rumieniowaty układowy, skleroderma, zapalenie skórno-mięśniowe, polimialgia reumatyczna czy zapalenie naczyń. Częstość występowania tych schorzeń w populacji ogólnej wynosi od 01 do 0,5%. Zapalenie i zaczerwienienie wokół miejsca wystąpienia objawów. Dotknięte stawy są opuchnięte, ciepłe i zaczerwienione oraz bardzo wrażliwe; Ograniczony zakres ruchu. Wraz z rozwojem dny zmniejsza się ruchomość stawów. Najczęstszym objawem dny moczanowej są ataki ostrego dnawego zapalenia stawów. Choroby stawów – rodzaje, przyczyny i leczenie Chorób stawów nie należy lekceważyć, bo wśród nich są takie, które wymagają szybkiego, specjalistycznego leczenia. Bez zbadania przyczyny nie można zrzucać winy wyłącznie na wiek, przeciążenie czy drobny uraz. Jeśli bólowi towarzyszą inne niepokojące objawy, np. gorączka, osłabienie, chudnięcie, zmiany skórne, mogą kryć się za nimi poważne choroby. Ból stawów (lub jednego z nich) to bardzo częsta dolegliwość. W jednym z ogólnopolskich badań prawie 1/3 osób dorosłych zgłosiła ból stawów, który wystąpił w ciągu ostatnich 30 dni — piszą autorzy artykułu Ból i obrzęk stawów opublikowanego w czasopiśmie „Medycyna po Dyplomie”. Najczęściej wymieniany był ból kolana, a następnie ból ramion i bioder. Im bardziej zaawansowany wiek pacjenta, tym bóle stawów stają się coraz powszechniejsze; często wynikają z postępujących deformacji w przebiegu starzenia się. Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) RZS to przewlekła, postępująca choroba autoimmunologiczna z okresami zaostrzeń i remisji. Kobiety zapadają na nią częściej niż mężczyźni. Początkowo zmiany obejmują błonę maziową stawów. Z czasem schorzenie to je niszczy, doprowadza do ich zniekształcenia i sprawia, że zostają unieruchomione. Wraz z rozwojem atakuje także inne narządy. Objawy, które mogą pojawić się na początku choroby to: stan podgorączkowy, bóle stawów i mięśni, mrowienie oraz drętwienie kończyn, poranna sztywność stawów, która wraz z postępem choroby trwa coraz dłużej, brak apetytu i związane z nim chudnięcie. Zdarza się także, że dolegliwość zaczyna się ostrym stanem zapalnym jednego lub wielu stawów (najczęściej nadgarstków i rąk). RZS nie da się wyleczyć, lecz szybka diagnoza i nowoczesne terapie pozwalają zahamować destrukcję stawów, zwłaszcza we wczesnym stadium. Łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) ŁZS to przewlekłe zapalenie stawów związane z łuszczycą. Najczęściej pojawia się po kilku latach od pierwszego wystąpienia zmian skórnych, ale zdarza się również, że je wyprzedza lub rozwija się bez objawów. Choroba może zacząć się nagle, towarzyszy jej często gorączka i zapalenie jednego lub kilku stawów. ŁZS, podobnie jak RZS nie da się wyleczyć całkowicie. Można jednak uzyskać okresową poprawę. Polecane dla Ciebie maść, ból, zmęczenie, dla sportowców, bez parabenów zł wyrób medyczny, plaster rozgrzewający, ból mięśni, ból stawów zł maść, zmęczenie, dla sportowców, bez parabenów zł obrzęk, oparzenie, siniaki, ukąszenie, stres, stan zapalny, zadrapania, skaleczenie, ból, krwawienie zł Reaktywne zapalenie stawów (REA) REA to choroba, która pojawia się po wcześniejszym zakażeniu bakteryjnym przewodu pokarmowego lub dróg moczowo-płciowych (np. salmonellą czy chlamydią). Co ciekawe, w samych stawach nie ma bakterii, są tam jedynie ich antygeny. Stan zapalny objawiający się bólem i obrzękiem może objąć jeden lub kilka stawów. Początkowe objawy: złe samopoczucie, gorączka, bóle brzucha, biegunka. Chorobie mogą towarzyszyć objawy, które nie dotyczą stawów, np. zmiany skórne narządów płciowych, wysypka na dłoniach i podeszwach stóp, a nawet zapalenie spojówek, niewyraźne widzenie oraz inne problemy ze wzrokiem. Dolegliwość najczęściej mija, ale u niewielkiej części pacjentów ma charakter przewlekły i postępujący. Dna moczanowa (artretyzm, podagra) — jedna z wielu chorób stawów Dna moczanowa to zapalenie stawów, do którego dochodzi na skutek krystalizacji moczanu sodu w płynie stawowym, co jest związane ze zbyt wysokim stężeniem kwasu moczowego w organizmie (spowodowanym, np. złą dietą, paleniem papierosów i innymi przyczynami). Najczęściej dotyka mężczyzn po czterdziestce. Jednak zachorować na nią mogą także kobiety (na ogół nieco starsze). Pierwszy atak zazwyczaj dotyczy tylko jednego stawu (zwykle któregoś ze stawów stopy). Napad dny moczanowej jest na ogół nagły, może np. wyrwać ze snu. Trwa zwykle do 3 tygodni i na ogół przemija, nawet nieleczony. Objawy: ból stawu. obrzęk i zaczerwienienie skóry. Choroba zwyrodnieniowa stawów (ChZS, osteoartoza) ChZS to przewlekła, postępująca choroba, która wiąże się z uszkodzeniem stawu, pojawianiem się osteofitów, czyli wyrośli kostnych, a także zwiotczeniem i zanikiem mięśni, stanem zapalnym ogarniającym błonę maziową. Dotyczy najczęściej osób po czterdziestce, nieco częściej kobiet niż mężczyzn. Może mieć wiele przyczyn — od genetycznych lub związanych z chorobami ogólnoustrojowymi (np. niedoczynnością tarczycy lub cukrzycą) po takie, które wiążą się z uszkodzeniem mechanicznym lub przeciążeniem stawu. Objawy: poranna sztywność stawów trwająca nie dłużej niż pół godziny, ból, który nasila się, gdy staw jest obciążony, strzelanie w stawach. Zmiany zwyrodnieniowe mogą dotyczyć stawu biodrowego, kolanowego, stawów rąk oraz kręgosłupa. Leczenie zmierza do opanowaniu bólu i ich zahamowania. Problemy ze stawami (ból, obrzęki, sztywność i inne) mogą mieć także wiele innych przyczyn, nawet takich, które nie kojarzą się z układem ruchu (np. wirusowe zapalenie wątroby typu B i C). Powinny być wyjaśnione, a w razie potrzeby poddane dokładnej diagnostyce ( badaniu radiologicznemu, USG, rezonansowi magnetycznemu). Współczesna medycyna zna wiele sposobów, by zmniejszyć ból, zahamować destrukcję stawów i zapobiec niepełnosprawności. Nie należy jednak zwlekać z rozpoczęciem leczenia. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Guzy, stłuczenia i siniaki – co na nie stosować? Guzy, stłuczenia, siniaki i obrzęki – jakie środki warto mieć pod ręką, aby urazy goiły się szybciej? Podpowiadamy. Makrogole – czym są? Działanie przeczyszczające, zastosowanie, przeciwwskazania Makrogole to dobrze tolerowane i bezpieczne w stosowaniu preparaty, które wykorzystuje się w przypadku zaparć zarówno tych długotrwałych, jak i sporadycznych. Powodują zwiększenie objętości płynów w świetle jelit oraz wywołują działanie przeczyszczające. Czy kobiety w ciąży i dzieci mogą stosować makrogole, jakie są skutki uboczne zażywania tych leków, a także jak długo może być prowadzona terapia z wykorzystaniem PEG? Oparzenie meduzy – co robić? Wakacyjna kąpiel dla niektórych może skończyć się przykrym i dość bolesnym doświadczeniem za sprawą parzących, galaretowatych parasolek, swobodnie pływających w toni wodnej, czyli meduz. Do obrony oraz chwytania pokarmu używają parzydełek, zawierających jad, którego siła działania jest zróżnicowana w zależności od rodzaju meduzy. Po czym można rozpoznać, że oparzyła nas meduza? Dowiedz się, co zrobić po oparzeniu meduzą, zwłaszcza jeśli planujesz zagraniczne wakacje nad wodą. DEET – co to jest, dlaczego odstrasza komary i kleszcze? Bezpieczeństwo sprayu na owady DEET jest repelentem otrzymanym syntetycznie. Działanie tego preparatu polega na zaburzaniu węchu owadów, które nie są w stanie odebrać i zakodować zapachu kwasu mlekowego, będącego składnikiem potu potencjalnego żywiciela. Jak poprawnie stosować DEET, czy dzieci i kobiety w ciąży mogą bezpiecznie z niego korzystać i czy DEET na komary może być szkodliwy dla zdrowia? Zastrzyki z kwasu hialuronowego – czym są iniekcje dostawowe i kiedy należy je stosować? W niechirurgicznym leczeniu artrozy i chorób chrząstki stawowej stosowana jest dostawowa suplementacja kwasu hialuronowego (HA), czyli wiskosuplementacja. Zazwyczaj iniekcje dostawowe dotyczą stawów kolanowego oraz biodrowego. W aptekach oraz przychodniach dostępne są liczne preparaty do wiskosuplementacji kwasem hialuronowym. Produkty te różnią się usieciowaniem oraz masą cząsteczkową HA. Który preparat wybrać, jaka jest różnica między zastrzykami z kwasem hialuronowym a preparatami zawierającymi kolagen? Jak złagodzić ból pleców? Domowe sposoby i leki apteczne Ból pleców może dotyczyć każdego odcinka kręgosłupa, jednak zazwyczaj występuje ból krzyża, który pojawia się w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Zakłada się, że w populacji do 40 roku życia ponad 70% osób cierpiało na ból krzyża, natomiast drugiego najczęściej występującego bólu pleców – w odcinku szyjnym doświadczyła minimum połowa populacji. Jak poradzić sobie z bólem pleców, jakie leki wybrać i które z domowych sposobów mogą uśmierzyć ból? Co na alergię? Skuteczne leki i domowe sposoby na alergię Alergia może dotyczyć niemowlaka, dziecka i osoby dorosłej. Niestety problem ten doskwiera coraz większej ilości osób na całym świecie. Lekceważenie objawów alergii może doprowadzić do groźnych komplikacji, takich jak np. przewlekła obturacyjna choroba płuc. Wsparcie w leczeniu alergii mogą stanowić metody naturalne oraz wypracowanie schematu zachowań ograniczających kontakt z alergenami. Dostępne są również leki i preparaty na alergię, które można kupić w aptece także bez recepty. Stosowane właściwie, czyli konsekwentnie i zgodnie z zaleceniami, mogą pomóc zwalczyć dokuczliwe objawy alergii. Apteczne testy do wykrywania zakażenia Helicobacter pylori z kału i krwi Zakażenie Helicobacter pylori jest często diagnozowaną infekcją przewodu pokarmowego, która jednak w niewielkim procencie przypadków daje objawy, takie jak ból nadbrzusza, nudności czy wymioty. Diagnozę stawia się najczęściej na podstawie wyniku testu ureazowego, dla którego alternatywą od pewnego czasu są domowe testy na obecność zakażenia h. pylori z krwi lub kału. Czy są one wiarygodne, jak je przeprowadzić i jak interpretować ich wynik? Zapalenie ścięgien – czynniki predysponujące: wiek powyżej 40. roku życia, brak przygotowania mięśni do wysiłku, siedzący tryb życia, zaburzona biomechanika, wady anatomiczne, wady postawy, reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, dna moczanowa, choroby tarczycy, niektóre leki. Jakie są objawy zapalenia
Zdrowe zakupy Artretyzm nie jest chorobą nową. Był plagą ludzkości już w czasach najdawniejszych źródeł historycznych - nawet niektóre mumie ze starożytnego Egiptu zachowały jego oznaki. W odróżnieniu od wielu innych przewlekłych schorzeń nie ogranicza się do populacji Zachodu: w większości narodów świata notuje się rosnącą zapadalność na tę chorobę. Jednym ze zjawisk czasów współczesnych jest jednak niezwykły wzrost liczby przypadków artretyzmu. Jak się szacuje, 9 na 10 osób spośród nas będzie przed śmiercią w mniejszym lub większym stopniu cierpieć na jakąś jego postać. Skąd takie rozpowszechnienie tego schorzenia w ostatnim czasie? I czy możemy nauczyć się czegoś od tych 10% ludzi, którzy nie zachorują? Na początku XX w. naukowcy byli przekonani, że artretyzm jest przewlekłą infekcją stawów. Później pojawiły się teorie artretyzmu jako choroby w znacznym stopniu dziedzicznej, uwarunkowanej tendencją genetyczną lub też wywoływanej przez infekcję drobnoustrojami bakteryjnymi z rodzaju Mycoplasma, a nawet - będącej wynikiem nieprawidłowego funkcjonowania układu metabolicznego i odpornościowego. Wszyscy są jednak zgodni co do tego, że wciąż nie udało się zidentyfikować z jakąkolwiek dozą pewności dokładnej przyczyny choroby. Statystyki istotnie wykazują, że schorzenia autoimmunologiczne, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów lub choroba Leśniowskiego-Crohna, często są dziedziczne. Spośród wymienionych wyżej 3 teorii koncepcja artretyzmu jako nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu odpornościowego ma najwięcej zwolenników i jest najintensywniej badana w laboratoriach. Wprawdzie jest to wiarygodna możliwość w przypadku schorzeń autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, lecz wyjaśnienie to nie jest wystarczające dla wszystkich chorób objętych zbiorczo terminem artretyzm. Artretyzm jest mylącym, uogólnionym określeniem różnorodnych chorób kości, stawów i tkanek, nic więc dziwnego, że i przyczyny tych schorzeń są bardzo zróżnicowane. Zanim jednak przyjrzymy się bliżej poszczególnym chorobom artretycznym, musimy najpierw dokładnie zrozumieć, z jakich elementów składa się zdrowy staw. Stawy obejmują kości wraz z warstwą gładkiej, wytrzymałej chrząstki, znanej jako chrząstka stawowa, która oddzielona jest od przeciwległej kości i chrząstki smarującym płynem maziowym, produkowanym przez błonę maziową (maziówkę). Kość zbudowana jest z kolagenowej macierzy oraz substancji mineralnej zbudowanej ze związków wapnia i fosforu. Chrząstka ochrania zakończenia kości i składa się z proteoglikanów - rodzaju mukopolisacharydów, zbudowanych z białek i węglowodanów. Rodzaje artretyzmu Termin ten obejmuje 6 odrębnych grup schorzeń: 1. Reumatyzm pozastawowy reumatyzm tkanek miękkich bóle pleców i uszkodzenia dysku schorzenia barków, dłoni i stóp 2. Choroby zwyrodnieniowe choroba zwyrodnieniowa stawów (idiopatyczna lub pourazowa) 3. Choroby zapalne reumatoidalne zapalenie stawów zapalenie wielostawowe młodzieńcze zapalenie wielostawowe zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa łuszczycowe zapalenie stawów 4. Choroby tkanki łącznej polimialgia reumatyczna toczeń rumieniowaty układowy twardzina 5. Krystaliczne zapalenie stawów dna moczanowa i chondrokalcynoza 6. Schorzenia kości osteoporoza krzywica i osteomalacja choroba Pageta kości Choroba zwyrodnieniowa stawów jest najczęściej spotykaną postacią artretyzmu, występującą u ponad 70% osób dorosłych pomiędzy 55. a 78. w większości kobiet. Lekarze na ogół postrzegają ją jako naturalny proces degeneracyjny związany z wiekiem lub jako schorzenie rozwijające się często po infekcji lub urazie czy u osób z nadwagą. Choroba zwyrodnieniowa stawów, określana również jako zużycie stawów, dotyczy chrząstki stawowej, powodując jej rozpad. Zadaniem tej twardej, elastycznej tkanki jest pokrycie kości przylegających do siebie w każdym stawie i zmniejszanie tarcia pomiędzy nimi, gdy przesuwają się względem siebie. Gdy chrząstka rozpada się, staje się postrzępiona i nierówna, a przestrzeń ochronna pomiędzy kośćmi zmniejsza się. Podczas ruchu kości stawu trą o siebie wzajemnie, powodując ból. Z biegiem czasu chrząstka wysycha, staje się spękana i porowata grui nie umożliwia już płynnych ruchów stawu. Zużycie chrząstki w stawie przenoszącym ciężar ciała, takim jak staw biodrowy lub kolanowy, może wywoływać dotkliwy ból, deformacje i ograniczenie zakresu ruchu. Schorzenie to atakuje ręce, ale dotyczy również stawów przenoszących obciążenia, takich jak kolana i biodra, oraz stawów kręgosłupa. We wczesnym stadium chory odczuwa sztywność, a ruchy mogą stawać się nieco trudniejsze do wykonania. Na tym etapie pacjenci mogą jeszcze wcale nie odczuwać bólu. Wraz z postępem choroby tworzą się jednak ostrogi kostne, czyli osteofity - nieprawidłowe narośla kostne, rozwijające się wzdłuż krawędzi kości. W ciężkich przypadkach chrząstka może nawet zaniknąć zupełnie, pozostawiając odsłonięte końcówki kości. Częstą cechą choroby zwyrodnieniowej są twarde guzki, zwane guzkami Heberdena, powstające wokół krawędzi stawów palców dłoni w wyniku rozpadu chrząstki. Tę odmianę artretyzmu można wykryć za pomocą badań krwi, takich jak wskaźnik opadania erytrocytów (czyli badanie OB), gdzie mierzy się prędkość, z jaką czerwone krwinki opadają na dno probówki, co wskazuje na rozmiar stanu zapalnego. Stopień zniszczenia stawów ujawniają badania rentgenowskie. Lekarze poszukują na ogół zwężeń stawów i obecności ostróg kostnych, chociaż cechy te mogą tylko pomóc w ustaleniu, jak daleko zaszedł już proces degeneracyjny. Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) to przewlekła choroba zapalna dotycząca najczęściej maziówkowej wyściółki stawów, przede wszystkim w dłoniach i stopach, ale także w licznych stawach całego ciała, zwłaszcza łokciowych, nadgarstkowych, skokowych i kolanowych. Atakuje również barki i stawy biodrowe. W odróżnieniu od choroby zwyrodnieniowej, gdzie rozpada się sam staw, reumatoidalne zapalenie stawów wywołuje stan zapalny maziówki, co z kolei powoduje gromadzenie się większej ilości płynu stawowego. W rezultacie staw staje się opuchnięty, sztywny i gorący z powodu zwiększonego przepływu krwi. Reumatoidalne zapalenie stawów, klasyfikowane jako choroba autoimmunologiczna, rozwija się wtedy, gdy krwinki białe produkują przeciwciała atakujące i niszczące zdrową tkankę zamiast czynników chorobotwórczych. Lekarze nie mają pojęcia, dlaczego tak się dzieje, ale przewlekłe uwalnianie przeciwciał powoduje z czasem pogrubienie maziówki oraz uszkodzenie chrząstek i kości zaatakowanych stawów, co przejawia się paraliżującym bólem, deformacją, a w końcu - erozją kości. Innymi objawami tej choroby mogą być zmęczenie i ból mięśni. Choroba dotyka w przybliżeniu 3 razy więcej kobiet niż mężczyzn i może rozwijać się w dowolnej grupie wiekowej, chociaż osoby poniżej 35. stanowią grupę bardzo niskiego ryzyka. Oznaki i objawy reumatoidalnego zapalenia stawów to obolałe, opuchnięte stawy, gorące w dotyku, poranna sztywność, guzki reumatoidalne - twarde guzki w obrębie palców rąk, stan pogorączkowy, zmęczenie i utrata wagi. Ocenia się, że średnio 1 na 10 pacjentów wyleczy się z choroby w ciągu 2 lat. Reumatoidalne zapalenie stawów znane jest jednak z tego, że często odchodzi i powraca, a po okresach zaostrzenia objawów, o różnym czasie trwania, następują okresy pozornej remisji. Dna moczanowa, znana również jako artretyzm krystaliczny, jest jedną z najczęstszych postaci artretyzmu zapalnego, występujacą u 1,4% dorosłych Amerykanów (szacunkowo u 225 tys. mężczyzn i 57 tys. kobiet). Ta ostra forma artretyzmu zapalnego dotyczy najczęściej stawu śródstopno- paliczkowego u podstawy dużego palca stopy i wywołuje intensywny ból zaatakowanych stawów, wśród których mogą znaleźć się też staw nadgarstkowy oraz stawy palców dłoni. Dna moczanowa jest chorobą średniego wieku, atakującą 15-krotnie więcej mężczyzn niż kobiet. Przez długi czas wiązano ją z nadmiernym zamiłowaniem do spożywania obfitych posiłków oraz alkoholu, lecz lekarze medycyny alternatywnej zauważyli, że mogą wywoływać ją również alergie pokarmowe, a także stosowanie leków moczopędnych, często przepisywanych przy schorzeniach serca. Ból i obrzęk pojawiają się, gdy w przestrzeni stawowej powstaną drobne kryształy, co zazwyczaj spowodowane jest nadmiarem kwasu moczowego w organizmie. Układ odpornościowy atakuje te kryształy za pośrednictwem fagocytów (komórek wychwytujących), a toksyczne produkty uboczne tej walki wywołują stan zapalny stawu. Pierwszym sygnałem ostrzegawczym dla pacjenta jest atak bólu w jednym z dużych palców stóp lub w innym typowym miejscu. Typowe objawy to także zaczerwienienie, obrzęk i wrażliwość na dotyk. Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa Atakuje miejsca połączenia więzadeł i ścięgien z kością. Jest to najczęstsza postać artretyzmu u mężczyzn w młodym i średnim wieku, rozwijająca się zazwyczaj pomiędzy kością krzyżową a miednicą. Pacjent cierpiący na tę chorobę ma sztywny, bolesny kręgosłup i odczuwa trudność przy unoszeniu głowy podczas chodzenia. Poza silnym bólem pleców innym znakiem ostrzegawczym tego schorzenia jest zapalenie tęczówki oka. Toczeń rumieniowaty układowy (SLE) to choroba dotykająca najczęściej młode kobiety, która może zaatakować dowolny staw. Podejrzewa się, że ma ona podłoże genetyczne lub jest wywoływana przez leki, a nawet może mieć pewien związek ze światłem słonecznym, ale powszechnie przyjmuje się, że jest to schorzenie autoimmunologiczne. Znakiem ostrzegawczym jest czerwona wysypka na nosie i policzkach, Polimialgia reumatyczna jest przede wszystkim chorobą mięśni, ale może też dotyczyć stawów u osób powyżej 50. Atakuje biodra i barki powodując ich tkliwość i wyraźny ból mięśni. Łuszczycowe zapalenie stawów Lekarze odkryli silny związek pomiędzy artretyzmem a chorobą skóry - łuszczycą. Łuszczycowe zapalenie stawów występuje u 7% chorych na łuszczycę. Z kolei aż 20% pacjentów z zapaleniem tego typu ma jednocześnie łuszczycę skóry. Czasami jedynym objawem są zmiany na paznokciach - wgłębienia lub odbarwienia. Schorzenie to dotyka zwykle tylko 1-2 stawów. Zapalenie stawów infekcyjne lub związane z drobnoustrojami to skutek infekcji bakteryjnej, wirusowej lub grzybiczej, rozprzestrzeniającej się z innego obszaru ciała. Wśród spotykanych odmian można wyróżnić wirusowe (wywoływane przez wirusa, np. różyczki), septyczne (wywoływane przez bakterie, np. gronkowca) i gorączkę reumatyczną (w wyniku infekcji gardła wywołanej przez paciorkowce lub podobne bakterie). Naukowcy zaczynają jednak dostrzegać również powiązanie między bólem stawów a uporczywymi nieproszonymi gośćmi w naszym ciele, takimi jak pasożyty. Objawy infekcyjnego zapalenia stawów obejmują intensywny ból stawów oraz ich zaczerwienienie i obrzęk, a także dreszcze i gorączkę. Pourazowe zapalenie stawów rozwija się np. po urazie nadgarstka lub zwichnięciu barku. Konwencjonalny pogląd na przyczyny zapalenia stawów Zwyrodnieniowe zapalenie stawów, najłagodniejsza i najpowszechniejsza forma artretyzmu, tłumaczone jest przez lekarzy zmęczeniem materiału i niesłusznie uważane za nieuniknioną konsekwencję podeszłego wieku. Gdy idzie jednak o reumatoidalne zapalenie stawów i wiele innych postaci tego schorzenia, medycyna przyznaje, że nie jest w stanie wyjaśnić ich przyczyn. Badania już dawno zarysowały związek pomiędzy niedoborem witaminy D wynikającym z braku światła słonecznego a powikłaniami schorzeń autoimmunologicznych, takich jak choroba Crohna i stwardnienie rozsiane (SM) czy reumatoidalne zapalenie stawów. Badanie profilowe 461 kobiet cierpiących na reumatoidalne zapalenie stawów, w którym porównano je z grupą kontrolną 9 220 zdrowych uczestniczek, wykazało, że panie z północno-wschodnich stanów, takich jak Vermont, New Hampshire i południowy Maine, odznaczających się mniejszym nasłonecznieniem niż stany leżące dalej na południe, wykazywały większą tendencję do zapadania na RZS1. Jak dotąd jednak nie sformułowano konkretnych wniosków. Prawda jest taka, że wewnątrz społeczności medycznej brakuje zgodności co do przyczyn zdecydowanej większości form zapalenia stawów, co wyjaśnia, dlaczego jedyną odpowiedzią na te schorzenia jest przepisywanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych dla złagodzenia objawów. Artykuł ukazał się pod nazwą "Podejście konwencjonalne" w wydaniu papierowym ARTRETYZM. Bibliografia Environ Health Perspect, 2010; 118: 957–61Łuszczycowe zapalenie stawów to przewlekła, wielopostaciowa, autoimmunologiczna choroba narządu ruchu. Schorzenie objawia się występującym z różnym nasileniem bólem, sztywnością i obrzękami stawów oraz upośledzeniem ich funkcji. Przeczytaj, jakie są objawy łuszczycy stawowej oraz poznaj metody leczenia tej choroby.
Zapalenie stawów – termin ten jest używany do opisania około 200 stanów, które wpływają na stawy, tkanki otaczające staw i inną tkankę łączną. Jest to stan reumatyczny. Najczęstszą postacią zapalenia stawów jest choroba zwyrodnieniowa stawów. Inne częste schorzenia reumatyczne związane z zapaleniem stawów to: dna moczanowa, fibromialgia i reumatoidalne zapalenie stawów (RZS). KONIEC ZAPALEŃ STAWÓW – Książka dostępna w sprzedaży – Stany reumatyczne zwykle obejmują ból, ból, sztywność i obrzęk wokół jednego lub więcej stawów. Objawy mogą rozwijać się stopniowo lub nagle. Niektóre stany reumatyczne mogą również zaatakować układ odpornościowy i różne narządy wewnętrzne organizmu. Niektóre formy zapalenia stawów, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów i toczeń (SLE), mogą wpływać na wiele narządów i powodować rozległe objawy. Zapalenie stawów występuje częściej u dorosłych w wieku 65 lat lub starszych, ale może dotyczyć osób w każdym wieku, w tym dzieci. Szybkie fakty dotyczące zapalenia stawów Zapalenie stawów odnosi się do około 200 chorób reumatycznych i stanów, które wpływają na stawy, w tym tocznia i reumatoidalnego zapalenia stawów. Może powodować szereg objawów i upośledzać zdolność do wykonywania codziennych czynności. Aktywność fizyczna ma pozytywny wpływ na zapalenie stawów i może poprawić funkcjonowanie i zdrowie psychiczne oraz zmniejszyć ból. Czynniki rozwoju zapalenia stawów obejmują urazy, nieprawidłowy metabolizm, strukturę genetyczną, infekcje i dysfunkcję układu odpornościowego. Leczenie ma na celu kontrolowanie bólu, minimalizację uszkodzeń stawów oraz poprawę lub utrzymanie jakości życia. Obejmuje leki, fizjoterapie oraz edukację i wsparcie pacjenta. Leczenie Lekarz prawdopodobnie zaleci kurs fizjoterapii, aby pomóc w radzeniu sobie z niektórymi objawami zapalenia stawów. Leczenie zapalenia stawów ma na celu kontrolowanie bólu, minimalizację uszkodzeń stawów oraz poprawę lub utrzymanie funkcji i jakości życia. Szereg leków i strategii stylu życia może pomóc w osiągnięciu tego celu i chronić stawy przed dalszymi uszkodzeniami. Leczenie może obejmować: leki terapie niefarmakologiczne terapia fizyczna lub zajęciowa szyny lub wspólne środki wspomagające edukacja i wsparcie pacjenta utrata wagi operacja, w tym wymiana stawu Niezapalne typy zapalenia stawów, takie jak choroba zwyrodnieniowa stawów, są często leczone lekami przeciwbólowymi, aktywnością fizyczną, poprzez utratę masy ciała w przypadku nadwagi oraz edukacją w zakresie samoleczenia. Zabiegi te są również stosowane w stanach zapalnych stawów, takich jak RZS, wraz z lekami przeciwzapalnymi, takimi jak kortykosteroidy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARD) i stosunkowo nowa klasa leków znana jako leki biologiczne. Stosowanie leków będzie zależeć od rodzaju zapalenia stawów. Powszechnie stosowane leki to: Środki przeciwbólowe: zmniejszają ból, ale nie mają wpływu na stan zapalny. Są to: acetaminofen (Tylenol), tramadol (Ultram) i narkotyki zawierające oksykodon (Percocet, Oxycontin) lub hydrokodon (Vicodin, Lortab). Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): zmniejszają zarówno ból, jak i stan zapalny. NLPZ obejmują dostępne do zakupu bez recepty lub online, w tymibuprofen (Advil, Motrin IB) i sól sodowa naproksenu (Aleve). Niektóre NLPZ są dostępne w postaci kremów, żeli lub plastrów, które można nakładać na określone stawy. Substancje przeciwdrażniące: niektóre kremy i maści zawierają mentol lub kapsaicynę, składnik, który sprawia, że ostra papryka jest pikantna. Pocieranie ich o skórę nad bolącym stawem może modulować sygnały bólowe ze stawu i zmniejszać ból. Leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARDs): stosowane w leczeniu RZS, DMARDs spowalniają lub powstrzymują układ odpornościowy przed atakowaniem stawów. Są to: metotreksat (Trexall) i hydroksychlorochinę (Plaquenil). Biologics: stosowane z DMARD, modyfikatory odpowiedzi biologicznej są genetycznie modyfikowanymi lekami, które celują w różne cząsteczki białka zaangażowane w odpowiedź immunologiczną. Są to: etanercept (Enbrel) i infliksymab (Remicade). Kortykosteroidy: prednizon i kortyzon zmniejszają stan zapalny i hamują układ odpornościowy. Naturalne środki lecznicze Zdrowa, zbilansowana dieta z odpowiednimi ćwiczeniami, unikanie palenia i niepicie nadmiernej ilości alkoholu może pomóc osobom z zapaleniem stawów utrzymać ogólny stan zdrowia. Dieta Nie ma specjalnej diety, która leczy zapalenie stawów, ale niektóre rodzaje żywności mogą pomóc w zmniejszeniu stanu produkty spożywcze, znajdujące się w diecie śródziemnomorskiej, mogą dostarczyć wielu składników odżywczych, które są odpowiednie dla zdrowia stawów: ryba orzechy i nasiona owoce i warzywa fasolki oliwa z oliwek produkty pełnoziarniste Żywność, której należy unikać Istnieje kilka pokarmów, których osoby z zapaleniem stawów powinny unikać. Warzywa psiankowate, takie jak pomidory, zawierają substancję chemiczną zwaną solaniną, którą niektóre badania powiązały z bólem stawów. Wyniki badań są mieszane, jeśli chodzi o te warzywa, ale niektórzy ludzie zgłaszali zmniejszenie objawów zapalenia stawów, gdy unikają warzyw psiankowatych. Siedem nawyków, które mogą pomóc osobie z zapaleniem stawów w radzeniu sobie z chorobą to: Bycie zorganizowanym: śledź objawy, poziom bólu, leki i możliwe skutki uboczne w celu konsultacji z lekarzem. Radzenie sobie z bólem i zmęczeniem: schemat leczenia można łączyć z niemedycznym leczeniem bólu. Nauka radzenia sobie ze zmęczeniem jest kluczem do komfortowego życia z zapaleniem stawów. Aktywność fizyczna: ćwiczenia są korzystne dla radzenia sobie z zapaleniem stawów i ogólnym stanem zdrowia. Równoważenie aktywności z odpoczynkiem: oprócz pozostawania aktywnym, odpoczynek jest równie ważny, zwłaszcza, gdy choroba jest aktywna. Zdrowa dieta: zbilansowana dieta może pomóc Ci osiągnąć odpowiednią wagę i kontrolować stany zapalne. Unikaj rafinowanej, przetworzonej żywności i prozapalnych produktów pochodzenia zwierzęcego i wybieraj pełnowartościowe pokarmy roślinne, które są bogate w przeciwutleniacze i mają właściwości przeciwzapalne. Poprawa snu: zły sen może nasilać ból stawów i zmęczenie. Podejmij kroki w celu poprawy higieny snu, aby łatwiej było Ci zasnąć i pozostać w stanie snu. Unikaj kofeiny i forsownych ćwiczeń wieczorami oraz ograniczaj czas spędzany przed ekranem tuż przed snem. Nie siedź w tej samej pozycji przez długi czas. Rób regularne przerwy, aby zachować mobilność. Fizjoterapia Lekarze często zalecają kurs fizjoterapii, aby pomóc pacjentom z zapaleniem stawów przezwyciężyć niektóre wyzwania i zmniejszyć ograniczenia mobilności. Formy fizykoterapii, które mogą być zalecane, obejmują: Terapia ciepłą wodą: ćwiczenia w basenie z ciepłą wodą. Woda wspiera wagę i wywiera mniejszy nacisk na mięśnie i stawy Fizyczna terapia: konkretne ćwiczenia dostosowane do indywidualnych potrzeb i stanu, niekiedy połączone z uśmierzające ból zabiegów, takich jak lód, lub gorącego okładu i masażu Terapia zajęciowa: praktyczne porady dotyczące radzenia sobie z codziennymi zadaniami, doboru specjalistycznych pomocy i sprzętu, ochrony stawów przed dalszym uszkodzeniem i radzenia sobie ze zmęczeniem Aktywność fizyczna Badania sugerują, że chociaż osoby z zapaleniem stawów mogą odczuwać krótkotrwały wzrost bólu po rozpoczęciu ćwiczeń, ciągła aktywność fizyczna może być skutecznym sposobem na zmniejszyć objawy długoterminowo. Osoby z artretyzmem mogą samodzielnie lub z przyjaciółmi uczestniczyć w przyjaznej dla stawów aktywności fizycznej. Ponieważ wiele osób z zapaleniem stawów cierpi na inne schorzenie, takie jak choroba serca, ważne jest, aby wybrać odpowiednie czynności. Nie ma jednej przyczyny wszystkich rodzajów zapalenia stawów. Przyczyna lub przyczyny różnią się w zależności od rodzaju lub formy zapalenia stawów. Możliwe przyczyny to: uraz prowadzący do zwyrodnieniowego zapalenia stawów nieprawidłowy metabolizm prowadzący do dny moczanowej i rzekomej dziedziczenie, np. w chorobie zwyrodnieniowej stawów infekcje, takie jak zapalenie stawów w chorobie z Lyme dysfunkcja układu odpornościowego, np. w RZS i SLE Większość typów zapalenia stawów jest powiązana z kombinacją czynników, ale niektóre nie mają oczywistej przyczyny i wydają się być nieprzewidywalne w ich pojawieniu się. Niektórzy mogą być genetycznie bardziej podatni na rozwój pewnych stanów artretycznych. Dodatkowe czynniki, takie jak przebyte obrażenia, infekcja, palenie i wymagające fizycznie zawody, mogą wchodzić w interakcje z genami w celu dalszego zwiększenia ryzyka zapalenia stawów. Zrozumieć RZS i jego objawy – Dieta i odżywianie mogą odgrywać rolę w radzeniu sobie z zapaleniem stawów i ryzykiem zapalenia stawów, chociaż nie wiadomo, czy określone pokarmy, nadwrażliwość pokarmowa lub nietolerancja powodują zapalenie stawów. Pokarmy, które zwiększają stan zapalny, w szczególności pokarmy pochodzenia zwierzęcego i diety bogate w rafinowany cukier, mogą pogorszyć objawy, podobnie jak spożywanie pokarmów wywołujących odpowiedź układu odpornościowego. Dna moczanowa to jeden z rodzajów zapalenia stawów, który jest ściśle związany z dietą, ponieważ jest spowodowany podwyższonym poziomem kwasu moczowego, który może być wynikiem diety bogatej w puryn. Diety zawierające pokarmy takie jak owoce morza, czerwone wino i mięso, mogą wywołać zaostrzenie dny moczanowej. Warzywa i inne pokarmy roślinne, które zawierają wysoki poziom purynu, nie wydają się jednak zaostrzać objawów dny moczanowej. Czynniki ryzyka zapalenia stawów Niektóre czynniki ryzyka są związane z zapaleniem stawów. Niektóre z nich można modyfikować, a inne nie. Niemodyfikowalne czynniki ryzyka zapalenia stawów: Wiek: ryzyko rozwoju większości typów zapalenia stawów wzrasta wraz z wiekiem. Płeć: większość rodzajów zapalenia stawów występuje częściej u kobiet, a 60 procent wszystkich osób z zapaleniem stawów to kobiety. Dna występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Czynniki genetyczne: określone geny są związane z wyższym ryzykiem niektórych typów zapalenia stawów, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), toczeń rumieniowaty układowy (SLE) i zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa. Modyfikowalne czynniki ryzyka zapalenia stawów: Nadwaga i otyłość: nadwaga może przyczynić się zarówno do wystąpienia, jak i progresji choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Urazy stawów: uszkodzenie stawu może przyczynić się do rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów w tym stawie. Infekcja: wiele czynników mikrobiologicznych może infekować stawy i powodować rozwój różnych form zapalenia stawów. Zawód: niektóre zawody, które obejmują powtarzające się zginanie i kucanie kolana, są związane z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego. Choroby współistniejące Ponad połowa dorosłych w Stanach Zjednoczonych z zapaleniem stawów zgłasza wysokie ciśnienie krwi. Wysokie ciśnienie krwi jest związane z chorobą serca, najczęstszą chorobą współistniejącą wśród dorosłych z zapaleniem stawów. Około 1 na 5 osób dorosłych w USA cierpiących na zapalenie stawów to palacze. Palenie jest związane z przewlekłymi chorobami układu oddechowego, drugą najczęstszą chorobą współistniejącą wśród dorosłych z zapaleniem stawów. Rodzaje zapaleń stawów Istnieje około 200 rodzajów zapalenia stawów lub chorób układu mięśniowo-szkieletowego. Są one podzielone na siedem głównych grup: Zapalne zapalenie stawów Zwyrodnieniowe lub mechaniczne zapalenie stawów Ból mięśniowo-szkieletowy tkanek miękkich Ból pleców Choroba tkanki łącznej Zakaźne zapalenie stawów Metaboliczne zapalenie stawów. Zapalne zapalenie stawów Zapalenie jest normalną częścią procesu gojenia się organizmu. Zapalenie ma tendencję do występowania jako obrona przed wirusami i bakteriami lub jako odpowiedź na urazy, takie jak oparzenia. Jednak w przypadku zapalenia stawów stan zapalny występuje bez wyraźnego powodu. Zapalne zapalenie stawów może wpływać na kilka stawów, uszkadzając powierzchnię stawów i leżącą pod nimi kość. Zapalne zapalenie stawów charakteryzuje się niszczącym stanem zapalnym, który nie występuje jako normalna reakcja na uraz lub infekcję. Ten rodzaj zapalenia jest nieprzydatny i zamiast tego powoduje uszkodzenie dotkniętych stawów, powodując ból, sztywność i obrzęk. Przykłady zapalenia stawów obejmują: Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) Reaktywne zapalenie stawów Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa Zapalenie stawów związane z zapaleniem okrężnicy lub łuszczycą Zapalenie stawów może również wpływać na ścięgna i więzadła otaczające staw. Zwyrodnieniowe lub mechaniczne zapalenie stawów Zwyrodnieniowe lub mechaniczne zapalenie stawów odnosi się do grupy stanów, które obejmują głównie uszkodzenie chrząstki pokrywającej końce kości. Głównym zadaniem gładkiej, śliskiej chrząstki jest wspomaganie poślizgu i płynnego poruszania się stawów. Ten rodzaj zapalenia stawów powoduje, że chrząstka staje się cieńsza i szorstka. Aby zrekompensować utratę chrząstki i zmiany funkcji stawów, organizm zaczyna przebudowywać kość, próbując przywrócić stabilność. Może to powodować rozwój niepożądanych narośli kostnych, zwanych osteofitami. Staw może ulec deformacji. Ten stan jest powszechnie nazywany chorobą zwyrodnieniową stawów. Choroba zwyrodnieniowa stawów może również wynikać z wcześniejszego uszkodzenia stawu, takiego jak złamanie lub wcześniejsze zapalenie stawu. Ból mięśniowo-szkieletowy tkanek miękkich Ból mięśniowo-szkieletowy tkanek miękkich jest odczuwany w tkankach innych niż stawy i kości. Ból często dotyka części ciała po urazie lub przeciążeniu, takiej jak łokieć tenisisty i pochodzi z mięśni lub tkanek miękkich podtrzymujących stawy. Ból, który jest bardziej rozpowszechniony i związany z innymi objawami, może wskazywać na fibromialgię. Ból pleców Ból pleców może wynikać z mięśni, dysków, nerwów, więzadeł, kości lub stawów. Ból pleców może wynikać z problemów z narządami wewnątrz ciała. Może to być również wynikiem bólu przeniesionego, na przykład, gdy problem w innym miejscu ciała prowadzi do bólu pleców. Może istnieć konkretna przyczyna, taka jak choroba zwyrodnieniowa stawów. Jest to często nazywane spondylozą, gdy występuje w kręgosłupie. Testy obrazowe lub badanie fizykalne mogą to wykryć. „Poślizgnięty” dysk jest kolejną przyczyną bólu pleców, podobnie jak osteoporoza lub ścieńczenie kości. Jeśli lekarz nie może zidentyfikować dokładnej przyczyny bólu pleców, często opisuje się go jako „niespecyficzny” ból. Choroba tkanki łącznej (CTD) Tkanki łączne wspierają, łączą lub oddzielają inne tkanki i narządy ciała. Obejmują ścięgna, więzadła i chrząstki. CTD obejmuje bóle stawów i stany zapalne. Zapalenie może również wystąpić w innych tkankach, w tym w skórze, mięśniach, płucach i nerkach. Może to skutkować różnymi objawami oprócz bólu stawów i może wymagać konsultacji z wieloma różnymi specjalistami. Przykłady CTD obejmują: SLE lub toczeń twardzina lub twardzina układowa zapalenie skórno-mięśniowe. Zakaźne zapalenie stawów Bakterie, wirusy lub grzyby, które dostają się do stawu, mogą czasami powodować stan zapalny. Do organizmów, które mogą infekować stawy należą: Salmonella i Shigella rozprzestrzeniają się poprzez zatrucie pokarmowe lub skażenie chlamydia i rzeżączka, które są chorobami przenoszonymi drogą płciową (STD) wirusowe zapalenie wątroby typu C, zakażenie krwi, które może rozprzestrzeniać się przez wspólne igły lub transfuzje Infekcję stawów można często wyleczyć za pomocą antybiotyków lub innych leków przeciwdrobnoustrojowych. Jednak zapalenie stawów może czasami stać się przewlekłe, a uszkodzenie stawów może być nieodwracalne, jeśli infekcja utrzymuje się przez jakiś czas. Metaboliczne zapalenie stawów Kwas moczowy to substancja chemiczna powstająca, gdy organizm rozkłada substancje zwane purynami. Puryny znajdują się w ludzkich komórkach i kilku produktach spożywczych. Większość kwasu moczowego rozpuszcza się we krwi i przemieszcza się do nerek. Stamtąd wydala się z moczem. Niektórzy ludzie mają wysoki poziom kwasu moczowego, ponieważ albo naturalnie produkują więcej niż potrzebują, albo ich organizm nie może wystarczająco szybko usunąć kwasu moczowego. Kwas moczowy gromadzi się u niektórych osób i tworzy w stawie podobne do igieł kryształy, co powoduje nagłe skoki silnego bólu stawów lub atak dny moczanowej. Dna może pojawiać się i znikać w epizodach lub stać się przewlekła, jeśli poziom kwasu moczowego nie zostanie zmniejszony. Często dotyczy pojedynczego stawu lub niewielkiej liczby stawów, takich jak duży palec u nogi i dłonie. Zwykle dotyczy kończyn. Jedna z teorii głosi, że kryształy kwasu moczowego tworzą się w chłodniejszych stawach, z dala od głównego ciepła ciała. Niektóre z bardziej powszechnych rodzajów zapalenia stawów omówiono poniżej. Reumatyzm Reumatoidalne zapalenie stawów i choroba zwyrodnieniowa stawów mają pewne cechy, ale są to różne stany. Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) występuje, gdy układ odpornościowy organizmu atakuje tkanki ciała, w szczególności tkankę łączną, prowadząc do zapalenia stawów, bólu i zwyrodnienia tkanki stawowej. Chrząstka jest elastyczną tkanką łączną w stawach, która pochłania ciśnienie i wstrząsy wywołane ruchem, takim jak bieganie i chodzenie. Chroni również stawy i pozwala na płynny ruch. Uporczywe zapalenie błony maziowej prowadzi do zwyrodnienia chrząstki i kości. Może to następnie prowadzić do deformacji stawów, bólu, obrzęku i zaczerwienienia. RZS może pojawić się w każdym wieku i wiąże się ze zmęczeniem i przedłużającą się sztywnością po odpoczynku. RZS powoduje przedwczesną i niepełnosprawność, co może negatywnie wpłynąć na jakość życia. Stany, z którymi jest powiązany, obejmują choroby sercowo-naczyniowe, takie jak choroba niedokrwienna serca i udar mózgu . Reumatoidalne zapalenie stawów – jak sobie radzić z chorobą? – Wczesne rozpoznanie RZS daje większą szansę na nauczenie się skutecznego radzenia sobie z objawami. Może to zmniejszyć wpływ choroby na jakość życia. Zapalenie kości i stawów Choroba zwyrodnieniowa stawów jest spowodowana zmniejszeniem normalnej ilości tkanki chrzęstnej w wyniku zużycia przez całe życie. Choroba zwyrodnieniowa stawów jest częstą chorobą zwyrodnieniową stawów, która wpływa na chrząstkę, wyściółkę stawową i więzadła oraz leżącą pod nią kość stawu. Rozpad tych tkanek ostatecznie prowadzi do bólu i sztywności stawów. Stawy najczęściej dotknięte chorobą zwyrodnieniową stawów to te, które są intensywnie eksploatowane, takie jak biodra, kolana, dłonie, kręgosłup, podstawa kciuka i staw dużego palca. Dziecięce zapalenie stawów Może to odnosić się do wielu rodzajów zapalenia stawów. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (JIA), znane również jako młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów (JRA), jest najczęściej spotykanym. Zapalenie stawów w dzieciństwie może powodować trwałe uszkodzenie stawów i nie ma na to lekarstwa. Możliwa jest jednak remisja, podczas której choroba pozostaje nieaktywna. Może to być spowodowane problemami z układem odpornościowym. Septyczne zapalenie stawów Uważa się, że dotyczy to od 2 do 10 osób na każde 100 000 w ogólnej populacji. Wśród osób z RZS może dotyczyć od 30 do 70 osób na 100 000. Septyczne zapalenie stawów to zapalenie stawów, które wynika z infekcji bakteryjnej lub grzybiczej. Często atakuje kolano i biodro. Może się rozwinąć, gdy bakterie lub inne chorobotwórcze mikroorganizmy rozprzestrzeniają się przez krew do stawu lub gdy staw jest bezpośrednio zainfekowany mikroorganizmem w wyniku urazu lub zabiegu chirurgicznego. Bakterie takie jak Staphylococcus, Streptococcus lub Neisseria gonorrhoeae powodują większość przypadków ostrego septycznego zapalenia stawów. Drobnoustroje takie jak Mycobacterium tuberculosis i Candida albicans powodują przewlekłe septyczne zapalenie stawów. Jest to mniej powszechne niż ostre septyczne zapalenie stawów. Septyczne zapalenie stawów może wystąpić w każdym wieku. U niemowląt może wystąpić przed 3 rokiem życia. Biodro jest częstym miejscem infekcji w tym wieku. Septyczne zapalenie stawów występuje rzadko od 3 roku życia do wieku młodzieńczego. Dzieci z septycznym zapaleniem stawów są bardziej narażone na zakażenie Streptococcus grupy B lub Haemophilus influenzae niż dorośli, jeśli nie zostały zaszczepione. Częstość występowania bakteryjnego zapalenia stawów wywołanego zakażeniem H. influenzae zmniejszyła się o około 70 do 80 procent od czasu, gdy powszechne stało się stosowanie szczepionki przeciwko H. influenzae b (Hib). Następujące warunki zwiększają ryzyko rozwoju septycznego zapalenia stawów: istniejąca choroba lub uszkodzenie stawów sztuczne implanty stawów infekcja bakteryjna w innym miejscu ciała obecność bakterii we krwi przewlekła choroba lub choroba (takie jak cukrzyca, RZS i niedokrwistość sierpowatokrwinkowa) dożylne (IV) lub dożylne zażywanie narkotyków leki hamujące układ odpornościowy niedawny uraz stawu niedawna artroskopia stawu lub inny zabieg chirurgiczny schorzenia takie jak HIV , które osłabiają odporność cukrzyca starszy wiek Septyczne zapalenie stawów jest stanem reumatologicznym, ponieważ może prowadzić do szybkiego zniszczenia stawów. To może być śmiertelne. Fibromialgia Fibromialgia wpływa szacunkowo 4 miliony dorosłych w USA lub około 2 procent populacji. Zwykle zaczyna się w średnim wieku lub później, ale może dotyczyć dzieci. Fibromialgia może obejmować: powszechny ból zaburzenia snu zmęczenie depresja problemy z myśleniem i zapamiętywaniem Osoba może doświadczać nieprawidłowego przetwarzania bólu, w którym silnie reaguje na coś, czego inni ludzie nie uznaliby za bolesny. Może również wystąpić mrowienie lub drętwienie dłoni i stóp, ból szczęki i problemy z trawieniem. Przyczyny fibromialgii są nieznane, ale niektóre czynniki są luźno związane z początkiem choroby: stresujące lub traumatyczne wydarzenia zespół stresu pourazowego (PTSD) urazy spowodowane powtarzającymi się ruchami choroba, na przykład infekcje wirusowe mając toczeń, RZS lub zespół przewlekłego zmęczenia Historia rodzinna otyłość Częściej występuje u kobiet. Łuszczycowe zapalenie stawów Łuszczycowe zapalenie stawów to problem ze stawami, który często występuje w przypadku choroby skóry zwanej łuszczycą. Uważa się, że dotyka od 0,3 do 1 procenta populacji w USA i od 6 do 42 procent osób z łuszczycą. U większości osób z łuszczycowym zapaleniem stawów i łuszczycą najpierw rozwija się łuszczyca, a następnie łuszczycowe zapalenie stawów, ale problemy ze stawami mogą czasami wystąpić, zanim pojawią się zmiany skórne. Dokładna przyczyna łuszczycowego zapalenia stawów nie jest znana, ale wydaje się, że dotyczy ona układu odpornościowego, który atakuje zdrowe komórki i tkanki. Nieprawidłowa gospodarka immunologiczna powoduje zapalenie stawów i nadprodukcję komórek skóry. Może to spowodować uszkodzenie stawów. Osoby z łuszczycowym zapaleniem stawów mają tendencję do zwiększenia liczby czynników ryzyka dla choroby sercowo-naczyniowej niż w populacji ogólnej, w tym zwiększony BMI, triglicerydy i białko C-reaktywne. Dna Dna moczanowa to choroba reumatyczna, która pojawia się, gdy kryształy kwasu moczowego lub moczanu sodu tworzą się w tkankach i płynach ustrojowych. Dzieje się tak, gdy organizm wytwarza zbyt dużo kwasu moczowego lub nie wydala wystarczającej ilości kwasu moczowego. Dna moczanowa powoduje bolesny ból stawu, a obszar staje się czerwony, gorący i opuchnięty. Ostra dna zwykle objawia się mocno zaczerwienionym, gorącym i opuchniętym stawem oraz silnym bólem. Czynniki ryzyka obejmują: nadwaga lub otyłość nadciśnienie spożycie alkoholu stosowanie leków moczopędnych dieta bogata w mięso i owoce morza niektóre popularne leki słaba czynność nerek Możliwe są długie okresy remisji, po których następują nawroty trwające od dni do tygodni. Czasami może być chroniczny. Nawracające ataki ostrej dny moczanowej mogą prowadzić do zwyrodnieniowej postaci przewlekłego zapalenia stawów zwanego dnawym zapaleniem stawów. Zespół Sjogrena Zespół Sjögrena to choroba autoimmunologiczna, która czasami występuje obok RZS i SLE. Polega na zniszczeniu gruczołów produkujących łzy i ślinę. Powoduje to suchość w ustach i oczach oraz w innych obszarach, które zwykle wymagają nawilżenia, takich jak nos, gardło i skóra. To może mieć również wpływ na stawy, płuca, nerki, naczynia krwionośne, narządy trawienne i nerwy. Zespół Sjögrena typowo dotyka osoby dorosłe w wieku od 40 do 50 lat, a zwłaszcza kobiety. Może wpływać na płuca, wątrobę lub nerki lub może prowadzić do zapalenia naczyń skóry, neuropatii obwodowej, kłębuszkowego zapalenia nerek i niskiego poziomu substancji znanej jako C4. To wszystko wskazuje na związek między Sjögrenem a układem odpornościowym. Jeśli te tkanki zostaną dotknięte, istnieje wysokie ryzyko rozwoju chłoniaka nieziarniczego. Twardzina Twardzina odnosi się do grupy chorób, które wpływają na tkankę łączną w ciele. Osoba będzie miała plamy twardej, suchej skóry. Niektóre typy mogą wpływać na narządy wewnętrzne i małe przypominająca bliznę gromadzi się w skórze i powoduje uszkodzenia. Przyczyna jest obecnie nieznana. Często dotyka ludzi w wieku od 30 do 50 lat i może występować z innymi chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak toczeń. Twardzina inaczej wpływa na poszczególne osoby. Powikłania obejmują problemy skórne, osłabienie serca, uszkodzenie płuc, problemy żołądkowo-jelitowe i niewydolność nerek. Toczeń rumieniowaty układowy (SLE) SLE, powszechnie znany jako toczeń, to choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy wytwarza przeciwciała przeciwko komórkom organizmu prowadzący do rozległego zapalenia i uszkodzenia tkanek. Choroba charakteryzuje się okresami choroby i remisji. Może pojawić się w każdym wieku, ale początek jest najprawdopodobniej w wieku od 15 do 45 lat. Toczeń może wpływać na stawy, skórę, mózg, płuca, nerki, naczynia krwionośne i inne tkanki. Objawy to zmęczenie, ból lub obrzęk stawów, wysypki skórne i gorączka .Przyczyna pozostaje niejasna, ale może być związana z czynnikami genetycznymi, środowiskowymi i hormonalnymi. Miliony Polaków cierpią na bóle stawów. Często jest to pierwszy objaw stanu zapalnego, który niewłaściwie leczony może doprowadzić do sztywności stawów, a z czasem ich całkowitego unieruchomienia. Doświadczony reumatolog, Jarosław Niebrzydowski apeluje: „Koniec zapaleń stawów”. Koniec zapaleń stawów – Post Views: 248
Dna moczanowa. Diagnostyka dny moczanowej; I. Przyczyny dny moczanowej; II. Rozpoznanie dny moczanowej; III. Leczenie ostrego napadu dny moczanowej. IV. Leczenie przewlekłe dny moczanowej. Zalecenia leczenia dny moczanowej (USA) Przyczyny chorób reumatycznych; Zapalenia stawów. Dieta w zapaleniach stawów; Łuszczycowe zapalenie stawów
Bóle stawów – możliwe przyczyny Dolegliwości związane z narządami ruchu to poważny problem medyczny i społeczny. Intensywność odczuwania bólu w stawach jest różna u poszczególnych osób i zależy od przyczyn, które powodują dolegliwości. Do najczęstszych przyczyn należą borelioza, zakażenie chlamydia pneumonia, RZS, łuszczycowe zapalenie stawów oraz młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów. Borelioza Borelioza jest zakaźną chorobą wielosystemową, którą wywołują bakterie- krętki Borrelia burgdorferi, Borrelia garinii, Borrelia afzelii i wiele innych. Bakterie na ludzi przenoszą kleszcze poprzez ślinę lub wymiociny. Rozwój boreliozy może być przewlekłym stanem poprzedzonym stanem ostrym we wczesnej fazie choroby lub być utajonym przez cały okres trwania infekcji. W ciągu roku od zakażenia mogą nie wystąpić żadne objawy, dlatego późniejsze objawy często nie są łączone z infekcją. Mogą wystąpić dopiero kilka lat po zakażeniu gdy wystąpi dodatkowy bodziec jak duży stres psychiczny lub fizyczny jak wypadek, śmierć bliskiej osoby, rozwód itp. Objawy ze strony stawów są bardzo często spotykane. Borelioza może przybrać formę rozsianą, która może przebiegać pod postacią zapalenia stawów. Jest to prawdopodobnie najczęstsza forma zapalenia stawów wskutek zakażenia bakteryjnego w Europie. Do głównych objawów należą: obrzęk i wysięk w obrębie stawu/stawów ograniczenie ruchomości stawu ból w okolicy stawu/stawów Najczęściej atakowanym stawem jest staw kolanowy, ale w wielu przypadkach boreliozowe zapalenie stawów dotyczy kilku stawów równocześnie. W niektórych przypadkach zapalenie ustępuje samoistnie, ale zdarzają się sytuacje, w których zapalenie trwa od początku choroby- 3 miesiące lub dłużej. Wówczas należy wdrożyć terapię nie tylko przeciw samej infekcji, ale również wspomagającą funkcjonowanie stawów. Chlamydia pneumonia Chlamydia pneumoniae to bakteria przenoszona drogą kropelkową. Organizm nie uodparnia się na tą bakterię, dlatego zakażenie może mieć charakter zarówno ostry, przewlekły jak i nawracający. Bakteria przenika do komórki i uaktywnia mechanizmy odpowiedzi komórkowej powodując uwalniania cytokin prozapalnych. Pierwsze powiązania pomiędzy zakażeniem chlamydia pneumoniae a zapaleniem stawów zostały zauważone w 1993 roku. Aktualnie badania pokazują, że 10 % wszystkich reaktywnych zapaleń stawów może być wywołanie przez tą bakterię. Podobne objawy powodują, że zapalenie stawów w przebiegu zakażenia chlamydia pneumoniae często mylone jest z zapaleniem stawów w przebiegu boreliozy. RZS Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) to choroba o podłożu autoimmunologicznym, która dotyka tkanki łącznej. Charakteryzuje się zapaleniem stawów z okresami remisji i zaostrzeń. Przyczyny RZS nie są do końca poznane, ale na rozwój choroby mogą wpływać: zaburzenia odporności infekcje bakteryjne i wirusowe czynniki genetyczne stres Pierwsze objawy choroby mogą nie być związane z dolegliwościami stawowymi. Należą do nich zmęczenie, nadmierne pocenie się, stan podgorączkowy, brak apetytu i utrata wagi. W późniejszym etapie stwierdza się symetryczne zapalenie stawów śródręczno-paliczkowych i międzypaliczkowych bliższych. Powstają guzki reumatoidalne w tkance podskórnej, które mogą pojawić się również na narządach wewnętrznych. W ostatnim etapie choroby dochodzi do upośledzenia ruchomości stawów, co jeszcze mocniej potęguje dolegliwości bólowe. Dochodzi także do deformacji stawów biodrowych, rdzenia kręgowego i korzeni nerwowych. Łuszczycowe zapalenie stawów Łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) to choroba o podłożu autoimmunologicznych, charakteryzująca się zapaleniem stawów. Dotyczy około 10-30% osób cierpiących na łuszczycę, pojawiając się po około 10 lat od rozpoczęcia choroby. Przyczyny ŁZS, tak jak samej łuszczycy, nie są do końca poznane, ale do czynników biorących udział w rozwoju choroby należą: zaburzenia odporności przebyte infekcje wirusowe, bakteryjne i grzybicze czynniki genetyczne nieleczone stany zapalne cukrzyca typu 2 dna moczanowa zadrapania, rany, blizny chirurgiczne, oparzenia, długotrwały ucisk np. noszenie zegarka niektóre leki stres Do objawów ŁZS należą, w przeciwieństwie do RZS, niesymetryczne zapalenia stawów międzypaliczkowych, krzyżowo-biodrowych, kręgosłupa, nadgarstkowych, śródstopno-paliczkowych. Ponadto objawami choroby mogą być zapalenie palców, zmiany skórne i paznokciowe, zapalenie przyczepów ścięgien. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów to najczęstsza postać zapalenia stawów u dzieci. Rozpoczyna się przed 16 rokiem życia i trwa minimum 6 tygodni. Chorobie towarzyszą zmiany pozastawowe. Tak jak RZS, młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów zalicza się do chorób autoimmunologicznych o nieznanej przyczynie. Do czynników, które mogą przyczynić się do powstania choroby aktualnie zalicza się infekcje wirusowe oraz stres psychiczny. Choroba częściej występuje u dziewczynek, dlatego podejrzewa się, że w patogenezie choroby biorą udział hormony płciowe. Objawy choroby, zwłaszcza na początku, są niespecyficzne. Zalicza się do nich: apatię brak apetytu spadek aktywności fizycznej objawy grypopodobne zaburzenia chodu Dochodzi również do obrzęku stawów, najczęściej kolan, nadgarstków oraz stawu skokowo-goleniowego. Występuje ból, z którego opisem mali pacjenci często mają trudności. Często występuje poranna sztywność stawów, która ustępuje w ciągu dnia. Ważna jest szybka diagnoza oraz natychmiastowe wprowadzenie leczenia, ze względu na możliwość wystąpienia ciężkich powikłań choroby. Leczenie bólu stawów Do leczenia bólu stawów należy podejść indywidualnie i sposób leczenia dobrać w zależności od występującej jednostki chorobowej. Inaczej będzie wyglądało leczenie przewlekłej infekcji bakteryjnej a inaczej choroby autoimmunologicznej. Jednakże w obu tych przypadkach warto zastosować indywidualną fitoterapię pod okiem wykwalifikowanego specjalisty. Najpierw szukamy przyczyny i dobieramy leczenie ziołami i dietą.
Dna moczanowa ma charakterystyczne objawy z bólem i wysiękiem w stawie w prawym palcu. Jakie objawy wskazują na wysięk stawowy? Wysiękowi stawowemu towarzyszy obrzęk lub opuchlizna, a także ból, zaczerwienienie, ciepło i funkcjonalne ograniczenie stawu. Można też zauważyć deformacje i trzeszczenie lub chrupanie.
Łuszczycowe zapalenie stawów jest zapalną chorobą stawów, współwystępującą z łuszczycą. Jakie objawy występują w łuszczycowym zapaleniu stawów? Jakie badania stosuje się w jego diagnostyce? Łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) jest chorobą zapalną stawów, zaliczaną do seronegatywnych spondyloartropatii zapalnych, współwystępującą z łuszczycą. Jego początek może poprzedzać pojawienie się zmian skórnych, wystąpić w tym samym czasie, co ich pierwsza manifestacja lub u osoby z rozpoznaną wcześniej łuszczycą. Na łuszczycowe zapalenie stawów, zależnie od źródeł, zapada od 6 do 42% chorych na łuszczycę. ŁZS – przyczyny Przyczyna choroby nie została dotychczas poznana. Na jej rozwój mają wpływ predyspozycja genetyczna, czynniki immunologiczne, a także czynniki środowiskowe. Pośród czynników ryzyka i czynników wyzwalających wymienia się: infekcje wirusowe i bakteryjne, urazy, silny stres, działanie niektórych leków (np. przeciwmalarycznych, beta-blokerów), działanie niektórych substancji chemicznych. Kto choruje na ŁZS i jak przebiega choroba? Na łuszczycowe zapalenie stawów chorują z podobną częstością zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Różnica pomiędzy płciami staje się widoczna w kontekście częstości występowania poszczególnych postaci choroby. Początek choroby zwykle występuje między 20. a 55. rokiem życia. Może on mieć charakter ostry, z nasilonymi objawami ogólnoustrojowymi, takimi jak gorączka i silnymi bólami stawów, lub łagodniejszy. Sama choroba ma przebieg rzutowo-remisyjny, co oznacza, że przebiega z okresami zaostrzeń i poprawy stanu chorego. Łuszczycowe zapalenie stawów występuje pod 5 postaciami: symetryczną wielostawową, która jest najczęstsza, zajmuje zwykle stawy nadgarstkowe, skokowe oraz stawy rąk i stóp; postać ta częściej występuje u kobiet; asymetryczną nielicznostawową, która zajmuje najczęściej stawy rąk i stóp (mniej niż 5); z zajęciem jedynie stawów międzypaliczkowych dalszych; postać częściej występująca u mężczyzn; osiową, w której zajęte są stawy kręgosłupa i stawy krzyżowo-biodrowe, również częstszą u mężczyzn; okaleczającą, w której dochodzi do zniekształceń w obrębie palców. Jakie objawy występują w ŁZS? Objawy łuszczycowego zapalenia stawów różnią się w zależności od postaci, na jaką choruje pacjent, a także od ciężkości przebiegu choroby. Zwykle jej nasilenie jest łagodne, może jednak, choć rzadko, przebiegać w sposób bardzo ciężki z licznymi zmianami w narządach innych niż stawy, skóra i paznokcie. Do najczęstszych objawów zalicza się: bóle, obrzęk i poranną sztywność stawów; bóle dolnego odcinka pleców, zmniejszenie ruchomości kręgosłupa; zapalenie przyczepów ścięgnistych do kości, manifestujące się bólem i zaczerwienieniem; łuszczycowe wykwity skórne o charakterze grudkowatym, o czerwonym zabarwieniu, pokryte łuskami o zabarwieniu srebrzystym, głównie w okolicach stawów łokciowych i kolanowych, szpary pośladkowej, na skórze tułowia i kończyn oraz na skórze owłosionej głowy; łuszczycowe zmiany na paznokciach – małe, punktowe wgłębienia na płytce paznokciowej; niekiedy jest to jedyny objaw łuszczycy u chorych z ŁZS; zapalenie palców z ich obrzękiem i zaczerwienieniem; zapalenie spojówek, błony naczyniowej, rzadziej innych struktur oka; niekiedy objawy kardiologiczne, np. zaburzenia przewodnictwa, zapalenie. Diagnostyka ŁZSW diagnostyce łuszczycowego zapalenia stawów kluczowe znaczenie ma ocena kliniczna zmian stawowych, pozastawowych i zmian łuszczycowych w obrębie skóry i paznokci. Obiektywizacji wyników oceny służą skale punktowe. Wśród badań dodatkowych stosuje się: badania laboratoryjne – ocena parametrów zapalnych, kwasu moczowego, badanie płynu stawowego, badania immunologiczne; RTG stawów obwodowych, krzyżowo-biodrowych i kręgosłupa; USG stawów; scyntygrafię kości; w przypadku podejrzenia zmian w układzie krążenia badanie echokardiograficzne. Leczenie ŁZSDobór terapii zależy od postaci ŁZS. Jest ona również wielokierunkowa, zarówno niefarmakologiczna, jak i farmakologiczna. Farmakoterapię zarówno w postaciach z zajęciem stawów obwodowych, jak i w przypadku zajęcia kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych zwykle rozpoczyna się od stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Kolejnym krokiem w pierwszej postaci są leki modyfikujące przebieg choroby, np. sulfasalazyna, a następnie leki biologiczne, natomiast w postaci osiowej są to leki biologiczne. W przypadku obecności nasilonych zmian skórnych konieczna jest terapia dermatologiczna oraz stosowanie odpowiednich farmaceutyków. Zmiany narządowe, np. w narządzie wzroku czy układzie krążenia wymagają specjalistycznego, dostosowanego leczenia. Pośród metod niefarmakologicznych największe znaczenie mają regularna aktywność fizyczna, rehabilitacja ruchowa oraz odpowiednio dobrane zabiegi z zakresu fizjoterapii. Niekiedy potrzebne jest także wsparcie psychologiczne. W niektórych przypadkach konieczne okazuje się przeprowadzenie ortopedycznych interwencji zabiegowych, choć z uwagi na zwykle łagodny przebieg choroby, nie jest to również:Bakteryjne zapalenia stawów – na czym polegają?
Co to jest reumatoidalne zapalenie stawów. Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS, gościec, dawna nazwa: gościec przewlekle postępujący) jest przewlekłą chorobą zapalną atakującą stawy i różne narządy. Najbardziej charakterystycznym jej objawem jest ból, sztywność oraz obrzęk stawów rąk i stóp, ale zapalenie może dotyczyć
W ŁZS oraz zapaleniu Słowa kluczowe: mikrobiom; zapalenie przyzębia; przyzębia występują podobne zaburzenia patofizjo- łuszczycowe zapalenie stawów — w jelitach i jamie ustnej — w patogenezie WSTĘP chorób zapalnych w tym ŁZS, szczególnie Łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) o osób z pewną podatnością genetyczną.
Objawy skórne dny moczanowej – zapalenie torebki stawowej. Dna moczanowa może też spowodować zapalenie torebki stawowej, która wyścieła tkanki, szczególnie w łokciu i kolanie. Objawy zapalenia kaletki obejmują ból, sztywność i obrzęk. Należy dodać, iż ten stan zapalny zwiększa ryzyko infekcji, która może prowadzić do
• Reumatoidalne zapalenie stawów • Łuszczycowe zapalenie stawów • Toczeń rumieniowaty układowy (lupus) • Twardzinę • Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa • Fibromialgia • Dna moczanowa • Zapalenie wielomięśniowe • Zapalenie kaletki maziowej • Zapalenie ścięgna • Choroba Behçeta • Choroba CrohnaLk9uR.
