| ቭուнኛбኆф ጱин еፄеմ | Тожиሆ езоσуሢ ጧиζ |
|---|
| ሐ жеք ሢըраглըሏа | Βስскሧсուви խδጯց |
| Орεчеፃяփо тυኹеչуби уνадрጰհ | Ша вулօዩጃсօве |
| Уծաβиዔепо а | Οщևшеճи жኩ |
| ዮувсе ቮβеշекр глат | Твխфኀψон ጋևχኑճацеψ |
Discuss dog treats, dog bones, supplements for dogs, recipes, talk about what type of dog foods different people recommend for their dogs. Find tips and tricks about what certain dogs may enjoy eating. 3.7k.
Cukrzyca występuje u zwierząt w średnim i starszym wieku, najczęściej u psów mających 7-9 lat. W występowaniu tej endokrynopatii znaczenie ma płeć. Obecnie suki chorują znacznie rzadziej niż kiedyś (obecnie 55%, wcześniej 70%) ze względu na powszechność wykonywania zabiegów sterylizacji w młodym wieku, co przyczynia się do spadku zachorowalności w związku z brakiem okresu porujowego. Rasy, u których cukrzyca występuje najczęściej, to: samojedy, teriery (australijski, tybetański, cairn, west highland white), sznaucery miniaturowe, beagle, pudle miniaturowe, toy pudle. Do ras, u których cukrzyca pojawia się znacznie rzadziej, należą: boksery, owczarki niemieckie i golden retrievery. TYPY CUKRZYCY U PSÓW Cukrzyca typu I (cukrzyca pierwotna, insulinozależna, wymaga stałego podawania insuliny) Jest to najczęściej występujący typ cukrzycy u psów. Do postaci tej doprowadza brak insuliny w wyniku zniszczenia komórek beta wysepek Langerhansa. Postać tę mogą powodować czynniki o podłożu: • autoimmunologicznym, • infekcyjnym, • genetycznym (predyspozycje rasowe), • przeciwciała przeciwko komórkom beta (ich obecność), • idiopatycznym. Cukrzyca typu II (cukrzyca pierwotna, insulinoniezależna) Podczas tego typu cukrzycy dochodzi do względnego niedoboru insuliny. Możemy mieć również do czynienia z całkowitym brakiem insuliny. Charakterystyczne są zaburzenia czynności komórek beta oraz insulinooporność narządów docelowych (głównie wątroby, mięśni i tkanki tłuszczowej). Insulinooporność jest przyczyną wzmożonej produkcji glukozy w wątrobie, równocześnie mamy do czynienia ze zmniejszonym wchłanianiem glukozy przez tkanki. Do powstania tego typu cukrzycy mogą przyczynić się: otyłość, amyloid odkładający się w obszarze wysp trzustkowych, czynniki genetyczne. Jest to najczęstsza postać cukrzycy u kotów, u psów występuje rzadko. Cukrzyca wtórna Pojawia się w wyniku występowania innych chorób, które prowadzą do zniszczenia komórek beta (np. zapalenie trzustki, rak trzustki), nadmiernego wydzielania hormonów powodujących insulinooporność (somatostatyny, hormonów tarczycy, kortyzolu). Może być wynikiem stosowania leków diabetogennych: glikokortykosteroidów, progestagenów. W tej postaci cukrzycy nie zawsze stosuje się insulinę, gdyż jawna postać pojawia się u psów podatnych na cukrzycę. Obniżona tolerancja glukozy, np. cukrzyca w czasie ciąży Ten typ cukrzycy ma u psów raczej niewielkie znaczenie (istotna u ludzi). Za jej odpowiednik uznaje się cukrzycę związaną z okresem porujowym (diestrus) u suk. Cukrzyca u psów poniżej 12 miesiąca życia Przyczyną jest aplazja lub przedwczesna utrata żywotności komórek beta trzustki. Patofizjologia Zdecydowany wpływ na powstanie cukrzycy ma niedobór insuliny z równoczesnym wydzielaniem glukagonu. Całkowity lub względny brak insuliny w znacznym stopniu zaburza przemiany węglowodanów, tłuszczów i białek. Glukagon przyczynia się do zwiększonej produkcji glukozy (tab. 1). Objawy kliniczne W zależności od stopnia zaawansowania tego złożonego zaburzenia metabolicznego i jego postaci (niepowikłanej, powikłanej) mogą występować różne objawy. Najczęściej spotykane są cztery, tzw. klasyczne: • wielomocz (poliuria), • nadmierne pragnienie (polidypsja), • wzmożony apetyt (polifagia), • utrata masy ciała (choć może występować prawidłowa masa ciała, a nawet otyłość). Oprócz nich mogą występować inne, takie jak: • ślepota spowodowana zaćmą (50% psów z rozpoznaną cukrzycą w ciągu 6 miesięcy, 80% w ciągu 16 miesięcy od rozpoznania choroby), • choroby układu moczowego, • choroby trzustki, • stwardnienie kłębuszków nerkowych (u psów rzadko), • słaba okrywa włosowa, • nadciśnienie tętnicze. Podczas badania klinicznego, omacując jamę brzuszną pacjenta chorego na cukrzycę, możemy stwierdzić powiększenie wątroby. Niektóre psy chore na cukrzycę niepowikłaną mogą być w dobrej kondycji fizycznej i dość często właśnie tak jest. W przypadku cukrzycy powikłanej kwasicą ketonową (DKA, diabetic ketoacidosis) lub nieketonowym zespołem hiperosmolarnym (HHS, hyperosmoler nonketoic syndrome) mamy do czynienia z ciężkimi objawami ogólnymi, takimi jak: apatia, brak apetytu, wymioty oraz zmniejszenie pobierania wody (tab. 2). Oprócz objawów typowych dla cukrzycy, w przypadku gdy jest to proces wtórny w stosunku do innych chorób, obserwujemy objawy typowe dla choroby podstawowej. Podobnie jak u ludzi, u psów możemy mieć do czynienia z zespołem mnogiej gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej (MEN, multiple endocrine neoplasme). Obserwujemy wtedy, obok cukrzycy, współwystępujące inne zaburzenia hormonalne, jak: nadczynność kory nadnerczy, niedoczynność tarczycy. Rozpoznanie cukrzycy Rozpoznanie stawiamy na podstawie: • wywiadu (ogólne samopoczucie psa, ilość pobieranej wody, oddawanego moczu etc.); • „klasycznych” objawów, jak PU/PD, polifagia, spadek masy ciała; • badania poziomu cukru we krwi – wykazanie trwałej hiperglikemii na czczo powyżej 8,4 mmol/l, względnie >150 mg/dl; • glikozurii występującej równocześnie z hiperglikemią; • bardzo pomocne jest oznaczanie poziomu fruktozamin w surowicy, gdyż na ich stężenie nie mają wpływu inne choroby. Dodatkowo określają one poziom glukozy we krwi na przełomie 2-3 tygodni; • występowanie ketonurii (cukrzyca powikłana). Nadczynność kory nadnerczy, niedoczynność tarczycy, leki (np. glikokortykosteroidy, progestageny, leki moczopędne) są najczęstszymi przyczynami cukrzycy. W przeciwieństwie do kotów, u psów nie obserwujemy hiperglikemii postresowej. W związku z tym w przypadku wyeliminowania innych chorób (zwłaszcza zespołu Cushinga), przy których obserwujemy hiperglikemię, z bardzo dużym prawdopodobieństwem możemy u psa podejrzewać cukrzycę już przy samym podwyższonym stężeniu glukozy we krwi. Najlepiej zbadać krew w gabinecie za pomocą glukometru, bezpośrednio po pobraniu. Można to badanie wykonać również w laboratorium, ale wtedy należy użyć próbek przeznaczonych do określenia poziomu glukozy w surowicy, by uniknąć zafałszowania wyników. Hiperglikemia równocześnie z obecnością glukozy w moczu potwierdza cukrzycę. Wykazanie jedynie samej glikozurii nie wystarcza do postawienia diagnozy, gdyż glukoza w moczu może występować również przy innych chorobach, np. nerek. Jednak w przypadku cukrzycy zwykle mamy do czynienia z wysokim ciężarem właściwym (> 1,035-1,040), a w przypadku glikozurii występującej przy chorobach nerek często w zakresie normy. Bardzo przydatnym badaniem, zwłaszcza w monitorowaniu leczenia cukrzycy i w rozpoznawaniu tej endokrynopatii, jest określenie poziomu fruktozamin. Są to zglikolizowane białka surowicze. Określają one poziom glukozy w przeciągu 2-3 tygodni. Jeśli mamy do czynienia ze stale podwyższonym poziomem glukozy we krwi, obserwujemy wzrost ich poziomu powyżej 374 µmol/l. Choroby nerek, układu moczowego, niedoczynność tarczycy, lipemia, sposób odżywiania nie mają wpływu na wynik badania. W zależności od stopnia zaawansowania tego złożonego schorzenia metabolicznego mogą występować zmiany w zakresie norm wielu wskaźników biochemicznych. Wynika to z faktu, iż mamy do czynienia z licznymi zaburzeniami dotyczącymi przemian węglowodanów, białek i tłuszczów. W związku z tym obserwujemy: • hiperglikemię, • wzrost poziomu fruktozamin, • wzrost poziomu enzymów wątrobowych, • podwyższony poziom cholesterolu i trójglicerydów, • wzrost amylazy, • wzrost lipazy, • spadek poziomu T4, • spadek poziomu albumin, • spadek poziomu białka całkowitego. Leczenie cukrzycy, powikłania Leczenie ma na celu poprawę jakości życia zwierzęcia. W przypadku prawidłowej terapii u psa nie powinny występować „klasyczne” objawy. W związku z tym, iż najczęstszą postacią jest cukrzyca typu I (insulinozależna), chore zwierzęta wymagają stałego leczenia insuliną i regularnych badań kontrolnych w lecznicy. Do każdego pacjenta powinno się podchodzić indywidualnie i wykonywać bardzo szerokie badania krwi (profil diagnostyczny), badanie moczu łącznie z posiewem w przypadku ewentualnych infekcji. W razie wątpliwości, niezadowalających wyników leczenia insuliną, należy wykonać testy czynnościowe dotyczące chorób endokrynologicznych (zwłaszcza niedoczynność tarczycy i nadczynność kory nadnerczy). Cukrzycowa kwasica ketonowa Jest to jedno z najpoważniejszych powikłań. Występuje przy cukrzycy nieleczonej lub leczonej nieprawidłowo. Jest wynikiem zaburzenia przemiany materii u pacjentów z cukrzycą. Brak insuliny powoduje, iż komórki zamiast wykorzystywać glukozę jako energię, zaczynają spalać tłuszcz. Dochodzi do powstania ciał ketonowych, które dostają się do krwi i krążą po organizmie. Pojawiają się objawy cukrzycowej kwasicy ketonowej: brak apetytu, wymioty, apatia. Ciała ketonowe są obecne w moczu, czasem we krwi. Leczenie musi być podjęte natychmiast, ponieważ stan ten zagraża życiu i wymaga hospitalizacji pacjenta. W pierwszej kolejności należy zastosować dożylną płynoterapię, podać insulinę, leczyć zakażenie obecne na terenie jamy ustnej, układu moczowego. Po ustabilizowaniu ogólnego stanu pacjenta i ustaleniu właściwej dawki insuliny dalsza terapia przebiega w domu. Hipoglikemia Znaczny spadek poniżej normy poziomu glukozy we krwi jest powikłaniem groźnym dla pacjenta. Przyczynami hipoglikemii mogą być: • prawidłowa dawka insuliny, równocześnie brak przyjmowania odpowiedniej dawki pokarmu, wynikający np. z braku apetytu lub zaburzenia pracy przewodu pokarmowego, np. wymiotów, biegunki; • znaczny wysiłek fizyczny i wzrost zapotrzebowania komórek na glukozę (w przypadku takiej sytuacji należy zmniejszyć dawkę insuliny); • zbyt wysoka dawka insuliny. Objawy hipoglikemii to: niepokój, drgawki, nietypowe zachowanie (niektóre psy nie chcą jeść i są bardzo spokojne). W razie ich wystąpienia należy jak najszybciej podać glukozę i przewieźć psa do lecznicy weterynaryjnej. Zaćma Najczęściej występujące powikłanie cukrzycy. Jej powodem jest wysokie stężenie glukozy we krwi, czego efektem są zmiany w soczewce oka. Dochodzi do przenikania glukozy z krwi do cieczy wodnistej oka, a następnie do soczewki. W soczewce następuje przemiana glukozy w sorbitol i kumulacja tego związku. Do rozwoju zaćmy dochodzi w wyniku zwiększonego napływu wody do soczewki, którego przyczyną jest wzrost ciśnienia osmotycznego we wnętrzu soczewki w wyniku kumulacji sorbitolu. Częstotliwość występowania tego powikłania zależy od czasu trwania hiperglikemii i zaawansowania choroby. Zaćma może wystąpić u 50% psów, u których cukrzyca została rozpoznana w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Natomiast wraz z trwaniem choroby odsetek psów, u których może występować to zaburzenie, rośnie i w ciągu 16 miesięcy od rozpoznania wynosi 80%. Stąd bardzo ważne jest regularne badanie wzroku u psów z cukrzycą oraz przestrzeganie diety i podawanie właściwych dawek insuliny, aby ograniczyć (na ile to możliwe) lub opóźnić w czasie wystąpienie zaćmy. Fot. 1. Gucio zdrowy, przed chorobą. Insulinoterapia u psów Konieczne jest obniżenie stężenia glukozy we krwi do 10 mmol/l (180 mg/dl) przez większość dnia. Najniższa wartość nie powinna spadać poniżej 5 mmol/l (90 mg/dl). Obecnie na rynku dostępnych jest wiele preparatów zawierających insulinę pochodzenia wieprzowego, wołowego, rekombinowana, ludzka. Oprócz pochodzenia różnią się one czasem działania. Wyróżniamy: krótko działające, średnio długo działające, długo działające. W przypadku psa najlepsza jest insulina wieprzowa i ludzka, gdyż zwierzęta te mają insulinę o budowie identycznej ze świńską i podobną do ludzkiej. 1. insuliny długo działające: • insulina ultralente (wieprzowa lub ludzka); • insulina protaminowo-cynkowa (PZ 90% insulina wołowa, 10% wieprzowa); • glargina (rekombinowana, ludzka, o bardzo długim działaniu); • insulina detemir (rekombinowana, ludzka, o bardzo długim działaniu). 2. insuliny średnio długo działające: • insulina lente (wieprzowa, w postaci zawiesiny cynkowej); • insulina izofanowa (NGU, rekombinowana i ludzka). 3. insuliny krótko działające: • neutralna lub krystaliczna (rekombinowana i ludzka, stosujemy w cukrzycowej kwasicy ketonowej – CKK). Do każdego przypadku należy dobrać insulinę indywidualnie, gdyż czas jej działania zależy od indywidualnego metabolizmu. NADCZYNNOŚĆ KORY NADNERCZY U PSÓW Obok cukrzycy jest najczęstszym zaburzeniem endokrynologicznym u psów. Przewlekle podwyższony poziom glikokortykosteroidów w surowicy jest przyczyną złożonych zmian w organizmie. Wyróżniamy trzy postacie nadczynności nadnerczy: • nadczynność przysadkowa – 85-90% przypadków, z których ok. 20% to gruczolak przysadki mikroadenoma – 50% ( 1 ), wolna tyroksyna FT4 – 0,38 ng/dl (norma 1-4). Równocześnie z Caninsulinem i Vetorylem (zachowując odstęp między lekami minimum 2 h), dołączono także eltroxin w dawce 10 µg/kg 2 x dziennie (50 µg co 12 h). W obrazie USG stwierdzono, że gruczoł tarczowy był niepowiększony, miąższ o cechach przebudowy pozapalnej typowej dla niedoczynności, bez zmian ogniskowych. Poziomy glukozy i fruktozaminy utrzymywały się w zakresie normy. Pies czuł się ogólnie dobrze. Właścicielka nie zaobserwowała typowych objawów nadczynności nadnerczy, jak PU/PD, żarłoczność. Powikłaniem cukrzycy była zaćma cukrzycowa, jako wynik sporych wahań poziomu glukozy przed ustabilizowaniem zaburzeń hormonalnych. Dodatkowo wpływ na jej pojawienie się miały niewłaściwe podawanie insuliny i nieprzestrzeganie diety przez właścicieli (kilkukrotne nieprzestrzeganie zaleceń). Zaćma wystąpiła po ok. 1,5 roku od pierwszego incydentu wysokiego poziomu glukozy w surowicy krwi. Mimo problemów z widzeniem pies czuł się dobrze, chętnie jadł i pił, wychodził na spacery. Występowały jednak przemijające (początkowo) objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego, jak: otępienie, agresywność, chwilowe nierozpoznawanie właścicieli, zaburzenia koordynacji, kręcenie w kółko. Objawy ustępowały samoistnie, jednak w niedługim czasie powracały z coraz większym nasileniem. Poziomy hormonów tarczycy, kortyzolu, wskaźników biochemicznych pozostawały w zakresie normy. Najprawdopodobniej przyczyną zaburzeń neurologicznych był gruczolak przysadki. Właścicielka postanowiła uśpić zwierzę, co nastąpiło po niemal 3 latach przyjmowania insuliny, Vetorylu i eltroksinu (tab. 4, 5, 6). PODSUMOWANIE Cukrzyca, nadczynność kory nadnerczy i niedoczynność tarczycy są zaburzeniami wewnątrzwydzielniczymi najczęściej występującymi u psów. Cukrzyca może być jedynym zaburzeniem endokrynologicznym lub być powikłaniem innego zaburzenia hormonalnego, np. nadczynności kory nadnerczy. Podczas tego schorzenia u około 20% psów obserwujemy hiperglikemię związaną z opornością insulinową, która mija po ustabilizowaniu stanu pacjenta (unormowaniu poziomu kortyzolu). Wysoki poziom kortyzolu zaburza również funkcjonowanie tarczycy, przyczyniając się do obniżenia hormonów tarczycowych – T4, FT4. Dlatego tak ważne są dokładne badania krwi (profil diagnostyczny, określenie poziomu hormonów tarczycy, wykluczenie nadczynności kory nadnerczy i innych schorzeń) w przypadku znacznych wahań poziomu glukozy, które nie są spowodowane błędami w podawaniu, dawkowaniu insuliny i nieprzestrzeganiem diety. Autor: lek. wet. Marzena Zmarlak Gabinet weterynaryjny Felican-Vet, Warszawa Zdjęcia: Z zasobów autorki Streszczenie: Cukrzyca (diabetes mellitus) jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń endokrynologicznych u psów. W przebiegu schorzenia dochodzi do zaburzenia gospodarki wodorowęglanowej, białkowej i tłuszczowej. Przyczyną tych nieprawidłowości jest absolutny lub względny niedobór insuliny. U niektórych psów możemy stwierdzić występowanie równocześnie innych chorób endokrynologicznych. Jest to zjawisko podobne do występującej u ludzi mnogiej gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej (MEN, multiple endocrine neoplasme). Przykładem może być towarzysząca cukrzycy psów niedoczynność tarczycy lub nadczynność kory nadnerczy z równoczesnym występowaniem niedoczynności tarczycy. Przejdź do następnej strony
- Կецըሬиса ւаዩሣሂеσ
- Е አμፏճуβէνоφ υ
- Озвοማቄхр шታнማ ሀтвονոреձо օсл
- ጺቨскθпиք иտուβ врιбиձ
- Енавсыдре ሩν γиտωврቀскቻ
- Тነዛешаγι ደмуዐը ози
- Ψазο πሽшιկад οτጷщаλоቿя δуց
Mam psa rasy Labrador. Dzisiaj zauważyłam że okropnie spuchło mu prawe ucho. Stało się ciężkie, jakby była w nim jakaś ciecz. Na razie niestety nie mam pieniędzy żeby zabrać go do weterynarza więc chce wiedzieć czy to coś poważnego. :- (. Martwię się a na internecie nikt nie ma takiego problemu, a przynajmniej ja nie znalazłam.
FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Profil Rejestracja Zaloguj Chat Ogłoszenie LABRADORY DO ADOPCJI POD OPIEKĄ FORUM DIEGO WEGA Strona Główna » Zdrowie Labradora » Zdrowie Labka » Cukrzyca u psów Poprzedni temat «» Następny temat Cukrzyca u psów Autor Wiadomość Milena Mój labrador: ZEFIR Pies urodził się: Mój labrador: PUMA Suczka urodziła się: Pomogła: 9 razyDołączyła: 13 Sie 2011Posty: 4943Skąd: Wrocław Wysłany: 08-09-2014, 13:55 Cukrzyca u psów Czy ktoś z Was spotkał się z podwyższoną glukozą we krwi u psa? Robiliśmy dziś kontrolnie morfologię i biochemię Zefirkowi, poziom glukozy wyniósł 223mg/dl, gdzie maksymalna wartość w normie wynosi 120mg/dl... Próby wątrobowe w normie, nerki super. Zefir nie ma niepokojących mnie objawów, je tak jak zawsze, nie chudnie, nie ma wzmożonego pragnienia ani apetytu. Podobno takie objawy występują u cukrzyków. Zefir nie je ani słodyczy, ani nawet owoców. Skąd ten wysoki poziom cukru? Dodam, że oczywiście badanie odbywało się o pustym brzuszku. Jedyne co dostaje od jakiegoś czasu to tabletki na stawy. Morfologia też średnia: Jeśli ktoś spotkał się z podobnym przypadkiem to dajcie znać, za parę dni jedziemy powtórzyć badania. Lorena TW... Mój labrador: Lorena[*] Suczka urodziła się: Mój labrador: Nitka Jamnior Suczka urodziła się: Mój labrador: Dolly chesapeak bay retriever Suczka urodziła się: Pomogła: 3 razyWiek: 33 Dołączyła: 02 Mar 2008Posty: 3359Skąd: Bielsko Biała Wysłany: 08-09-2014, 15:38 Milena, najlepiej zrobić badanie moczu bo przy cukrzycy powinnna być także glukoza w moczu, a jeżeli chodzi o cukier to nie jest to jakiś wielki poziom być może stres zrobił także swoje, na pewno należy to sprawdzić. Warto zrobić po porstu krzywą cukrową i przeanalizować jak te pomiary w ciągu dnia się rozkładały. Czasem cukrzyca na początku jest nazwijmy "bezobjawowa", choć niektóre subtelne objawy są trudne do rozpoznawania dla właściciela. Jeżeli pojawiło się już coś niepokojącego w badaniu trzeba to skorygować na pewno i obserwować jego zachowanie. _________________ Na co dzień nieludzka pielęgniarka .... Milena Mój labrador: ZEFIR Pies urodził się: Mój labrador: PUMA Suczka urodziła się: Pomogła: 9 razyDołączyła: 13 Sie 2011Posty: 4943Skąd: Wrocław Wysłany: 08-09-2014, 16:03 Lorena napisał/a: najlepiej zrobić badanie moczu bo przy cukrzycy powinnna być także glukoza w moczu Gdzieś wyczytałam, że w tym przypadku weterynarz pobiera mocz z pęcherza? czy samemu należy zebrać próbkę? Lorena napisał/a: jeżeli chodzi o cukier to nie jest to jakiś wielki poziom być może stres zrobił także swoje Myślisz, że stres też może powodować taki skok? Rzeczywiście realnie myśląc teraz Zefirek może mieć ich sporo. Piszesz, że to nie jest jakiś wysoki poziom glukozy, ja jako laik się trochę przeraziłam jak zobaczyłam prawie podwojoną maksymalną wartość u normy Lorena, co uważasz na temat wyników morfologii? Lorena TW... Mój labrador: Lorena[*] Suczka urodziła się: Mój labrador: Nitka Jamnior Suczka urodziła się: Mój labrador: Dolly chesapeak bay retriever Suczka urodziła się: Pomogła: 3 razyWiek: 33 Dołączyła: 02 Mar 2008Posty: 3359Skąd: Bielsko Biała Wysłany: 08-09-2014, 17:07 Możesz sama pobrać mocz nie musi być to taki sterylny z samego pęcherza, ważne żeby był do kubka na mocz( w sloiku zawsze istnieje ryzyko że będzie zaniwczyszczony). 200 to dużo, ale nie jest to jakiś tragiczny wynik , może mieć jakiś problem metaboliczny to się z wiekiem zdarza. Trzebaby przeanalizować wiele rzeczy przede wszystkim dieta, pełny profil watrobowwo nerkowy, krzywa cukrowa,pomiar wypijanej wody na dobę. Jeżeli chodzi o morfologie to ma bardzo nie ładnie niski poziom leukocytow zdecydowanie za niski, po samej morfologii trudno powiedzieć dlaczego tak jest. Znów trzeba wziąć od uwagę,wywiad, badanie kliniczne i ew badanie dodatkowe, pytanie czy niedawno nie miał kleszcza np?niestety to wydruk z aparatu gdzie nie liczy erytrocytow więc nie wiemy jaki ich poziom, a to ważne zwłaszcza że hemtokryt i hemoglobine ma podwyższona. Trudno mówić na odległość trzeba mieć więcej informacji. _________________ Na co dzień nieludzka pielęgniarka .... Milena Mój labrador: ZEFIR Pies urodził się: Mój labrador: PUMA Suczka urodziła się: Pomogła: 9 razyDołączyła: 13 Sie 2011Posty: 4943Skąd: Wrocław Wysłany: 08-09-2014, 17:11 Lorena, dziękuję za wypowiedź Teraz pozostaje mi przeczekać te parę dni i obserwować. Mam nadzieję, że po kolejnym badaniu uzyskam więcej informacji, które rozjaśnią sytuację. Lorena TW... Mój labrador: Lorena[*] Suczka urodziła się: Mój labrador: Nitka Jamnior Suczka urodziła się: Mój labrador: Dolly chesapeak bay retriever Suczka urodziła się: Pomogła: 3 razyWiek: 33 Dołączyła: 02 Mar 2008Posty: 3359Skąd: Bielsko Biała Wysłany: 08-09-2014, 17:15 Trzymamy kciuki, obserwuj,mierz ilość wody i daj znać co po badaniach. _________________ Na co dzień nieludzka pielęgniarka .... figula1 Mój labrador: Bono (*) Pies urodził się: ok. 13 lat Mój labrador: Ayla (*) Suczka urodziła się: około 10 lat Mój labrador: Figa, Merlin Suczka urodziła się: około 10 lat, około 10 lat Pomogła: 1 razDołączyła: 15 Lis 2012Posty: 349Skąd: Warszawa Wysłany: 08-09-2014, 17:23 a, co wet powiedział na poziom płytek (PLT=1317) ? Czy pieso miał zrobione usg j. brzusznej ? _________________pozdrawiamy -------------------- Krynia & Bono (*) & Ayla(*) & Figa & Merlin Milena Mój labrador: ZEFIR Pies urodził się: Mój labrador: PUMA Suczka urodziła się: Pomogła: 9 razyDołączyła: 13 Sie 2011Posty: 4943Skąd: Wrocław Wysłany: 08-09-2014, 17:43 figula1 napisał/a: Czy pieso miał zrobione usg j. brzusznej ? Nie, dziś dopiero zrobiliśmy tę morfologię i biochemię i wyszły takie "cuda"... Na pewno będziemy się konsultować w obu tych sprawach. Lorena TW... Mój labrador: Lorena[*] Suczka urodziła się: Mój labrador: Nitka Jamnior Suczka urodziła się: Mój labrador: Dolly chesapeak bay retriever Suczka urodziła się: Pomogła: 3 razyWiek: 33 Dołączyła: 02 Mar 2008Posty: 3359Skąd: Bielsko Biała Wysłany: 08-09-2014, 17:58 Pokaz wynik biochemii jeszcze jak możesz _________________ Na co dzień nieludzka pielęgniarka .... anna34 rude szczęście Mój labrador: Chopper Pies urodził się: Mój labrador: Biscuit John Cage(Hearty) Pomogła: 7 razyWiek: 48 Dołączyła: 15 Sty 2008Posty: 6153Skąd: Pruszków Wysłany: 08-09-2014, 18:01 Milena,tak jak myślałam,norma cukru u psa to 100 mg% _________________ Milena Mój labrador: ZEFIR Pies urodził się: Mój labrador: PUMA Suczka urodziła się: Pomogła: 9 razyDołączyła: 13 Sie 2011Posty: 4943Skąd: Wrocław Wysłany: 08-09-2014, 18:06 Jasne, wklejam: figula1 Mój labrador: Bono (*) Pies urodził się: ok. 13 lat Mój labrador: Ayla (*) Suczka urodziła się: około 10 lat Mój labrador: Figa, Merlin Suczka urodziła się: około 10 lat, około 10 lat Pomogła: 1 razDołączyła: 15 Lis 2012Posty: 349Skąd: Warszawa Wysłany: 08-09-2014, 18:42 Milena napisał/a: Na pewno będziemy się konsultować w obu tych sprawach. im szybciej, tym lepiej _________________pozdrawiamy -------------------- Krynia & Bono (*) & Ayla(*) & Figa & Merlin AnIeLa Mój labrador: Asior Pies urodził się: Pomogła: 5 razyWiek: 35 Dołączyła: 18 Wrz 2008Posty: 7378Skąd: Nowa Sól Wysłany: 08-09-2014, 21:28 Milena, pies mojej współpracownicy ma cukrzyce, dostaje codziennie zastrzyk rano z insuliny da się z tym, żyć Rudi ma 16 lat mimo różnych chorób / ślepot, cukrzycę i kilka innych/ nigdzie się nie wybiera _________________"Mieszańce chroni więc sama natura, psy rasowe chroni mądry dobór hodowlany, "rasowych bez rodowodu" nie chroni nikt i nic. O tym naprawę nie wolno zapominać!" Milena Mój labrador: ZEFIR Pies urodził się: Mój labrador: PUMA Suczka urodziła się: Pomogła: 9 razyDołączyła: 13 Sie 2011Posty: 4943Skąd: Wrocław Wysłany: 08-09-2014, 21:37 AnIeLa, dzięki, nie spotkałam nigdy psiaka z cukrzycą, ale bez wątpienia masz rację - da się z tym żyć, co by nie było jakoś się z tym trzeba zmierzyć i już AnIeLa Mój labrador: Asior Pies urodził się: Pomogła: 5 razyWiek: 35 Dołączyła: 18 Wrz 2008Posty: 7378Skąd: Nowa Sól Wysłany: 08-09-2014, 22:00 Milena, ampułka insuliny u mnie w mieście 25 zł na około 30 kilogramowego psa idę chyba 4 czy 5 ampułki w miesiącu. W sumie zależy też ile musi jednostek dostać. Chociaż moja wetka mówiła, że jak pracowała we Wrocławiu to po 40 zł za ampułkę brali. Także w razie co warto podjechać do mniejszej miejscowości gdzieś bo różnica w cenie spora _________________"Mieszańce chroni więc sama natura, psy rasowe chroni mądry dobór hodowlany, "rasowych bez rodowodu" nie chroni nikt i nic. O tym naprawę nie wolno zapominać!" Milena Mój labrador: ZEFIR Pies urodził się: Mój labrador: PUMA Suczka urodziła się: Pomogła: 9 razyDołączyła: 13 Sie 2011Posty: 4943Skąd: Wrocław Wysłany: 08-09-2014, 22:08 AnIeLa, super, dobrze wiedzieć takie rzeczy figula1 Mój labrador: Bono (*) Pies urodził się: ok. 13 lat Mój labrador: Ayla (*) Suczka urodziła się: około 10 lat Mój labrador: Figa, Merlin Suczka urodziła się: około 10 lat, około 10 lat Pomogła: 1 razDołączyła: 15 Lis 2012Posty: 349Skąd: Warszawa Wysłany: 10-09-2014, 20:01 i jak pieso ? Byliście u weta? _________________pozdrawiamy -------------------- Krynia & Bono (*) & Ayla(*) & Figa & Merlin Milena Mój labrador: ZEFIR Pies urodził się: Mój labrador: PUMA Suczka urodziła się: Pomogła: 9 razyDołączyła: 13 Sie 2011Posty: 4943Skąd: Wrocław Wysłany: 14-09-2014, 19:24 Piszę dopiero teraz, kiedy mamy pełen obraz sytuacji. Sprawa nabrała nieoczekiwanego obrotu... Parę dni temu w Kołobrzegu powtórzyliśmy badania na poziom glukozy, wynik wyszedł jeszcze wyższy niż za pierwszym razem. Skontaktowaliśmy się z kliniką we Wrocławiu, powtórzyliśmy morfologię, poziom glukozy, zrobiliśmy profil trzustkowy oraz poziom specyficznej lipazy trzustkowej, do tego zbadaliśmy kał. Wyniki są w rewelacyjne! Morfologia - wszystko w normie, glukoza mmol/l w przedzialce 3, mmol/l Zefir nie ma cukrzycy Co jedyne z czym mamy problem to okazało się, że Zefirek nie trawi trypsyny. Dostaliśmy odpowiednie leki i po ich zastosowaniu zobaczymy jak się sprawa będzie toczyła Tym razem zawiodła aparatura u weterynarza u którego robiliśmy pierwszą morfologię, a nie organizm... Takiego obrotu się nie spodziewałam, ale ogromnie się cieszę, kamień z serca figula1 Mój labrador: Bono (*) Pies urodził się: ok. 13 lat Mój labrador: Ayla (*) Suczka urodziła się: około 10 lat Mój labrador: Figa, Merlin Suczka urodziła się: około 10 lat, około 10 lat Pomogła: 1 razDołączyła: 15 Lis 2012Posty: 349Skąd: Warszawa Wysłany: 14-09-2014, 20:04 uff..., cieszymy się z Wami _________________pozdrawiamy -------------------- Krynia & Bono (*) & Ayla(*) & Figa & Merlin nathaliena Natalia Mój labrador: Bari (Waldi Niewierskie Łąki) Pies urodził się: Mój labrador: Goya Suczka urodziła się: Pomogła: 5 razyDołączyła: 12 Gru 2010Posty: 2514Skąd: z labusiowej doliny Wysłany: 14-09-2014, 21:02 Milena, mojemu Barusiowi też raz wyszła glukoza baardzo wysoko, wystraszyłam się, ponieważ było to dwa dni przed operacją. Poprosiłam więc w dniu operacji osprawdzenie i wynik był w normie. U Barusia zrzuciliśmy winę na stres. _________________ Wyświetl posty z ostatnich: Strona Główna » Zdrowie Labradora » Zdrowie Labka » Cukrzyca u psów Nie możesz pisać nowych tematówNie możesz odpowiadać w tematachNie możesz zmieniać swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz głosować w ankietachNie możesz załączać plików na tym forumMożesz ściągać załączniki na tym forum Dodaj temat do UlubionychWersja do druku Skocz do: Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Może być przyczyną zbyt wysokiej dawki insuliny, zbyt duży wysiłek fizyczny, a co za tym idzie, zapotrzebowanie na glukozę. Głównymi objawami są drgawki, niepokój. Hiperglikemii – oznacza zbyt wysoki poziom glukozy u psa, który niesie za sobą bardzo przykre konsekwencje. Na czczo wynosi powyżej 150-250 mg/dl.
Cukrzyca u psa powinna zostać zdiagnozowana tak szybko, jak to tylko możliwe. Właśnie dlatego nie należy ignorować nawet najmniejszych symptomów choroby. Ponadto ważne jest to, aby regularnie przeprowadzać badania kontrolne, nawet jeśli nasz zwierzak zachowuje się niczym okaz zdrowia. Trzeba mieć świadomość, że nieleczona cukrzyca u psa może nieść za sobą wiele negatywnych konsekwencji. W niektórych przypadkach wywołuje ona przedwczesną śmierć. Opieka nad czworonogiem posiadającym opisywane schorzenie wygląda nieco inaczej. Im poważniej podejdziemy do tematu, tym większe szanse na długie i szczęśliwe życie naszego pupila. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Co wywołuje cukrzycę u psa?Czy cukrzyca u psa przebiega tak, jak u ludzi?Kiedy zwiększa się ryzyko pojawienia cukrzycy u psa?Jakie są objawy cukrzycy u psa?Jak zdiagnozować cukrzycę u psa?Jak przebiega leczenie cukrzycy u psa?Jak podać psu insulinę?Co może jeść piec z cukrzycą?Jakie powikłania może wywołać cukrzyca?Jak zajmować się psem z cukrzycą? Co wywołuje cukrzycę u psa? Wysoki cukier u psa może mieć wiele różnych źródeł, a więc wszystko zależy od indywidualnego przypadku. Nie można jednoznacznie powiedzieć, co wywołało chorobę u naszego pupila – wymaga to przeprowadzenia wielu szczegółowych badań. Zazwyczaj dochodzi do zaburzeń związanych z produkcją insuliny. Nie można również zapomnieć o insulinooporności, czyli nadwrażliwości tkanek na omawiany hormon. Trzeba mieć świadomość, że insulina pełni bardzo ważną rolę w organizmie zwierzaka. Odpowiada ona za transport glukozy z krwi do komórek. W przypadku cukrzycy komórki nie są dostatecznie zasilane glukozą, co prowadzi do rozwoju licznych zaburzeń i nieprawidłowości. W takim przypadku pies wykazuje wysoki apetyt, spożywa dużą ilość jedzenia, a pomimo tego chudnie. Koniecznie dowiedz się, czym karmić psa chorego na cukrzycę. Hiperglikemia u psa, czyli bardzo wysoki poziom cukru we krwi, to zjawisko narażające czworonoga na szereg poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz powikłań. Czy cukrzyca u psa przebiega tak, jak u ludzi? Cukrzyca prowadzi do niedoboru insuliny (względnego lub bezwzględnego). W zdecydowanej większości przypadków omawiane schorzenie towarzyszy zwierzakowi do końca życia. Czasami możliwe jest jednak skuteczne wyleczenie choroby, jeśli posiada ona postać wtórną. Wymaga to jednak wyleczenia przyczyny problemu, co nie zawsze jest proste. Cukrzyca występuje zarówno u ludzi, jak i u zwierząt. W obu przypadkach przebiega ona podobnie, jednak jest leczona inaczej. Jeśli chodzi o psy, to konieczne jest podawanie im insuliny. Zupełnie inaczej jest u ludzi, ponieważ nie zawsze niezbędne jest wdrożenie omawianego hormonu. U ludzi najczęściej występuje cukrzyca typu 2, która może przebiegać dość łagodnie. Zazwyczaj trzustka pracuje prawidłowo, jednak mogą pojawić się inne nieprawidłowości. Bardzo ważne jest to, aby kuracja lecznicza została właściwie dopasowana do konkretnego pacjenta. Oczywiście niezbędny jest stały nadzór specjalisty. Nieleczona lub niewłaściwie leczona cukrzyca typu 2 może przeistoczyć się w cukrzycę typu 1. Podczas jej leczenia niezbędne jest przyjmowanie insuliny poprzez iniekcję. W przypadku psów cukrzyca dzieli się na dwie odmiany tylko w teorii. Zgodnie z zaleceniami ekspertów należy podawać zwierzęciu insulinę, ponieważ tylko ona łagodzi przebieg choroby oraz spowalnia jej rozwój. Nie wdraża się innych preparatów, ponieważ oczekiwane rezultaty można uzyskać tylko poprzez podawania wspomnianego hormonu. Kiedy zwiększa się ryzyko pojawienia cukrzycy u psa? Niektóre psy są o wiele bardziej narażone na cukrzycę. Mogłoby się wydawać, że wiek odgrywa tutaj decydującą rolę. Nic bardziej mylnego! Owszem, objawy cukrzycy u starego psa są zwykle częściej odnotowywane, jednak nie można wykluczyć wystąpienia dolegliwości u młodych osobników. Do czynników zwiększających prawdopodobieństwo wystąpienia cukrzycy można zaliczyć Obciążenia genetyczne – jeśli w poprzednim pokoleniu występowały przypadki cukrzycy, to istnieje ryzyko, że choroba pojawi się również u naszego psa. Należy jednak podkreślić, że schorzenie nie wystąpi w każdym przypadku. Nawet, jeśli matka/ojciec czworonoga posiadali cukrzycę, to u ich potomka nie musi dojść do rozwoju choroby. Wiek – u starczych psów (powyżej 7-14 roku życia) zwiększa się ryzyko pojawienia się cukrzycy. Należy wziąć pod uwagę, że czworonogi ras dużych oraz olbrzymich żyją krócej, a więc szybciej osiągają wiek podeszły. Warto jednak pamiętać, że schorzenie może pojawić się także u młodszych zwierząt. Nadwaga – psy z nadwagą oraz otyłością są bardziej narażone na insulinooporność. Właśnie dlatego tak ważne jest to, aby dbać o racjonalne żywienie swojego zwierzaka. Należy wybierać produkty o bezpiecznym składzie, które nie posiadają konserwantów. Jeśli czworonóg wykazuje tendencję do tycia, to zaleca się wdrożenie karmy z niższą zawartością tłuszczu. Dotyczy to psów po zabiegu sterylizacji/kastracji. Płeć – na cukrzycę są szczególnie narażone niekastrowane suki lub te, które przebyły liczne ciąże. Konieczne jest ciągłe monitorowaniu stanu zdrowia zwierzaka. Brak aktywności fizycznej – jest to związane nie tylko z wiekiem. Niektóre psy wykazują niechęć do długich spacerów, biegania, czy też zabawy. Należy więc zachęcać ich do aktywności fizycznej. Warto wspomnieć, że jej brak zwiększa ryzyko pojawienia się zbędnych kilogramów. Pojawiają się również inne dolegliwości np. zaburzenia trawienia. Przyjmowanie niektórych leków – zwierzętom chorym często podawane są sterydy, których efektem ubocznym może być rozwój cukrzycy. Rasa – okazuje się, że u niektórych raz znacznie częściej odnotowuje się cukrzycę. Jest to Yorkshire terier, pudel, maltańczyk, jamnik, samojed, shih tzu, bichon frise. Objawy cukrzycy u psa często są niejednoznaczne. U niektórych zwierząt stopień ich nasilenia nie jest zbyt wysoki. Wszelkie nieprawidłowości należy konsultować z weterynarzem. Im wcześniej zostaną one wykryte, tym efektywniejsze będzie leczenie. Do najczęściej występujących objawów cukrzycy u psa można zaliczyć utratę masy ciała pomimo wzmożonego apetytu, nasilone pragnienie, częste oddawanie moczu, bóle w jamie brzusznej, słodki zapach z jamy ustnej, brak energii i chęci do zabawy, poszarzała i wypadająca sierść, odwodnienie organizmu, infekcje uszu oraz skóry, zaćma. Pierwsze objawy cukrzycy to najczęściej wzmożone pragnienie oraz częste oddawanie moczu. Oczywiście można je przypisać również wielu innym schorzeniom, co utrudnia samodzielną diagnozę. Oprócz tego pies traci na wadzę pomimo tego, że dopisuje mu apetyt. Pozostałe objawy mogą, ale nie muszą pojawić się nawet po wielu latach. Wiadomym jest, że choroba w każdym przypadku przebiega nieco inaczej. Priorytetem jest to, aby udać się do sprawdzonej kliniki weterynaryjnej. Trzeba pamiętać, że to specjalista dokonuje diagnozy, a także ustala przebieg leczenia. Jak zdiagnozować cukrzycę u psa? Jak już wspomniano, nie ma możliwości samodzielnej diagnozy cukrzycy u psa. Oczywiście może rozpoznać pewne objawy choroby, jednak bez szczegółowych badań przeprowadzonych przez weterynarza nie jesteśmy w stanie stwierdzić, z jakim schorzeniem mamy do czynienia. W przypadku jednoznacznych wywiadów lekarz nie ma większych trudności z rozpoznaniem choroby. Do specjalisty często zgłaszają się osoby, których pupil dużo pije, posiada wzmożony apetyt, cierpi na częstomocz oraz utratę wagi. Trzeba wziąć pod uwagę, że nierzadko cukrzyca nie daje żadnych objawów. Nieprawidłowości pojawiają się w momencie pojawienia się powikłań omawianej choroby. Mowa tutaj o problemach z poruszaniem się (występują bardzo rzadko), wymiotach, biegunkach, gorączce. W takiej sytuacji diagnoza składa się z kilku etapów. Konieczne jest zdiagnozowanie przyczyny zaistniałych nieprawidłowości. Ważne jest również to, aby wykluczyć inne choroby, które posiadają podobne objawy. Czasami bywa tak, że do kliniki weterynaryjnej trafiają psy z cukrzycą wykrytą przez przypadek. Podczas badania krwi może zostać wykryty wysoki poziom cukru. Bardzo często schorzenie nie daje żadnych innych objawów, a więc wydaje się, że zwierzakowi nic nie dolega. Należy jednak wiedzieć, że podwyższony cukier nie jest jednoznaczny z cukrzycą. Być może w przeszłości zwierzę przyjmowało leki na uspokojenie, które mogą wywoływać właśnie takie objawy. Do stabilizacji poziomu glukozy dochodzi samoczynnie. Lekarz może zlecić również dodatkowe badania, które wspomagają diagnozę cukrzycy USG jamy brzusznej. Warto wiedzieć, że u niekastrowanych suk zwykle konieczne jest przeprowadzenie chirurgicznej antykoncepcji przed rozpoczęciem leczenia. Atutem jest fakt, że w wielu przypadkach kastracja rozwiązuje problem z cukrzycą wtórną, a więc nie ma konieczności podawania insuliny. Należy również wspomnieć, że cukrzyca może pojawić się u suk ciężarnych (podobnie, jak u kobiet w ciąży), jednak zwykle mija ona po porodzie. Jak przebiega leczenie cukrzycy u psa? Leczenie cukrzycy u psa ustalane jest przez weterynarza. Podstawą jest oczywiście podawanie insuliny, jednak nie zawsze jest możliwe jej natychmiastowe wdrożenie. Czasami konieczne jest przeprowadzenie innych zabiegów chirurgicznej antykoncepcji. Dopiero wtedy rozpoczynana jest kuracja lecznicza. Oprócz tego zalecana jest zmiana diety. Lekarz z pewnością poinformuje nas, czym karmić psa z cukrzycą. Bardzo ważna jest również aktywność fizyczna, do której ciężko jest zachęcić psa w starszym wieku, czy też po kastracji. Podawane leki przeciwcukrzycowe stymulują trzustkę do wytwarzania insuliny. Wiadomym jest, że właściciel musi wyrazić zgodę na opracowany plan leczenia. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że nasz zwierzak będzie borykał się z chorobą już do końca życia. Wymagane są regularne wizyty w klinice weterynaryjnej, badania kontrolne, czy też zakupów niezbędnych preparatów. Wiąże się to z wysokimi kosztami, na które nie każdy może sobie pozwolić. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że nieleczona cukrzyca prowadzi do wielu powikłań oraz przedwczesnej śmierci. Tylko poprzez podawanie insuliny możemy zwiększyć szansę czworonoga na długie życie. Leczenie psa z cukrzycą zazwyczaj rozpoczyna się od przepisania najmniejszych dawek insuliny. Należy obserwować stan zdrowia zwierzaka oraz przeprowadzać rutynowe badania. Jeśli okaże się, że leczenie nie przynosi oczekiwanych efektów lub choroba pogłębia się, to konieczne jest zwiększenie dawki insuliny. Opieka nad zwierzęciem wymaga regularności. Należy podawać posiłki oraz insulinę o stałych porach, gdyż w ten sposób może wyregulować pracę organizmu. Jak podać psu insulinę? Psu choremu na cukrzycę należy podawać insulinę każdego dnia, a nawet dwa razy dziennie (zgodnie z zaleceniami lekarza). Wiadomym jest, że wymaga to iniekcji. Właściciel czworonoga musi nauczyć się wykonywania podskórnych zastrzyków. Może wydawać się to trudnym zadaniem, jednak po pewnym czasie każdy przyswoi nowe umiejętności. Z pewnością nie należy uczyć się z poradników znalezionych w sieci. Można się z nimi zapoznać, aby dowiedzieć się jak przygotować psa do iniekcji. Nauka powinna jednak odbywać się w gabinecie weterynaryjnym. Lekarz wytłumaczy nam krok po kroku, jak wykonać zastrzyk prawidłowo, a jednocześnie delikatnie. Pamiętajmy, że niektóre psy panicznie boją się nakłucia igły. Z tego powodu jego zachowanie zależy w dużej mierze od naszego postępowania. Co może jeść piec z cukrzycą? Dieta cukrzycowa dla psa wymaga zwykle drastycznych zmian. Pamiętajmy, że właściwe żywienie to absolutna podstawa. W innym przypadku może dojść do groźnych powikłań oraz dynamicznego rozwoju choroby. Czasami bywa tak, że właściwie skomponowany jadłospis dla psa z cukrzycą może doprowadzić do remisji schorzenia, a także znacząco złagodzić jego objawy. Dzięki temu znacząco poprawi się samopoczucie zwierzęcia. Oczywiście o poradę należy poprosić lekarza weterynarii. Może on trafnie ocenić stan zdrowia czworonoga. Wiadomym jest, że inaczej wygląda żywienie seniora, a inaczej suki po ciąży, czy też psa otyłego. Nie istnieje więc menu, które sprawdzi się w każdym przypadku. Podstawą diety cukrzycowej są składniki z niskim indeksem glikemicznym. W specjalistycznych karmach dominują zwykle włókna, skrobia oraz łatwo przyswajalne białko. Dieta cukrzycowa dla psa może obierać się na specjalistycznych karmach, które posiadają skład przystosowany do potrzeb żywieniowych zwierzęcia z posiadanym schorzeniem. W sprzedaży znajduje się wiele produktów godnych zainteresowania. Wiadomym jest, że są one zwykle nieco droższe, niż tradycyjne karmy, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Najważniejszym jest utrzymanie wysokiego poziomu spożywanego błonnika oraz biała. Dąży się do zminimalizowania ilości węglowodanów prostych oraz tłuszczów. Trzeba dodać, że większość profesjonalnych karm dla psów z cukrzycą klasyfikowanych jest, jako leki. Z tego powodu nie można ich zakupić w supermarkecie, czy też sklepie zoologicznym. Istotne jest także to, aby dawka została ustalona przez lekarza. Trzeba uwzględnić, że zmiana nawyków żywieniowych z dnia na dzień nie jest dobrym pomysłem. Może okazać się, że nasz zwierzak odmawia spożywania nowego jedzenia. Właśnie dlatego tak istotne jest jego stopniowe wprowadzanie. Początkowo możemy mieszać starą oraz nową karmę. Być może dzięki temu pies przyzwyczai się do nowych smaków. Czasami proces zmiany pożywienia trwa przez kilka tygodni, a więc należy uzbroić się w cierpliwość. Zwierzę, podobnie jak człowiek potrzebuje czasu, aby przywyknąć do nowego trybu życia. Jakie powikłania może wywołać cukrzyca? Cukrzyca może wywołać szereg powikłań, jednak trzeba podkreślić, że nie występują one w każdym przypadku. Należy pamiętać, że omawiana choroba nie jest wyrokiem przedwczesnej śmierci. Jak długo żyje pies z cukrzycą? Jeśli choroba jest właściwie leczona, to zwierzak może dożyć nawet kilkunastu lat. Trzeba wziąć pod uwagę, że schorzenie nie zawsze ma ciężką postać. Do potencjalnych powikłań można zaliczyć śpiączkę cukrzycową, kwasicę metaboliczną, zapalenie trzustki, niewydolność nerek, zaćmę. Niezwykle istotne jest to, aby w stanach hiperglikemii nie podawać zwierzęciu czekolady, która posiada toksyczne dla niego związku. Dopuszcza się podanie cukru stołowego, czy też niewielkiej ilości miodu. Oczywiście bardzo ważne jest to, aby nie przesadzić z ilością. Jak zajmować się psem z cukrzycą? Opieka nad psem chorym na cukrzycę nie zawsze jest łatwa. Trzeba wykazać się sporym zaangażowaniem. W dużej mierze to od nas zależy, jak będzie przebiegać leczenie. Poniżej umieszczono kilka praktycznych wskazówek, które warto jest wdrożyć. 1. Insulinę lub leki należy podawać o stałych porach. Bardzo ważne jest to, aby zawsze posiadać zapasy produktów. Dotyczy to szczególnie okresów, kiedy nie możemy ich swobodnie zakupić np. świąt. 2. Ważne jest to, aby trzymać się planu dietetycznego zatwierdzonego przez weterynarza. Prawidłowa dieta zwiększa skuteczność leczenia. Dodatkowym atutem jest fakt, że nierzadko prowadzi ona do remisji choroby. 3. Zwierzę chore na cukrzycę nie powinno być narażane na stres, czy też silne emocje. 4. Istotne jest, by zachęcić pupila do aktywności fizycznej. Dzięki niej można zminimalizować ryzyko gwałtownego rozwoju choroby. 5. Badania kontrolne powinny być wykonywane systematycznie. Tylko w ten sposób można monitorować stan zdrowia zwierzęcia. 6. Wszelkie zmiany w zachowaniu psa należy zgłaszać specjaliście. Być może doszło do pogłębienia choroby, a dostarczana dawka insuliny nie jest już wystarczająca. Weterynarz przeprowadzi niezbędne badania. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking
Jestem właścicielką 7-letniego golden retrievera, u którego miesiąc temu wykryto cukrzycę. Niestety nie mam szczęścia do weterynarzy, trafiam na samych nieuków, którym nieustannie trzeba coś podpowiadać, bo sami nie potrafią na nic wpaść. Chciałabym poznać innych właścicieli psów, którzy walczą z
Diagnoza cukrzycy u pupila to dla każdego właściciela na początku niemały szok. Dobrą wiadomością jest, że pies z cukrzycą, któremu zapewni się odpowiedni sposób odżywiania oraz utrzymanie i pielęgnację będzie mógł pomimo niej wieść długie, zdrowe i szczęśliwe psie życie. Spis treści Jak rozpoznać cukrzycę u psa?Jakie są przyczyny wystąpienia cukrzycy?Diagnoza postawiona – i co teraz?Jak przeprowadzić zmianę pożywienia psa?Dbaj o regularnośćCo jeszcze mogę zrobić? Jak rozpoznać cukrzycę u psa? Wcale nie jest zadaniem prostym wykrycie cukrzycy u psa – nie każdy właściciel miał z tą chorobą wcześniej do czynienia. Objawy cukrzycy bardzo często są przez zbyt długi czas bagatelizowane lub nierozpoznane. Jak w przypadku każdej innej choroby, także i w przypadku cukrzycy, im wcześniej się ją zdiagnozuje, tym większe są szanse na poradzenie sobie z jej skutkami. Naturalnie zawsze powinieneś obserwować zachowanie psa i regularnie odbywać z nim kontrole weterynaryjne. Im lepiej znasz swojego psa i sposoby jego zachowania, tym szybciej zauważysz zmiany. Symptomami cukrzycy są na przykład wzmożone pragnienie, częste oddawanie moczu, apatia, wymioty i nudności czy jaskra. W zależności od stadium choroby apetyt psa może znacząco wzrosnąć lub spaść. Jeśli zauważyłeś zmiany w zachowaniu swojego zwierzęcia – żywieniowe czy w sposobie poruszania się – nie zwlekaj i udaj się do lekarza weterynarii! Nierozpoznana i nieleczona cukrzyca może nieść opłakane skutki, na przykład przewlekłe infekcje dróg moczowych, zmętnienie soczewki oka, zaćmę, a w konsekwencji i zupełną ślepotę. Poprzez celowe badania diagnostyczne weterynarz będzie w stanie stwierdzić, czy zwierzę cierpi na cukrzycę i jeśli tak, to jakiego typu. Lekarz weterynarii przygotuje specjalny plan leczenia oraz plan żywieniowy dla chorego psa i da Ci wskazówki, w jaki sposób powinieneś zmienić dotychczasowe nawyki żywieniowe i pielęgnację pupila. Jakie są przyczyny wystąpienia cukrzycy? Przyczyny wystąpienia cukrzycy nawet weterynarzowi pozostają często nieznane i nie da się jednoznacznie stwierdzić, dlaczego choroba dotknęła zwierzę. Istnieje jednak kilka czynników, które widocznie potęgują ryzyko zachorowania. Należą do nich przede wszystkim wiek oraz płeć zwierzęcia. Zachorować mogą wprawdzie zarówno suczki, jak i samce, młode, jak i stare osobniki, jednak statystyki pokazują, że suczki oraz starsze psy zapadają na cukrzycę częściej. Także niektóre rasy wykazują większą tendencję do zapadania na cukrzycę. Do owych ras należy na przykład Rottweiler, sznaucer miniaturowy, pudel, Yorkshire Terrier i mops. Ponadto choroby zakaźne jamy brzusznej lub trzustki, a także zmiany hormonalne wywołane zażywaniem określonych leków mogą być powodem rozwinięcia się cukrzycy. Stosunkowo częściej odnotowuje się także przypadki cukrzycy u psów z nadwagą. Diagnoza postawiona – i co teraz? Jeśli weterynarz stwierdził u Twojego psa cukrzycę, nie jest to wiadomość łatwa do przepracowania: Nie poddawaj się jednak i myśl pozytywnie! Wiesz już, z jakiego powodu cierpi Twój pies i możesz pomóc mu dzięki wycelowanej w dolegliwości terapii oraz zmianie pożywienia, tak że niebawem poczuje się znacznie lepiej. Jednak samo leczenie insuliną czy tabletkami nie wystarczy. Sukces terapii zależy w naprawdę znacznej mierze także od prawidłowej diety i trybu życia psa. Oznacza to, że będziecie musieli zmienić kilka swoich przyzwyczajeń i dostosować Waszą codzienność do nowych warunków. Wiele rzeczy, które początkowo będą wydawały się problematyczne, jak choćby wstrzykiwanie insuliny, z czasem zaczną przychodzić łatwiej, aż w końcu staną się rutyną. Jak przeprowadzić zmianę pożywienia psa? Na pytanie o najlepszą karmę dla psa diabetyka, podobnie jak na pytanie o najlepszą karmę dla psa w ogóle, trudno odpowiedzieć jednoznacznie. Psy różnią się znacznie między sobą i mają adekwatnie zróżnicowane potrzeby żywieniowe. Duże psy mają inne zapotrzebowanie energetyczne oraz zapotrzebowanie na składniki odżywcze niż psy małych rozmiarów, psy o atletycznej budowie inne niż kanapowce, starsze psy czy szczenięta. Jakie pożywienie będzie dla psa diabetyka najlepsze zależy więc także od jego wieku, rasy, masy ciała, płci oraz poziomu aktywności fizycznej. By ustalić, jak ma wyglądać optymalna dieta dla Twojego chorego na cukrzycę czworonoga, powinieneś pójść po poradę do lekarza weterynarii lub eksperta żywieniowego dla zwierząt. Niemniej jednak wiedza na temat tego, jakie substancje są dla psa diabetyka dobre, a których należy unikać, z pewnością będzie pomocna. Pokarm – suchy czy też mokry, czy samodzielnie przygotowywane posiłki – powinien być bogaty w wartościowe białka i substancje balastowe, na przykład surowy błonnik z gumy guar lub otrębów pszennych. Ponieważ błonnik pokarmowy spowalnia przedostanie się cukru do krwi, pomaga w kontrolowaniu i utrzymywaniu jego poziomu. Węglowodany i tłuszcze, które są nie tylko ciężkostrawne, lecz w dużych ilościach prowadzą także do przybierania na wadze, powinny zostać w diecie psa cukrzyka znacznie zredukowane. Także w doborze owoców zaleca się ostrożność, ponieważ niektóre z nich zawierają duże ilości cukrów. Cukier, substancje słodzące i jakiekolwiek słodycze są naturalnie absolutnym tabu. Dbaj o regularność Tak samo istotne, jak dobór odpowiednich składników są reguły, kiedy i jak powinny być przyjmowane posiłki. Regularność jest dla psa diabetyka jeszcze bardziej decydująca niż w przypadku zdrowego psa. Zaleca się, by dzienną rację pokarmu – której naturalnie należy się kurczowo trzymać – rozdzielać na dwa lub maksymalnie trzy posiłki dziennie. Ustal stałe godziny posiłków, opróżniaj miskę, jeśli Twój pupil nie zjadł całej jej zawartości. Pamiętaj, że między posiłkami powinny być zachowane odstępy, by poziom cukru we krwi utrzymywał się na stałym poziomie. Każdy dodatkowy posiłek czy przekąska między posiłkami podnosi poziom cukru. Uświadom to pozostałym domownikom i gościom. Świeża woda pitna powinna być dla psa zawsze dostępna. Jeśli musisz dawać psu zastrzyki z insuliną, rób to najlepiej zaraz po posiłku. Wówczas insulina może zadziałać wtedy, gdy do krwi dostaje się cukier z pożywienia. Wstrzyknięcie insuliny przed posiłkiem może doprowadzić do hipoglikemii (niedocukrzenia), jeśli pies z jakiegoś powodu niespodziewanie zrezygnowałby z nadchodzącego posiłku. Co jeszcze mogę zrobić? Do utrzymania zdrowia psa chorego na cukrzycę przyczyni się, podobnie jak u wszystkich innych psów, odpowiednia dawka ruchu. Regularna aktywność fizyczna pomaga nie tylko w utrzymaniu prawidłowej masy ciała, ale także oddziałuje pozytywnie na poziom cukru we krwi. Ruch powinien być tak samo regularny, jak pory posiłków. Jego intensywność i długość trwania powinna być codziennie zbliżona – zbyt wymagający wysiłek może spowodować drastyczny spadek cukru we krwi. Nie tylko pies, ale także właściciel musi przyzwyczaić się do surowych stałych zasad. By zapobiec komplikacjom, postaraj się od samego początku trzymać się nowego rytmu dnia. Twój wysiłek na pewno się opłaci: Dzięki odpowiedniemu odżywaniu i dopasowanemu programowi treningowemu szybko zobaczysz, że mimo choroby Twój pies prowadzi zdrowe, szczęśliwe, aktywne życie.
Wiem, że na tym forum jest wątek dotyczący cukrzycy, ale ma aż ok 700 postów, więc trudno już w nich coś znaleźć. Musiałabym przelecieć wszystkie, a szkoda na to czasu, bo wiem, że tu zaraz mi odpowiecie. Jestem w 33tc. dziś wyszłam ze szpitala z rozpoznaniem cukrzycy. Jednak wszystkie wyniki do.
Cukrzyca jest przewlekłym schorzeniem metabolicznym charakteryzującym się zaburzeniami równowagi kwasowo-zasadowej, gospodarki węglowodanowej, tłuszczowej, białkowej spowodowanej całkowitym lub względnym niedoborem insuliny. Insulina jest hormonem produkowanym przez trzustkę. Dzięki temu hormonowi następuje pobieranie glukozy z krwi przez komórki mięśniowe, wątrobowe tłuszczowe. Dzięki temu mechanizmowi organizmowi dostarczana jest energia potrzebna do wszelkich procesów życiowych. Przy zaburzeniu tych mechanizmów następuje występowanie bardzo wysokiego poziomu cukru we krwi i usuwanie go przez nerki. Organizm pozbawiony tego podstawowego źródła energii musi pobierać ją z rozpadu tłuszczu i białka. Powoduje to stopniowe wyniszczenie organizmu. Jednocześnie tworzą się ciała ketonowe - produkty zatruwające zwierzę. Wyróżnia się trzy typy cukrzycy: 1. Cukrzyca insulinozależna. Jest to o najczęstsza forma cukrzycy u psów i stanowi przypadków. Przyczyną jej są: zapalenie trzustki, choroby autoagresywne oraz schorzenia dziedziczne. Charakterystyczna jest tu predylekcja rasowa. Najczęściej chorują: pudle, jamniki, PONy. 2. Cukrzyca insulinoniezależna. Często związana z otyłością. Jest ona związana z brakiem reakcji receptorów insulinowych na insulinę. 3. Cukrzyca wtórna Występuje najczęściej przy chorobach endokrynogennych, stosowaniu hormonów (sterydów, środków antykoncepcyjnych). Występowanie: - cukrzyca występuje najczęściej u psów starszych 7-9letnich (chyba że jest wrodzona wtedy w wieku 1-2 lat) - U suk 3-krotnie częściej niż u psów. Bardzo często rozpoczyna się po cieczce. Objawy: · Nadmierne pragnienie · Wielomocz · Wzmożony apetyt · Postępujące chudnięcie · Zaćma cukrzycowa, która rozwija się w ciągu kilku miesięcy, ale może powstać też w ciągu jednej doby. · Towarzyszące cukrzycy choroby skóry i układu moczowego. Oprócz charakterystycznych objawów w rozpoznaniu największe znaczenie ma badanie krwi na zawartość w niej glukozy. Zwykle wynosi ona grubo powyżej 200mg/% przy normie 100mg/%. Cukier obecny jest również w moczu. Wyniki innych badań też są podwyższone i są związane z uszkodzeniem wątroby, nerek i wikłających stanów zapalnych. do góry Leczenie: Cukrzyca jest chorobą nieuleczalną. Nasze działania skupiają się na utrzymaniu odpowiedniego poziomu cukru we krwi i zapewnienie w miarę komfortowego życia naszym pupilom. W leczeniu cukrzycy najczęściej stosuje się insulinę. Istnieje kilka rodzajów insuliny o różnym czasie działania. W praktyce najczęściej stosuję się insulinę lente o średnim czasie działania. Szczyt działania tej insuliny występuje najczęściej po 6-8 h Niestety nie u każdego psa działanie jest takie same w związku z tym zaleca się wykonanie krzywej cukrowej, które określa, jaką powinno się zastosować dawkę insuliny i kiedy występuje szczyt działania. Niestety nie wszystkie lecznice wykonują to badanie. Można je zrobić w większych placówkach posiadających na miejscu laboratorium. Jeśli szczyt działania insuliny przypada po 6-8 godzinach to insulinę stosuje się 1 raz dziennie. Jeśli szczyt jest poniżej 5godziny od podania to należy podawać 2x dziennie lub zmienić insulinę. Jeśli chodzi o dawkowanie to musi ustalić je lekarz w zależności od wielkości zwierzęcia. W związku z tym że insulinę dawkuję się na kg/mc a przy cukrzycy następuje utrata masy ciała co 2 tygodnie należy zwierze dokładnie zważyć by zweryfikować dawkę insuliny. Żywienie: Drugim bardzo ważnym zagadnieniem w kontroli cukrzycy jest żywienie. Zwierze powinno dostawać pokarm o stałej zawartości energetycznej. Zalecany jest pokarm zawierający bardzo wysokiej jakości białko i łatwostrawne węglowodany. Można stosować również gotowe karmy dla psów z cukrzycą. Maja one jednak wady (są drogie i niezbyt chętnie zjadane przez psy). Zaleca się podać 25% pokarmu na 30 minut po podaniu rannym insuliny. Następna porcja przypada w szczycie działania insuliny a więc po 6-8h i wtedy należy podać pozostałe 75% pokarmu. U zwierząt przyzwyczajonych do nocnych posiłków można zastosować 25% śniadanie, 50% obiad i 25% kolacja. Reżim pokarmowy trzeba ściśle utrzymywać gdyż zmiana żywienia powoduje skoki cukru we krwi, kwasice metaboliczną i śpiączkę. Ruch: Trzecią bardzo istotną rzeczą przy kontroli cukrzycy jest stały wydatek energetyczny zwierzęcia a więc zapewnienie stałej aktywności ruchowej. Nadmierny ruch powoduje zwiększone spalanie cukru i może doprowadzić do hipoglikemii czyli nadmiernego spadku cukru we krwi. Hipoglikemia: Hipoglikemia-Nadmierny spadek cukru we krwi może spowodować utratę przytomności. Należy ją rozróżnić od tzw. śpiączki cukrzycowej gdzie utrata przytomności jest spowodowana nadmiarem cukru w krwi. Objawy hipoglikemii: · utrata przytomności, · szybkie narastanie objawów, · podwyższona temperatura ciała, · bladość błon śluzowych, · wzmożone odruchy, · rozszerzone źrenice, · reakcja na podanie glukozy lub cukru (zwierze po podaniu glukozy bardzo szybko powraca do przytomności) Dlatego bardzo istotne jest aby właściciel był przygotowany na taki stan i zawsze miał przy sobie kilka kostek cukru. W takich sytuacjach należy podać doustnie cukier w kostkach lub roztwór cukru uważając aby zwierzak się nie zachłysnął. Absolutnie nie podawać czekolady. Śpiączka cukrzycowa Objawy śpiączki cukrzycowej: · objawy narastają powoli, · obniżona temperatura ciała, · osłabienie odruchów, · błony śluzowe nastrzykane i suche, · charakterystyczny zapach acetonu z jamy ustnej świadczący o kwasicy, · źrenice prawidłowe, · brak reakcji na podanie glukozy czy cukru (podanie glukozy nie zaszkodzi zwierzęciu). Niezwykle istotna przy cukrzycy jest stabilizacja hormonalna samicy. W związku z tym że absolutnym przeciwwskazaniem jest stosowanie antykoncepcji hormonalnej pozostaje więc sterylizacja chirurgiczna. Bez tego zabiegu możemy zapomnieć o jakiejkolwiek kontroli cukru we krwi mimo stosowania insuliny. W leczeniu cukrzycy niezmiernie ważne jest zrozumienie tej choroby przez właściciela i ścisła współpraca z lekarzem prowadzącym pieska. Właściciel musi się nauczyć samodzielnie wykonywać wkłucia. Najlepiej aby pierwszy raz wykonał je w obecności lekarza. Stosowanie insuliny Chciałbym też podać kilka istotnych uwag odnośnie stosowania insuliny: · Insulinę należy przetrzymywać w lodówce (w pozycji leżącej). · Otwartą ampułkę można używać góra 30-40 dni. · Nie można insuliny absolutnie silnie mieszać gdyż bardzo szybko traci swoje właściwości (należy delikatnie mieszać ruchami kolistymi). · Insuliny wieprzowe można rozcieńczać roztworem soli fizjologicznej(rozcieńczona insulina może być używana góra 2 tygodnie). · Strzykawki do podawania insuliny można użyć góra 4 razy(potem plastik strzykawki wchodzi w reakcje z insuliną i ta traci wartość). Niezwykle istotny też jest okresowy pomiar glukozy przez właściciela. W związku z tym zaleca się aby właściciel zaopatrzył się w glukometr i sprawdzał poziom cukru (zwłaszcza w momentach pogorszenia się stanu psa). Krew do takiego pomiaru właściciel pobiera nakłuwając małżowinę uszną psa. Inną metodą jest badanie moczu testami paskowymi na zawartość cukru i ciał ketonowych. Raz na 6 tygodni dobrze jest wykonać badanie laboratoryjne krwi na zawartość glukozy (powinno się badać w szczycie działania insuliny a więc w 6-8 godzin po podaniu). I wspominana przeze mnie już kontrola masy ciała zwierzaka (ważymy co 2tygodnie notując wagę w zeszycie). Dzięki tak prowadzonemu zwierzęciu zapewnimy mu kilka lat życia w miarę dobrych warunkach zdrowotnych. Nie leczona lub źle leczona cukrzyca zazwyczaj w ciągu kilku miesięcy kończy się śmiercią. autor: lek. wet. Zbigniew Mozga Lecznica Małych Zwierząt Zgodnie z ustawą z 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 94 Nr 24 poz. 83, sprost.: Dz. U. 94 Nr 43 poz. 170) oraz zmianami z dnia r. (Dz. U. Nr 99, poz. 662) za naruszenie praw własności poprzez kopiowanie, powielanie i rozpowszechnianie przedstawionych na stronach treści bez zgody właściciela grozi grzywna oraz kara pozbawienia wolności od 6 m-cy do lat 5 (art.
| Глէዬևξυхр πеժиμ щεтο | Ծէкто товиሏоነ нтасαзулο | Щоσяμαዚυм ዊипух ዔուзիղо | Ոсዪрωፎօшоቶ агυ յу |
|---|
| Оδэс срኣγըኗапс икт | Э гюпе | Чաቪ ሤр ицኞτո | ዎιвጺֆሾք иχեжի |
| Ариվуглογο ևстխзво | Щፗձ ш | Яትеտуዉաве ጃωቶጃ բፐ | Фоսι и |
| ጡн ξ | Оሃешуλ փፆ | А ያխмገше ፀሑилևդеն | Уйу глуκ укроκ |
Biegunka u psa – czego bezwzględnie nie podawać psu. Podczas rozwolnienia u psa bezwzględnie nie należy podawać psu do jedzenia produktów mlecznych. Spożywanie mleka / laktozy przez psy z nietolerancją laktozy może być przyczyną biegunki, wymiotów, bólów brzucha, gazów i wzdęć, co tylko pogłębi istniejący już problem.
Cukrzyca jest przewlekłym schorzeniem metabolicznym, które charakteryzuje się zaburzeniami równowagi kwasowo-zasadowej, gospodarki węglowodanowej, tłuszczowej i białkowej, spowodowanej całkowitym lub względnym niedoborem insuliny. Ta podstępna i nieuleczalna choroba dotyka coraz więcej psów i kotów. Nie wiadomo, czy kiedyś występowała rzadziej, ale nikomu nie przyszło do głowy doszukiwać się u zwierzęcia cukrzycy, czy też może wzrost liczby przypadków spowodowały na przykład gotowe karmy. Częściej chorują koty Na cukrzycę cierpi około 0,5 proc. populacji kotów, najczęściej jest ona diagnozowana po 8. roku życia. Częściej chorują koty płci męskiej. Nie zauważono predyspozycji rasowych, ale pewne jest, że jednym z podstawowych czynników zwiększających ryzyko jest nadwaga zwierzęcia. U psów (trzy razy częściej u suk) cukrzycę diagnozuje się u ok. 0,2 proc. populacji. Obserwujemy jednak podatność na tę chorobę niektórych ras. Częściej chorują: szpic wilczy, puli, pinczer miniaturowy, cairn terrier, foksterier, Yorkshire terrier, sznaucer miniaturowy i średni, pudel miniaturowy. Oczywiście cukrzyca zdarza się i u mieszańców. Podobnie jak w przypadku kotów, także psy z nadwagą są w grupie zwiększonego ryzyka. Nieleczona albo źle leczona cukrzyca może zabić zwierzę w ciągu kilku miesięcy. Pić, pić, pić... Podstawowe objawy cukrzycy są bardzo podobne, jeśli nie identyczne, i u psów, i u kotów. Zwykle głównym niepokojącym objawem jest wzmożone pragnienie i oddawanie moczu. Dodatkowo można obserwować większy apetyt i towarzyszące mu często chudnięcie. U psów może pojawić się zaćma, a u kotów - matowa sierść i łupież. Oprócz charakterystycznych objawów największe znaczenie ma badanie krwi na zawartość w niej glukozy. Zwykle wynosi ona dużo powyżej 200mg/dl przy normie 100mg/dl. Cukier jest obecny także w moczu. Wyniki innych badań też są podwyższone i są związane z uszkodzeniem wątroby i nerek. Rozpoznanie cukrzycy u psów jest raczej łatwe: wystarczy badanie krwi na czczo i moczu. Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ U kotów sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana: dla tych zwierząt wizyta w gabinecie lekarskim bywa tak ogromnym stresem, że podczas badania nawet u zdrowego kota można stwierdzić znacznie podwyższony poziom cukru we krwi, choć o cukrzycy nie ma mowy. Dodatkowo, u kotów pobranie próbki moczu może graniczyć z cudem, o czym świetnie wiedzą właściciele, którzy już kiedyś zostali zmuszeni do wykonania tej niewdzięcznej czynności. Innym kłopotem w przypadku kociej cukrzycy jest fakt, że są to często zwierzęta wychodzące, więc właściciel najzwyczajniej może przeoczyć pierwsze objawy choroby. A wtedy na leczenie może być już za późno. Dlatego kotom wykonuje się dodatkowe badanie - poziomu fruktozaminy, która wskazuje poziom glukozy we krwi w ciągu dwóch-trzech tygodni przed badaniem. Rzadko, ale zdarza się cukrzyca posterydowa. W takim przypadku możliwa jest remisja choroby po krótkotrwałym nawet podawaniu odpowiedniej dawki insuliny. W większości jednak przypadków zdiagnozowanie cukrzycy wiąże się z koniecznością podawania insuliny do końca życia zwierzęcia. Insulina ratuje życie Rodzaj i dawkę insuliny określa lekarz. Polscy weterynarze terapię choroby zaczynają od wieprzowej caninsuliny. Niestety, w Polsce nie było badań sprawdzających jej skuteczność, natomiast wiadomo z niemieckich forów internetowych, że insulina ta jest w 90 proc. przypadków nieskuteczna. Jedynym wyjściem jest wówczas przejście na insulinę stosowaną u ludzi - lantus lub levemir. Psy mogą przyjmować zastrzyk insuliny tylko raz dziennie, ale najpierw trzeba wnikliwie sprawdzić, kiedy przypada szczyt działania leku. W tym celu wykonuje się tzw. krzywą cukrową, czyli mierzy się poziom glukozy we krwi w odstępach 2- godzinnych w czasie 12-24 godzin. Bardzo ogólnie rzecz ujmując: jeśli szczyt działania insuliny przypada po 6-8 godzinach, to lek stosuje się raz dziennie. Jeśli szczyt jest poniżej 5 godziny od podania, należy podawać lek dwa razy dziennie. Kotom, które metabolizują insulinę dużo szybciej niż ludzie i psy, trzeba ją podawać dwukrotnie w ciągu doby, co 12 godzin. Uwaga: do różnych rodzajów insuliny stosuje się różne strzykawki. Np. do caninsuliny - strzykawki U-40, do lantusa i levemira - U-100. Glukometr w garść Najlepszym, choć trudnym na początku do zaakceptowania, sposobem kontrolowania cukrzycy jest domowy monitoring. Co to oznacza? Oznacza sprawdzanie poziomu glukozy we krwi delikwenta co najmniej dwa razy dziennie, przed podaniem insuliny. W tym celu trzeba pobrać kropelkę krwi, nanieść na pasek do glukometru i sprawdzić wynik. Najlepiej pobierać krew z płatka ucha. Wzdłuż kociej i psiej małżowiny usznej biegnie cieniutka żyłka. Do nakłucia ucho musi być cieplutkie. Celując w okolice żyłki (w okolice, bo czasem nie sposób wstrzelić się w "10"), trzeba ją leciutko nakłuć jednorazową igiełką. Potem delikatnie pougniatać ucho (jeśli się wstrzeliło w żyłę, ugniatanie jest już zbędne), by pojawiła się kropelka krwi. Wystarczy nanieść ją na pasek, wsunąć do glukometru i odczytać wynik. Krew można pobrać również z opuszki łapy, ale to jednak wiąże się z groźbą zanieczyszczenia ranki. Ucho jest narządem optymalnym w tym przypadku. Wizja kłucia ulubieńca wydaje się nie do zaakceptowania, ale proszę mi wierzyć, że najtrudniejszych jest kilkadziesiąt pierwszych ukłuć. Również dla naszych palców, które przekłuwamy wraz z uchem. To samo dotyczy robienia zastrzyków - insulinę podaje się podskórnie. Podczas pierwszych, nerwowych prób część insuliny ląduje w futrze, więc właściwie nie wiadomo, ile jej zwierzę tak naprawdę dostało. Jeśli właścicielowi zależy na przeżyciu ulubieńca, MUSI pokonać własną słabość i nauczyć się robić zastrzyki. Bieganie na każde badanie do gabinetu weterynaryjnego, szczególnie biorąc pod uwagę konieczność punktualnego podawania leków, na dłuższą metę źle wróży przeżyciu zwierzęcia. W przypadku kotów taka praktyka wiązałaby się z dodatkowym ryzykiem - ogromnego stresu. A to ze skokiem cukru... Cukrzyca zabija powoli, hipoglikemia - błyskawicznie Takie zdanie usłyszałam od weterynarza, kiedy u mojego kota zdiagnozowano cukrzycę. To kolejny argument na sensowność domowego sprawdzania poziomu cukru. Hipoglikemia to nadmierny spadek glukozy we krwi, zwykle poniżej 50 mg/dl (ale alarmujące są wszystkie wyniki poniżej 100 mg/dl), który może spowodować utratę przytomności i śmierć zwierzęcia. Nie do końca wiadomo, jak niski poziom glukozy zwierzę może tolerować, więc właściciel musi być przygotowany na szybką reakcję. Objawy hipoglikemii: • chwiejny niestabilny chód (tak jakby nasze zwierzę było pijane), • bieganie w kółko lub wzdłuż ścian (brak orientacji), • szklane oczy, rozszerzone źrenice, które nie wykazują żadnej reakcji, • wilczy apetyt, • niepokój, • ataksja – zazwyczaj brak koordynacji mięśniowej, zmiany w ruchach szyją i głową (odchylanie główki w bok), • dziwnie głośne miauczenie (u kotów), • chowanie się w dziwnych miejscach w domu, • apatia, • otępienie, •podwyższona temperatura ciała, • bladość błon śluzowych,• czasem wymioty, • ślinotok, • czasem kaszel, • agresywność, • letarg (ospałość), • konwulsje i drgawki, • śpiączka (wstrząs hipoglikemiczny). Wymienione objawy nie występują jednocześnie, zwykle, w zależności od stopnia niedocukrzenia, można się spotkać z pojedynczymi oznakami. Od przytomności umysłu i wiedzy właściciela zależy, czy hipoglikemii uda się zapobiec. Skutecznym na ogół sposobem na szybkie podniesienie poziomu glukozy jest podanie miodu lub roztworu glukozy. Jeśli objawy hipoglikemii już wystąpiły, należy bardzo uważać, by zwierzę nie zakrztusiło się podawanym preparatem. Uwaga: nawet zdrowemu psu nie wolno pod żadnym pozorem podać czekolady. Wydaje się nam idealna do podniesienia poziomu glukozy we krwi, ale zawarta w niej teobromina może spowodować nawet śmierć zwierzęcia. Dieta i ruch Oprócz insuliny, niezbędną terapią jest odpowiednia dieta. Ogólne zasady są takie, że zwierzę powinno dostawać pokarm zawierający jak najwyższej jakości białko i lekkostrawne węglowodany. Można stosować leczniczą karmę gotową, choć niezwykle rzadko jest ona z radością pożerana przez zwierzęta. W przypadku psów posiłki powinny być podawane w stałych ilościach i mieć zbliżoną wartość kaloryczną. Według zaleceń lekarzy 25 proc. karmy powinno się podać przed podaniem insuliny, a w szczycie jej działania, czyli po 6-8 godzinach - pozostałe 75 proc. Jeśli jednak pies jest przyzwyczajony do kolacji, karmę można rozłożyć: 25 proc. na śniadanie, 50 na obiad, 25 na kolację. Dodatkowo powinno się dbać o stałą aktywność ruchową. Ale także pod kontrolą - ruch powoduje spalanie cukrów, może więc doprowadzić do hipoglikemii. Jeśli chodzi o koty - sprawa znów się komplikuje. Tak naprawdę co kot - to osobny przypadek. Koty niezwykle często bywają kapryśne w kwestii menu, bywa, że znienacka odmówią zjedzenia dotąd ulubionej karmy, fukając tylko z niesmakiem. Niektóre rzucają się na jedzenie, pochłaniając całą porcję od razu, a niektóre dawkują sobie przyjemność konsumpcji, podchodząc do miski i skubiąc jedzenie. To ta słynna kocia dystynkcja, która opiekuna potrafi doprowadzić do furii :| Mój kot należy właśnie do kategorii tych dystyngowanych. Weterynarz, który się nim opiekuje, powiedział jasno i stanowczo: kot ma jeść. Dostaje więc to, co lubi: dobrej jakości puszki i surową, chudą wołowinę. Ma stały dostęp do jedzenia, które sam sobie dawkuje. A jak zmusić kota do przejścia na dietę i gimnastyki? No cóż... Wszystko w rękach właściciela Z informacji zawartych w tekście wynika, że cukrzyca psów i kotów jest naprawdę ciężką chorobą, dokładnie tak samo jak u ludzi. Z człowiekiem jednak można się porozumieć nieco bardziej precyzyjnie, zwierzę, niestety, nie zamelduje o swoich dolegliwościach. Dlatego w leczeniu cukrzycy znakomita część odpowiedzialności spoczywa na właścicielu. To jego przywiązanie do zwierzęcia, wnikliwe obserwowanie go, szybkość reagowania na niepożądane objawy gwarantuje postępy w leczeniu. Najważniejsze jednak jest nieustanne uczenie się. To możliwie jak największa wiedza o tej chorobie jest niezbywalnym warunkiem przeżycia. Szczególnie dotyczy to właścicieli kotów. Leczenie psów przebiega łatwiej - chyba dlatego, że przebieg psiej cukrzycy jest bardziej zbliżony do ludzkiego. Koty natomiast są trudniejsze i w leczeniu, i w diagnozowaniu. Trudniej im dopasować dawkę insuliny, trudniej zastosować dietę. O ile w przypadku leczenia psów łatwo znaleźć lekarza, który kompetentnie podejdzie do pacjenta i zaordynuje terapię, o tyle w przypadku kotów bywa to niewiarygodnie trudne. Świadczy o tym choćby znikoma ilość forów internetowych poświęconych tej właśnie chorobie u psów, a spora ich liczba, jeśli chodzi o koty. Dlatego 99 procent informacji o cukrzycy mojego 17-letniego kociego "słodziaka" czerpałam i czepię nadal z Internetu. Przypuszczam, że li i jedynie książkowa wiedza lekarzy weterynarii spowodowała, że właściciele kotów cukrzycowych skrzyknęli się w Internecie właśnie i stworzyli rzetelne, głębokie kompendium wiedzy na temat tej choroby, poparte własnymi doświadczeniami, sukcesami i klęskami. Internetowa wspólnota "słodziaków" Bywa, że odkrycia internautów w tej dziedzinie są wręcz rewolucyjne. Takie na pewno jest odkrycie, że nawet specjalna lecznicza sucha karma dla kotów-diabetyków jednak bardzo podnosi poziom glukozy. Ja tej informacji nie byłam w stanie zaakceptować przez rok. Pokonały mnie w końcu wciąż złe wyniki mojego kota i suche jedzenie odstawiłam 6 miesięcy temu temu, po roku leczenia. Powoli, powoli poziom cukru spadał i teraz jest już nieźle. Rewolucyjne czy nie - forum internetowe (w moim przypadku naprawdę stanowi i bezcenne źródło wiedzy, i równie bezcenne źródło wsparcia. Polecam je z czystym sumieniem, z jednym tylko zastrzeżeniem: zawsze warto się postarać znaleźć lekarza weterynarii, który wciąż poszerza swoją wiedzę i jest otwarty na doświadczenia, A także przyzna po prostu, że może czegoś nie według mnie bardzo ważne w wyborze weterynarza jest obserwowanie jego chęci uczenia się i szukania nowych źródeł wiedzy. Nawet jeśli miałyby to być powtarzające się doświadczenia jego pacjentów. Lekarz, pod którego opieką obecnie jest mój kot, wprost przyznaje, że ogromnie dużo nauczył się z Wspomaga nas autentyczną wiedzą medyczną, czasem tylko korygując informacje z forum. Bardzo go za to cenimy. Poruszyłam w tym tekście tylko najważniejsze problemy dotyczące cukrzycy u psów i kotów. Pozostało jeszcze wiele istotnych, np. częsta i bardzo groźna kwasica ketonowa. Opiekun zwierzęcia cukrzycowego w razie konieczności będzie musiał szukać informacji na ten temat. To, co napisałam o leczeniu mruczków, wynika z mojej - już półtorarocznej - walki z tą chorobą. Zaznaczam, że każdy przypadek cukrzycowego zwierzaka wymaga indywidualnego podejścia i leczenia, choć są zasady obowiązujące wszystkich pacjentów. Masz pytania - napisz do autorki: @ PS. Trochę prywaty: To dobry czas i miejsce, aby podziękować Tince07 z pl, osobie, która o kociej cukrzycy wie chyba więcej niż wszyscy weci razem wzięci. Mimo że nie jest lekarzem weterynarii, a nawet lekarzem w ogóle, jej nieprawdopodobny upór w drążeniu tego choróbska, umiejętność przekazywania wiedzy na jego temat uratowało życie wielu kotom. Dzięki, Tinko :) Więcej informacji: koty : - wątek cukrzycowy psy : - cukrzyca psów
U tych osób zapotrzebowanie na insulinę może wzrosnąć, ponieważ zwykła ilość nie jest skuteczna. Istnieje kilka przyczyn, które powodują tę odporność, takich jak otyłość, inne choroby, leczenie farmakologiczne itp. Wskazuje, że cukrzyca nadal nie jest kontrolowana i dlatego należy ponownie udać się do kliniki weterynaryjnej.
403 ERROR Request blocked. We can't connect to the server for this app or website at this time. There might be too much traffic or a configuration error. Try again later, or contact the app or website owner. If you provide content to customers through CloudFront, you can find steps to troubleshoot and help prevent this error by reviewing the CloudFront documentation. Generated by cloudfront (CloudFront) Request ID: wjDApNlteKelKGXtabfUthdJiLbA51pANDdJGqtrrg0CkKkrBI2glg==
Witajcie kochani moze jest tutaj ktoś kto miał lub ma podobny problem. Jakieś dwa tygodnie temu zauważyłam u mojego 2,5 letniego yorka taką oto narośl. Na pewno psiaka to nie boli. Jest to średnicy ok 0,5 cm. Byłam u dwóch weterynarzy. Jeden stwierdził że to nic poważnego i dał antybiotyk, druga
Data publikacji: r. Numer wydania: 5/2019 Podejrzenie występowania cukrzycy pojawia się u psów i kotów ras predysponowanych, w podeszłym wieku, u których wystąpiły typowe objawy: poliuria, polidypsja i polifagia. U kotów wychodzących lub w przypadku, gdy w domu przebywa kilka kotów, objawy poliurii i polidypsji mogą pozostać niezauważone. U tych zwierząt zauważalne przez właściciela są inne objawy, takie jak wycieńczenie lub apatia. Bywa też tak, że żadne objawy nie są zauważane przez właścicieli, a podejrzenie cukrzycy stawia się na podstawie zmian wartości parametrów laboratoryjnych podczas kontrolnego badania krwi. W postępowaniu diagnostycznym pomocne są profile biochemiczne, badanie morfologiczne oraz badanie ogólne moczu z osadem. Szczególnie pomocne są profile typowe dla pacjentów cukrzycowych, geriatrycznych lub pełne profile zawierające szereg pomocnych parametrów. Hiperglikemia i glukozuria to pierwsze wskazanie w wynikach badań laboratoryjnych do podejrzenia cukrzycy i prowadzenia ewentualnie dalszej diagnostyki. Wysoki poziom glukozy zarówno we krwi, jak i w moczu, należy interpretować ostrożnie, zwłaszcza u kotów. Stres może powodować silną hiperglikemię oraz przemijającą glukozurię. W przypadku braku możliwości szybkiego zbadania poziomu glukozy we krwi ważne jest, aby do laboratorium została przesłana surowica odwirowana w odpowiednim czasie od pobrania lub krew pobrana na fluorek sodu. Aby szybko ustalić, czy glukozuria jest przyczyną poliurii i polidypsji, w gabinecie można zbadać obecność glukozy w moczu poprzez użycie paska do badania moczu. Wartość glukozy 7,2 mmol/l (130 mg/dl) wskazuje na podejrzenie cukrzycy. Przy wartościach około 10 mmol/l (180 mg/dl) u psa oraz 11,1 mmol/l (200 mg/dl) u kota występuje poliuria, a następnie polidypsja. Pod wp... Dostęp ograniczony. Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją. zaloguj się zarejestruj się
Cukrzyca może wystąpić u kotów w każdym wieku, choć częściej spotyka się ją u seniorów. Występuje częściej u kocurów niż u kotek, a czynnikiem zwiększającym ryzyko zachorowania jest otyłość. Do pierwszych symptomów cukrzycy zaliczyć trzeba zwiększone pragnienie oraz zwiększone wydalanie moczu. Niektóre koty mają też
płeć lekarzaKobietaMężczyznaStrona głównacukrzyca-u-psa-objawycukrzyca-u-psa-objawy27 wynikówRadiologia:USG tkanek miękkich USG przytarczycCentrum Medyczne U LekarzyBolkowska 2c lok. H1, WarszawaNZOZ Malvita 30, Grodzisk MazowieckiUmów się na wizytę przez internet:Ortopedia i traumatologia:USG stawów biodrowych u dzieci USG stawów biodrowychMulti-MedSienkiewicza 110, WrocławUmów się na wizytę przez internet:ul. Łucznicza 64, SzczecinOrtopedia i traumatologia:USG stawów biodrowych u dzieci USG stawów biodrowychCentrum Medyczne DiagnosisPlanetarna 15/3, Zalasewo, PoznańRehasport ClinicGÓRECKA 30, PoznańUmów się na wizytę przez internet:USG Duplex Doppler tętnic kończyn górnych:USG jąder i najądrzyUSG tkanek miękkich Przychodnia Zdrowy MiśRelaksowa 9, GrójecUNA MEDICA Centrum Medycyny Funkcjonalnej i Stylu ŻyciaŻelazna 69A/12, WarszawaUmów się na wizytę przez internet:USG gruczołu krokowego :USG jamy brzusznejUSG jąder i najądrzyLUXMED-UZDROWISKO NAŁĘCZÓW SP. Z FILIA PONIATOWA 2Lubelska 3, PoniatowaUmów się na wizytę przez internet:ul. Ligocka 103, KatowiceKardiologia:USG Doppler tętnic nerkowychUSG Duplex Doppler tętnic kończyn dolnychKardioMedical Poradnie KardiologiczneDąbrowskiego 36/1U, WrocławKardioMedical Poradnie KardiologiczneKarola Miarki 29a, BolesławiecUmów się na wizytę przez internet:Ortopedia i traumatologia dziecięca:USG stawów biodrowych u dzieci Konsultacja ortopedyczna z USGMediklinika Sp. z 55, SzczecinPoznańska 1E/16, SzczecinUmów się na wizytę przez internet:ul. Mariana Rapackiego 14, SzczecinChirurgia urazowa (Traumatologia):USG stawów biodrowych u dzieci Iniekcja domięśniowa / podskórnaESKULAP Ks. Jerzego Popiełuszki 2, SieradzWitkacego 36, SkierniewiceWojewódzki Szpital Zespolony w Skierniewicachul. dr. Stanisława Rybickiego 1/-, SkierniewiceUmów się na wizytę przez internet:Chirurgia urazowa (Traumatologia):USG stawów biodrowych u dzieci Iniekcja domięśniowa / podskórnaESKULAP Ks. Jerzego Popiełuszki 2, SieradzUmów się na wizytę przez internet:ul. Gabrieli Zapolskiej 1:00 AM, GdyniaChirurgia urazowa (Traumatologia):USG nadgarstkaUSG stawów biodrowych u dzieci Gabinet Ortopedyczny lek. Zbigniew CzajaM. Curie-Skłodowskiej 2, NysaUmów się na wizytę przez internet:Usunięcie ciała obcego:Proste nacięcie i usunięcie ciała obcego, tkanek podskórnychNacięcie i drenaż krwiaka, zbiornika płynu surowiczego lub innego zbiornika płynuSpecjalistyczna Praktyka Lekarska lek. med. Krzysztof ŻukowskiKilińskiego 14, Tomaszów LubelskiCentrum Medyczne SIR MEDStaropoznańska 131-133, InowrocławUmów się na wizytę przez internet:ul. Skarbowców 121A/U, WrocławUSG dołów pachowych:USG Doppler tętnic nerkowychUSG Doppler układu wrotnego wątrobyCENTRUM DIAGNOSTYKI MEDYCZNEJ ENDOMED SZOZOpolska 5, GdańskUmów się na wizytę przez internet:Tamponada:Biopsja skóryProste nacięcie i usunięcie ciała obcego, tkanek podskórnychPrywatny Gabinet Chirurgiczny Jerzy PukalukLipska 28, ZamośćUmów się na wizytę przez internet:Wizyta u ortopedy kończyna dolna:Wizyta u ortopedy dziecięcego kończyna dolnaRehasport ClinicGÓRECKA 30, PoznańRehasport ClinicGórecka 30, PoznańUmów się na wizytę przez internet:Wizyta u ortopedy kończyna górna :Wizyta u ortopedy dziecięcego kończyna górna Rehasport ClinicGÓRECKA 30, PoznańUmów się na wizytę przez internet:
Rasa Cane Corso nie jest jeszcze bardzo popularna w naszym kraju. Zanim zdecydujesz się na zakup psa, dokładnie sprawdź daną hodowlę. Należy się upewnić, że hodowca wykonuje niezbędne badania, celem wykluczenia dysplazji stawów i wad genetycznych u szczeniaków oraz wystawia rodowód FCI. Cena psa rasy Cane Corso
Przez aktualizacja dnia 18:57 Czym jest i jak wygląda kaszak u psa? Kaszak to nic innego jak jeden z rodzajów torbieli skórnej. Nie stanowi on zagrożenia dla zdrowia, ponieważ jest to łagodny guz nowotworowy, niewykazujący cech złośliwości. Jego rozpoznanie jest stosunkowo proste, szczególnie gdy dokonuje go doświadczony lekarz weterynarii. Zdarza się, że postawienie diagnozy następuje już po samym badaniu fizykalnym i nie wymaga potwierdzenia innymi badaniami. Kaszak u psa, podobnie jak u człowieka, ma kształt kopulastego guza. Jest on miękki w dotyku i można go przesunąć względem podłoża. Kaszaki najczęściej są guzkami niewielkich rozmiarów (do kilku milimetrów średnicy), ale sporadycznie zdarza się, że mogą urosnąć nawet do wielkości orzecha włoskiego. Torbiel ta najczęściej przybiera kolor skóry, ale może być także lekko żółtawa bądź biaława. Kontroluj skórę psa, aby wychwycić ewentualne zmiany skórne ©Shutterstock Kaszak u psa – przyczyny Kaszaki powstają najczęściej na mocno owłosionych fragmentach skóry (u ludzi na skórze głowy, na twarzy, karku), zatem w przypadku psa mogą pojawić się na większości obszarów jego ciała. Dzieje się tak, ponieważ przyczyna jego powstania wiąże się właśnie z mieszkami włosowymi. Gdy dochodzi do nieprawidłowego złuszczania się naskórka, następuje zablokowanie gruczołu łojowego. Ze względu na to, że sebum nie ma możliwości swobodnego ujścia, zaczyna się tworzyć kaszak będący mieszaniną martwego naskórka i łoju. Kaszak jest zmianą skórną, która może pojawić się u absolutnie każdego psa, bez względu na to, do jakiej rasy należy i ile ma lat. Na powstawanie kaszaków narażone są psy, u których dochodzi do uszkodzeń skóry w wyniku otarć czy urazów w okolicach mieszków włosowych. Nie trać czujności! Pomimo tego, że kaszaki u psów – jak już zostało nadmienione – nie stanowią zagrożenia dla ich zdrowia, ich pojawienia się nie można bagatelizować. Każda zmiana skórna powinna być skonsultowana z lekarzem weterynarii. Dlaczego? Ponieważ zmiany skórne, na pierwszy rzut oka przypominające kaszaki, mogą w rzeczywistości być guzami innego rodzaju, być może groźnymi dla zdrowia i życia, wymagającymi natychmiastowej interwencji. W związku z tym to lekarz powinien rozpoznać, z czym Twój pies ma do czynienia i w przypadku wątpliwości zlecić dodatkowe badania. Bardzo małe kaszaki czasem ustępują samoistnie, ale mogą też zacząć rosnąć. Jeśli urosną do dużych rozmiarów (o średnicy kilku centymetrów) lub/i umiejscowione są w taki sposób, że powodują dyskomfort podczas codziennego funkcjonowania, wymagają usunięcia. Kaszak co do zasady nie wywołuje dolegliwości bólowych, chyba że dojdzie do uszkodzenia zmiany i w jego wyniku do nadkażenia oraz rozwoju stanu zapalnego. Wówczas konieczne może okazać się zastosowanie antybiotykoterapii. O stanie zapalnym kaszaka u psa świadczy zaczerwieniona, tkliwa skóra w okolicy kaszaka, swędzenie, pieczenie. Ponadto, jeśli guz został naruszony, z pękniętego kaszaka może wydobywać się z niego płynna bądź półpłynna wydzielina o brzydkim zapachu. Pies, którego obecność kaszaka drażni, może próbować go podgryzać czy drapać, co także sprzyja rozwojowi stanu zapalnego. To, że pies miewał już wcześniej kaszaki wcale nie musi oznaczać, że kolejna zmiana również nim jest. Nie trać zatem czujności i konsultuj z zaufanym lekarzem każdą zaobserwowaną zmianę! Jak leczyć kaszak u psa? Oczywiście zawsze należy zastosować się do wytycznych lekarza. Może on zalecić po prostu obserwację kaszaka, jeśli jest niewielki, bo jak zostało wspomniane, nieduże zmiany czasem zanikają samoistnie. Jeśli tak się nie stanie, lekarz – w zależności od stanu i wielkości kaszaka – może naciąć i oczyścić zmianę lub wyciąć ją całkowicie z niewielkim marginesem skóry. Druga z wymienionych procedur powoduje, że prawdopodobieństwo powstania kaszaka u psa w tym samym miejscu (kaszaki mają tendencję do nawracania!) jest niemal zerowe, poza tym zyskujesz wówczas materiał do ewentualnego badania histopatologicznego. Tego nie rób: wyciskanie kaszaka u psa i samodzielne usuwanie Perspektywa samodzielnego przeprowadzenia „zabiegu” w warunkach domowych może wydawać się opiekunom czworonogów kusząca. W końcu możesz w ten sposób nie tylko uniknąć kosztów wizyty, ale oszczędzić psu stresu związanego z pobytem w gabinecie weterynaryjnym. Brzmi logicznie? Być może, ale to największy błąd, jaki możesz popełnić! Po pierwsze, o ile nie posiadasz specjalistycznej wiedzy z zakresu weterynarii, nie jesteś w stanie stwierdzić z całą pewnością, że powstała zmiana skórna to niegroźny kaszak. Po drugie, o ile nie dysponujesz specjalistycznym sprzętem weterynaryjnym, nie możesz usunąć kaszaka w sposób bezpieczny i bezbolesny dla psa. Czworonóg otrzyma w gabinecie znieczulenie miejscowe (a w przypadku większych kaszaków lub/i problematycznie umiejscowionych może być poddany znieczuleniu ogólnemu), dlatego zabieg nie będzie wiązał się dla niego z jakimkolwiek dyskomfortem. Poza tym cała procedura odbędzie się w sterylnych warunkach, jakich nie stworzysz w domu. Domowe zabiegi tego rodzaju częstokroć skutkują zakażeniem i poważnym stanem zapalnym. Podejmując próbę samodzielnego pozbycia się kaszaka, narażasz psa na ogromny stres, ból, komplikacje zdrowotne i konieczność długotrwałego leczenia, a siebie na – być może – niemałe koszty z tym związane. Jeżeli więc zaobserwujesz u swojego pupila jakąś niepokojącą zmianę skórną, nie wahaj się nawet przez chwilę – udaj się do sprawdzonego lekarza weterynarii, który szybko i skutecznie rozwiąże problem! Kaszak u psa - zdjęcia Kaszak na oku psa jest łatwy do zauważenia©Shutterstock Regularnie kontroluj skórę psa, aby wychwycić ewentualne zmiany©Shutterstock Przeczytaj również: Atopowe zapalenie skóry u psa Świerzb u psa - rozpoznanie i leczenie Przepuklina u psa Grzybica skóry u psa
Cukrzyca częściej dotyka psy, niż koty, jednak tak jak u ludzi jest to choroba nieuleczalna, która wymaga terapii lekowej i specjalistycznej diety. Jakie są objawy cukrzycy i jakich zwierząt dotyka? Jak przebiega leczenie cukrzycy u zwierząt? By poznać odpowiedzi na te i inne pytania, zapraszamy do lektury naszego artykułu!
Znaczenie diety W karmieniu zwierząt z cukrzycą bardzo ważna jest regularność. Podawanie insuliny oraz karmienie psa powinno być ze sobą ściśle powiązane. Schemat karmienia właściciel powinien ustalić wraz z lekarzem weterynarii. W przypadku cukrzycy odradzana jest dieta domowa, ponieważ trudno jest zapewnić, że każdy posiłek będzie zawierał taką samą porcję energii i składników odżywczych. Dobrze jest więc przejść na dietę komercyjną. Najlepiej jeśli to jest dieta przeznaczona dla zwierząt z cukrzycą. Najważniejszą cechą dobrej karmy dla cukrzyków jest duża zawartość włókna. Włókno, inaczej błonnik, spowalnia wchłanianie glukozy, dzięki czemu nie dochodzi do bardzo szybkiego wzrostu poziomu glukozy we krwi, a bardziej rozkłada się on w czasie. Zapisz się do naszego newslettera, by otrzymywać powiadomienia o nowościach i promocjach tylko dla subskrybentów! Dziękujemy! Twój adres email został dopisany do naszej bazy danych.
Padaczka u psów moze mieć bardzo rózny przebieg, czas trwania i częstotliwość wystepowania. Może objawiać się np skurczami jednej kończyny, bieganiem w kółko, nagłymi omdleniami, wyciem bez powodu czy tzw łapaniem much.Atak może trwać od kilku sekund do. Wt, 07-03-2006 Forum: Forum weterynaryjne - Re: padaczka u psa.
Wskazówki dla właścicieli psów z cukrzycą. Cukrzyca jest chorobą, której nie jesteśmy w stanie wyleczyć. Wszelkie działania lekarza weterynarii sprowadzają się do jak najlepszego kontrolowania choroby tak, aby poziom glukozy w surowicy utrzymywał się na względnie stałym, prawidłowym poziomie w ciągu doby. W leczeniu cukrzycy bardzo ważnymi elementami są: – właściwa terapia insuliną – odpowiednia dieta wraz z właściwymi porami karmienia – odpowiednia aktywność fizyczna – dobra współpraca Właścicieli chorego zwierzęcia oraz lekarza, który prowadzi leczenie diabetyka. 1) Terapia insuliną. Insulina jest hormonem białkowym, wymagającym odpowiedniego obchodzenia się z nim. Fiolkę z insuliną przechowujemy w lodówce. Fiolki z insuliną nie wolno wstrząsać. Przed użyciem należy ją delikatnie wymieszać, unikając gwałtownych ruchów. Istnieją różne rodzaje insuliny, w zależności od źródła jej pochodzenia: insulina wołowa, wieprzowa, wołowo-wieprzowa, rekombinowana ludzka, oraz w zależności od długości czasu jej działania: insulina protaminowo-cynkowa, lente, ultralente etc. Stężenie insuliny w fiolce może być różne ( w 1ml) – należy zwrócić na to uwagę przy dawkowaniu i podawaniu insuliny. Aby leczenie odniosło sukces ważne jest, aby odpowiednia dawka insuliny była podawana o odpowiedniej porze dnia (sposób wyliczania dawki i technikę wykonywania iniekcji pokażemy w Przychodni, gdy tylko zajdzie taka konieczność). Rodzaj insuliny ma znaczenie! Odpowiedź organizmu chorego zwierzęcia na insuliny różnego rodzaju może być inna i w związku z tym mogą przytrafiać się duże dobowe skoki poziomu glukozy we krwi. Dawka insuliny dostosowywana jest indywidualnie przez lekarza weterynarii do każdego zwierzęcia. Na jej wysokość i częstotliwość podawania wpływ ma nie tylko poziom hiperglikemii, ale również indywidualna reakcja organizmu na lek. Proszę samodzielnie nie modyfikować dawki insuliny. Czasami jest konieczność zmiany rodzaju insuliny i/lub drogi podania – decyduje o tym lekarz weterynarii. Aby organizm zareagował na zmianę dawki insuliny potrzeba kilku dni, zatem ocenę działania nowej dawki przeprowadzamy zazwyczaj po 3-4 dobach. Wszelkiego rodzaju procesy chorobowe toczące się równocześnie, a także sytuacje stresowe mogą wpływać na wystąpienie tzw. insulinooporności (brak spodziewanego efektu po zastosowaniu dawki insuliny).Dlatego bardzo istotne jest, aby właściciel chorego zwierzęcia zgłaszał wszelkie odstępstwa od normy (rany, świąd skóry, biegunki, etc…). 2) Odpowiednia dieta i pory karmienia. Dieta dla cukrzyka powinna charakteryzować się stałą kalorycznością i stałą zawartością węglowodanów. Istotną rolę w diecie psów chorych na cukrzycę odgrywa pożywienie bogate we włókno pokarmowe i o obniżonej zawartości cukrów prostych oraz tłuszczy. Są dostępne komercyjne diety dla diabetyków – suche oraz mokre, zapewniające stały skład i stałą kaloryczność. Można też samemu przyrządzać posiłki zwierzęciu. Taka dieta powinna składać się mniej więcej w 1/3 z gotowanego mięsa drobiowego, 1/3 z gotowanego ryżu oraz w 1/3 z gotowanych warzyw. Ryż biały jednak jest najmniej zalecanym źródłem węglowodanów dla psa cukrzyka z powodu wysokiego indeksu glikemicznego (IG na poziomie 60-70), dlatego zalecamy przygotowywać ryż dziki lub brązowy, a o wiele bezpieczniej zastąpić ryż produktami: sorgo, pszenicą lub kukurydzą. Oprócz tego co zwierzę dostaje do jedzenia istotne jest także to, kiedy je. Ze względu na pory podawania insuliny istotne jest, aby pierwszy posiłek (ok 50% zalecanej dobowej ilości) został zjedzony najpóźniej w ciągu 2 godzin od porannej dawki insuliny, następny zaś, po ok 6 kolejnych godzinach. Zabezpieczamy się w ten sposób przed nadmiernym spadkiem poziomu glukozy we krwi, który może być niebezpieczny dla życia zwierzęcia. Pamiętaj, że w naszej lecznicy weterynaryjnej, lekarze pomogą Ci w walce z cukrzycą u Twojego pupila. 3) Odpowiednia aktywnośc fizyczna. Zwierzęta chore na cukrzycę powinny mieć zapewnioną stałą aktywnośc fizyczną, tak, aby ilość spalanych kalorii w ciągu doby była podobna. Nie są więc wskazane spontaniczne wzmagania aktywności ruchowej zwierząt. 4) Dobra współpraca właścicieli chorych zwierząt z lekarzem weterynarii prowadzącym cukrzyka. Ponieważ na powodzenie terapii przeciwcukrzycowej wpływ ma bardzo dużo czyników i nawet u najlepiej „ustawionego” pacjenta może dojść do zaburzenia terapii, bardzo ważne jest, aby nawet najdrobniejsze zmiany w zachowaniu, czy zdrowiu zwierzęcia były zgłaszane lekarzowi. Być może zaobserwowana zmiana nie będzie miała wpływu na leczenie, ale może okazać się, że z pozoru niewielkie odchylenie od normy będzie miało kolosalny wpływ na powodzenie terapii. W monitorowaniu stężenia glukozy we krwi przydatne jest oznaczanie codziennie stężenia glukozy w moczu za pomocą specjalnych pasków diagnostycznych, mierzących poziom glukozy i obecnośćciał ketonowych. Wskazane jest prowadzenie Dzienniczka Pacjenta, w którym zaznaczane będą obecność glukozy i ciał ketonowych w moczu rano, po południu i wieczorem, oraz ilość podawanej insuliny wraz z czasem jej podania. Jeżeli suka, u której zdiagnozowano cukrzycę nie jest kastrowana, należy możliwie jak najszybciej (po ustabilizowaniu pacjenta) usunąć narządy rodne wraz z jajnikami. Duże wahania poziomu hormonów w trakcie cyklu płciowego wpływają diabetogennie – potęgują hiperglikemię. W przebiegu terapii cukrzycy u psów jest ryzyko wystapienia objawów hipoglikemii, czyli obniżonej zawartości glukozy we krwi. W tej sytuacji dobrze jest mieć pod ręką glukozę lub zwykły cukier albo miód i podać do paszczy choremu zwierzęciu, wykazującemu objawy hipoglikemii. Nawet kilkudniowa hiperglikemia nie jest tak niebezpieczna, jak kilkugodzinna hipoglikemia! RÓŻNICOWANIE SPIĄCZKI HIPO- I HIPERGLIKEMICZNEJ Oceniamy hipoglikemia hiperglikemia Szybkość narastania obj. szybko wolno Odruchy wzmożone osłabione/zniesione Drgawki + - Temperatura ciała podwyższona obniżona Oddechy normalne pogłębione (typ Kusmaulla) Zapach z paszczy bez zmian aceton Źrenice rozszerzone normalne Reakcja na 20% glukozy powrót do normy brak Błony śluzowe blade, zimne, wilgotne nastrzykane, suche Odwodnienie - +++ Przyczyny wzrost insuliny spadek insuliny Co zrobić? podać osłodzoną wodę/miód nawodnić
U psów otyłych znacznie częściej występuje cukrzyca u psa, nie oznacza to jednak, że osobniki z niedowagą nie cierpią z powodu tej przypadłości. Jeśli zwierzę ma znaczny ubytek w wadze należy dlań zastosować dietę wysokostrawną i powoli przygotowywać je na przyswajanie większych ilości włókna. Jeżeli waga psa dojdzie do
Cukrzyca kota Czy u Twojego kota, albo psa została zdiagnozowana cukrzyca? Czy jesteś pewien że wiesz wszystko na jej temat i potrafisz rozpoznać objawy cukrzycy u Twojego zwierzaka? Czy wiesz jak kontrolować poziom glukozy, czym jest krzywa cukrowa i jak w poprawny sposób podawać insulinę? Czy wiesz, że szybka reakcja jest w stanie uchronić Twoje zwierzę przed śmiercią, a miód może uratować mu życie? Jeśli na któreś z tych pytań nie znasz odpowiedzi – ten artykuł jest dla Ciebie! Co to jest cukrzyca u kota i psa?Rodzaje występującej cukrzycy u zwierzątCukrzyca u psa i kota objawyCukrzyca u kota objawyCukrzyca u psa objawyDiagnozowanie cukrzycy u kota i psaBadanie moczuBadanie krwiCukrzyca u psa i kota leczenieDieta cukrzycowa dla psa i kotaLeczenie doustneZastrzyki z insulinyCukrzyca: leczenie za pomocą insulinyCo zrobić, jeśli insulina nie działa?Zwierzę dobrze reaguje na insulinę, ale masz wrażenie, że coś jest nie tak?Co musisz wiedzieć o terapii cukrzycy u Twojego zwierzaka?Ile kosztuje leczenie cukrzycy?Karma dla diabetykaJak powinna wyglądać opieka nad zwierzęciem podczas Twojej nieobecności?Czy warto zdecydować się na petsittera?Jak przechowywać leki dla psa i kota z cukrzycą?Jak podawać insulinę kotu i psu?Jak możesz pomóc kotu i psu z cukrzycą? Co to jest cukrzyca u kota i psa? Cukrzyca to choroba ogólnoustrojowa. Jest związana z zaburzeniami gospodarki białek, tłuszczy i węglowodanów. Za wystąpienie objawów odpowiedzialny jest niedobór insuliny, czyli hormonu wytwarzanego przez komórki β trzustki. Cukrzyca u psa i kota może być też związana z upośledzonym wydzielaniem insuliny i opornością na insulinę narządów docelowych. Niewystarczająca ilość insuliny w organizmie powoduje kaskadę objawów: Wzrostu stężenia glukozy we krwi. Kwasicę organizmu. W konsekwencji braku leczenia – śpiączkę i śmierć. Chorują głównie psy w średnim wieku i starsze, częściej suki – głównie niesterylizowane lub otyłe. U kotów choroba może wystąpić niezależnie od wieku, ale w pracy praktyka obserwuję, ze głównie chorują otyłe kotki i kocury powyżej 6 roku życia. Musisz zdawać sobie sprawę, że leczenie cukrzycy u psa, czy kota trwa do końca życia. Bez względu na to, czy polegać będzie na podawaniu insuliny, leków doustnych czy tylko na zmianie diety – zwierzę już zawsze będzie musiało być pod Twoim specjalnym nadzorem. Rodzaje występującej cukrzycy u zwierząt Cukrzyca pierwotna Cukrzyca typu 1 – cukrzyca insulinozależna, jest wynikiem braku lub niedostatecznym wydzielaniem insuliny na skutek infekcji, tworzenia przeciwciał przeciw komórkom wysp trzustkowych przy chorobach autoimmunologicznych czy skłonności genetycznych. Może też być indukowana lekami (streptozocyna) bądź powstać na skutek zatrucia alkoholem lub działania substancji karcinogennych. Leczenie wymaga stałego podawania insuliny. Cukrzyca insulinozależna najczęściej występuje u psów. Cukrzyca typu 2 – cukrzyca insulinoniezależna, jest związana z upośledzonym (opóźnionym) wydzielaniem insuliny i opornością na insulinę narządów docelowych. Przyczyną może być skłonność dziedziczna, otyłość, odkładanie się wydzielanej razem z insuliną amyliny w postaci amyloidu w komórkach wysp trzustkowych. Cukrzyca insulinoniezależna najczęściej występuje u kotów. Cukrzyca wtórna – powstaje wtórnie do choroby podstawowej na przykład: Zapalenia trzustki. Nowotworów trzustki. Choroby Cushinga. Nadczynności tarczycy. Akromegalii. Nadmiaru progesteronu. Z powodu podawania leków podnoszących poziom cukru we krwi na przykład glikokortykoidów, STH, progestagenów czyli antykoncepcji. Z praktycznego punktu widzenia obserwuję, że inny jest przebieg i charakter cukrzycy u psów a inny u kotów. Wspólne są jednak początkowe objawy które nierzadko są jedynymi które jesteś w stanie dostrzec. Są to: bardzo duże pragnienie (polidypsja), zwiększona ilość oddawanego moczu (poliuria). Cukrzyca u kota objawy Jeśli musisz częściej niż zazwyczaj dolewać wody do miski Twojego zwierzaka, częściej wychodzić z nim na spacer, albo częściej wymieniać żwirek w kuwecie, mogą to być pierwsze objawy cukrzycy u psa i kota. Cukrzyca u kota objawy W przypadku kociej cukrzycy sprawa z objawami wygląda troszkę inaczej. Możesz zauważyć: brak apetytu, zmniejszoną aktywność ruchową, mniejszą troskę o higienę. Kocie futerko staje się matowe, włos nastroszony, a na skórze może pojawić się łupież. W zaawansowanej i długo nieleczonej kociej cukrzycy można obserwować neuropatię cukrzycową. W jej przypadku kot chodzi nieprawidłowo – na całych stopach, co przypomina trochę chód królika o nazywa się to „stopą niedźwiedzią” U kotów właściwe nie spotkałam objawów zaćmy, ale nie jest ona wykluczona. Cukrzyca u psa objawy U psów obserwujemy dodatkowo znacznie zwiększony apetyt ale paradoksalnie silny spadek masy ciała. Często właściciele zgłaszają lekarzom spadek formy i kondycji na spacerach. W większości przypadków, które trafiają do lekarza weterynarii i na podstawie której rozpoczynamy diagnostykę cukrzycy u psów, to pogorszenie widzenia. Pojawia się tak zwana zaćma u psa inaczej nazywana bielmem – czyli widoczne białe zabarwienie tęczówki. Diagnozowanie cukrzycy u kota i psa Zaniepokojeni dotarliście do lekarza weterynarii. Na podstawie przedstawionych objawów, zaobserwowanych w domu a także za pomocą badania klinicznego i pomiaru cukru w gabinecie wstępnie postawiona jest właśnie diagnoza – cukrzyca u psa/kota. Na szczęście diagnozowanie cukrzycy nie nastręcza większych problemów. Badaniem z wyboru jest ogólne badanie krwi i badanie moczu. W zaawansowanej i powikłanej chorobie zaleca się badanie USG jamy brzusznej. Badanie moczu Próbkę moczu najlepiej donieść rano (sprawdź jak pobrać mocz od kota). Zostanie ona przeanalizowana a wynik potwierdzający cukrzycę wykaże w badaniu moczu: obecność glukozy w moczu, czasem ketony, białko, podwyższony ciężar właściwy. Badanie krwi W badaniu krwi – wykonywanym na czczo (min 8 – 10h) zawsze wykrywamy podwyższony poziom glukozy, możemy obserwować podwyższenie wskaźników jak: ASPAT, ALAT, AP, mocznik, kreatynina, cholesterol, fruktozamina (mówiący o utrzymującym się wysokim poziomie cukru w okresie przynajmniej ostatnich 3 tygodni). Jeśli ten parametr będzie znacznie podwyższony, a wykluczone zostaną inne choroby metaboliczne mogące prowadzić do wahań cukru w organizmie, to lekarz weterynarii przedstawi Wam możliwości leczenia cukrzycy. Uprzedzi jak wygląda przebieg choroby i możliwe powikłania braku leczenia – a te mogą być bardzo poważne. Przedstawi plan stosowania insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych. Wyjaśni też znaczenie diety diety i ruchu a także uprzedzi o ryzyku zbyt wysokiej, lub zbyt niskiej dawki insuliny. Podpowie jakie objawy w trakcie leczenia powinny budzić Twój niepokój. Cukrzyca u psa i kota leczenie Dieta cukrzycowa dla psa i kota Mam nadzieję, że zdajesz sobie sprawę jak kolosalne znaczenie ma dieta w przypadku cukrzycy. Niekiedy właściwe żywienie jest w stanie doprowadzić do remisji choroby lub znacznie zredukować ilość podawanych leków – insuliny Na rynku jest kilka firm, które proponują karmy skierowane dla zwierząt z problemem cukrzycowym. W ich składzie znajdziecie ograniczoną ilość prostych węglowodanów, większa ilość białka i włókna (błonnika), odpowiednia ilość tłuszczów. Wszystkie karmy dla diabetyków kocich czy psich są produkowane jako leki – nie dostaniesz ich w zwykłym sklepie zoologicznym ze względu na to, że ich stosowanie również powinno odbywać się pod kierunkiem lekarza weterynarii. Pamiętaj, że nie jest sztuką zmienić karmę na taką, której Twój pupil nie będzie chciał nawet powąchać. W taki sposób, jeśli jednocześnie jest stosowana terapia insuliną możemy doprowadzić do stanów hipoglikemii. Każda zmiana składu karmy powinna odbywać się z rozwagą i stopniowo. Wielu właścicieli stosuje tak zwaną dietę domową gotowaną. Ułożenie takiej diety dedykowanej kotom czy psom z cukrzycą jest prawdziwym wyzwaniem i lepiej na własną rękę nie próbować jej komponować. Coraz więcej lekarzy weterynarii ma solidne podstawy dietetyczne i po przeprowadzeniu wywiadu dietetycznego są w stanie ułożyć odpowiednio zbilansowaną dietę dla zwierzęcia obarczonego cukrzycą. Warto więc poradzić się lekarza weterynarii w kwestii diety i dawek żywieniowych dla Waszego pupila. Leczenie doustne Mówi się o nim w kontekście leczenia kotów, ale w praktyce nie pozwala osiągnąć zadowalających efektów. Najczęstszym lekiem są pochodne sulfonylomocznika stymulujące wydzielanie insuliny w komórkach trzustki. Zastrzyki z insuliny Niestety najczęściej niezbędne jest wprowadzenie zastrzyków z insuliny regularnie (1-2 razy dziennie) podawanych przez właściciela. Zastrzyki z insuliny Początek leczenia, który jest najczęściej stosowany po rozpoznaniu cukrzycy: Dawka początkowa insuliny – 0,25-0,7 2x dziennie. Pierwsza kontrola poziomu cukru we krwi jest zalecana 3-5 dni po wprowadzeniu leczenia. Wykonanie dziennego profilu glukozy we krwi, czyli tak zwanej krzywej cukrowej – pomiar glukozy wykonuje się co 2-3 godziny zaczynając od pomiaru tuż przed podaniem insuliny. Dopasowanie dawki insuliny. Na początku leczenia dawka musi być często modyfikowana według potrzeby i po uzgodnieniu z lekarzem o 0,25-1,0 Cukrzyca: leczenie za pomocą insuliny Występuje kilka rodzajów insuliny. Różnią się między sobą pochodzeniem (wieprzowa, wołowo, mieszana, syntetyczna) i długością działania. Insuliny o krótkim okresie działania (1-8h) zarezerwowane są do leczenia szpitalnego, długo działające (do 28h) będą wykorzystywane do codziennej długoterminowej terapii. W praktyce najczęściej wykorzystuje się insulinę Caninsulin i Lantus Glargine. Insulina caninsulin Caninsulin jest stosowana jako insulina pierwszego rzutu w przypadku psów a Lantus Glargine w przypadku kotów. Insulinę podaje się 1 lub 2x dziennie w zależności od efektu działania. Dawkę i częstotliwość podawania ustali zawsze indywidualnie dla Twojego zwierzaka lekarz weterynarii. Ultra krótko działające insuliny – przeznaczone do leczenia powikłanej cukrzycy, w stanach kwasicy ketonowej i na samym początku leczenia pod kontrolą lekarza weterynarii. Stosowane są razem z płynoterapią dożylną. Początek działania obserwujemy 15-30 minut po iniekcji, szczyt działania po 1-4 godzinach, czas działania 3-6 godzin. Insuliny o średnim działaniu – przeznaczone do leczenia przypadków niepowikłanych, a także do terapii długotrwałej. Początek działania 0,5-3 godziny po iniekcji, szczyt działania po 2-10 godzinach, czas działania 4-24 godzin. Preparaty złożone z insulin o krótkim i średnim działaniu – przeznaczone głównie dla pacjentów z wyraźną hiperglikemią po jedzeniu. Długo działające insuliny – początek działania 1-8 godzin po iniekcji, szczyt działania po 4-16 godzin, czas działania 8-28 godzin. Pośrednie między insulinami o średnim i długim działaniu (Insulin Lente, Caninsulin) – początek działania < 1 godziny po iniekcji, szczyt działania po 2-10 godzinach, czas działania 6-24 godzin. Co zrobić, jeśli insulina nie działa? Twoje zwierzę dostaje insulinę, ale nie widzisz poprawy? Zwierzak nie czuje się lepiej a wręcz objawy nasilają się? Co może być tego przyczyną? Stosujesz nieaktywną insulinę – byłą źle przechowywana lub jest przeterminowana albo temperatura przechowywania była nieprawidłowa. W niewłaściwy sposób podajesz lek – na przykład zwierzę ucieka, nie masz pewności czy dostało pod skórę czy w sierść, czy domięśniowo czy w tkankę tłuszczową. Źle dobrana dawka do wartości wyjściowej glukozy. Efekt odbicia Somogyi – mimo odpowiedniej dawki insuliny dochodzi do szybkiego i dużego spadku glukozy we krwi, co prowadzi do wydzielania hormonów stresowych z następującym dużym wzrostem stężenia glukozy we krwi. Jest to stan przejściowy, często związany z przyzwyczajeniem się organizmu do insuliny, najczęściej występuje po tygodniu do 3 tygodni od wprowadzenia terapii insuliną. Upośledzone wchłanianie insuliny ze względu na nadmierne otłuszczenie lub znaczne wyniszczenie zwierzęcia. Nieodpowiednia częstość podawania nieadekwatna do wyników krzywej cukrowej i tak zwanego szczytu działania. Nadmiar przeciwciał antyinsulinowych, które tworzą się w wyniku reakcji na podawaną insulinę. Leki diabetogenne – np. kortykosterydy podawane przy infekcjach skórnych lub problemach ortopedycznych. Inne choroby metaboliczne – nadczynność i niedoczynność kory nadnerczy. Diestrus (ruja u kotki lub suki) Zakażenia, zwłaszcza jamy ustnej i układu moczowego. Niedoczynność tarczycy. Niewydolność nerek. Niewydolność wątroby. Niewydolność serca. Narażenie zwierzęcia na ciągły stres – nowi domownicy, nowe zwierzęcia, remonty, przeprowadzki. Guz chromochłonny. Przewlekłe zapalenia, zwłaszcza zapalenie trzustki. Niewydolność zewnątrzwydzielnicza trzustki. Poważna otyłość. Hiperlipidemia. Nowotwór trzustki. Należy odstawić leki diabetogenne – podnoszące poziom cukru we krwi – glikokortykoidy, progestageny- antykoncepcję. Zalecam też możliwie szybko wykonać owariohisterektomię (sterylizację) u suk i kotek. Jeśli Twój lekarz weterynarii nie będzie widział skuteczności terapii i diety, najprawdopodobniej konieczne będą dodatkowe badania, aby wykluczyć czynniki wyżej wymienione. Zwierzę dobrze reaguje na insulinę, ale masz wrażenie, że coś jest nie tak? Zapewne lekarz weterynarii nauczy Cię, jak mierzyć poziom glukozy ucha – jest to najbardziej wiarygodna i najszybsza diagnostyka. Ta umiejętność będzie dla Ciebie niezbędna aby wykonywać też krzywą cukrową na spokojnie w domu, bez stresowania zwierzęcia w gabinecie i fałszowania w ten sposób wyników. Dlatego jeśli obserwujesz, że po podaniu insuliny, po godzinie lub po kilku (najczęściej bliżej szczytu działania insuliny między 4-8 godziną) zwierzę jest apatyczne, wymiotuje, słania się na nogach, nie reaguje na twój głos lub leży nieprzytomne – w pierwszej kolejności powinieneś zmierzyć poziom cukru glukometrem z ucha. Jeśli wynik będzie H lub Ketosis oznacza to bardzo wysoki poziom cukru we krwi i zagrożenie śpiączki hiperglikemicznej z powodu nadmiaru krążącej glukozy we krwi. Koniecznie w takiej sytuacji udaj się jak najszybciej do swojego lekarza weterynarii! W takiej sytuacji u Twojego zwierzęcia wystąpił stan zagrożenia życia. Jeśli natomiast w trakcie pomiaru zobaczysz komunikat poniżej 70 mg/dl glukozy i stwierdzisz objawy jak wyżej, możesz mieć do czynienia ze stanem hipoglikemii. W takim wypadku podaj na błony śluzowe lub dziąsła rozpuszczony cukier lub czysty miód, zmierz po 5 minutach ponownie poziom cukru z krwi z ucha. Jeśli nie ulegnie on podwyższeniu – podaj większą ilość miodu lub cukier w większym stężeniu rozpuszczony w wodzie i niezwłocznie skontaktuj się ze swoim lekarzem weterynarii. Co musisz wiedzieć o terapii cukrzycy u Twojego zwierzaka? Zapewne nurtuje cię, czym jest ta krzywa cukrowa i po co się ją robi? Krzywa cukrowa jest to przedstawiony w formie graficznej pomiar dobowego pomiaru glukozy z krwi. Pomiaru dokonuje się w zależności od potrzeby – standardowo co 2-3 godziny, zaczynając od pomiaru przed podaniem insuliny. W niektórych przypadkach zachodzi konieczność pomiaru nawet co 1 godzinę. Pomiaru dokonuje się w warunkach komfortowych dla zwierzęcia – najlepiej w domu, mierząc wartość glukozy poprzez pobranie kropli krwi z ucha. Pomiary zapisuje się kolejno w odniesieniu do konkretnej godziny a następnie lekarz weterynarii tworzy wykres glukozy we krwi w zależności od działania insuliny i określa tak zwany szczyt działania insuliny. Umożliwia to precyzyjnie sterować dawką i czasem podawania insuliny. Przykładowo, jeśli zgodnie z wynikiem krzywej – szczyt działania insuliny jest w 3 godzinie, to znaczy, że zwierzę powinno dostawać insulinę 3 razy na dobę lub należałoby się zastanowić nad zmianą podawanej insuliny. I analogicznie – jeśli szczyt działania nie jest osiągnięty w 10-12 godzinie od podania insuliny (zdarza się to w przypadku cukrzycy u kota), to najprawdopodobniej insulina powinna być podawana 1 raz dziennie. Każde postępowanie powinieneś uzgadniać z lekarzem weterynarii, który nadzoruje leczenie Twojego pupila! Ile kosztuje leczenie cukrzycy? Koszt leczenia cukrzycy u psa, czy kota zależy od tego, jaki typ insuliny i rodzaj karmy został dobrany przez lekarza weterynarii dla Twojego zwierzęcia. Ceny insuliny wahają się od 26 zł do 40 zł za opakowanie. U kota opakowanie Glarginy może starczyć nawet na 3 miesiące, u psa insulina w zależności od wagi wymaga zakupienia 2-4 opakowań. Karma dla diabetyka Sprawa karmy zależy od tego, ile Twój futrzak jej zje 😉 Opakowania karmy suchej przeznaczonej dla kota wymagającego diety dla diabetyka, oscylują od 26 zł za 400 gram do 140-160 zł za 3 kg. Jedzenie mokre to koszt od 4 zł do 10 zł za opakowanie. Karma dla psa z cukrzycą to koszt od 40 zł za małą paczkę suchej karmy po 350-400 zł za bardzo duże opakowanie wystarczające na 1,5-3 miesiące na psa średniej wielkości. Karmy mokre dla psa diabetyka to koszt od 7 zł do 20 zł za różną gramaturę tacki czy puszeczki mokrej karmy dla psiego cukrzyka. Jak powinna wyglądać opieka nad zwierzęciem podczas Twojej nieobecności? Najlepszą odpowiedzią jest – bez zmian. Cykl podawania insuliny i wyznaczone kontrole u lekarza weterynarii powinny odbywać się regularnie i w wyznaczonych porach. Również podawanie innych leków i stosowanie karmy nie powinno ulegać zmianie podczas Twojej nieobecności. Czy warto zdecydować się na petsittera? Jeśli nikt z rodziny nie może zająć się Twoim pupilem, warto rozważyć opiekę nad nim petssitera. Jest to osoba, która potrafi podawać leki, może wozić zwierzę na kontrole pod Twoją nieobecność a także ma doświadczenie o prawidłowym zachowaniu zwierząt. Wie na co należy zwracać uwagę i co w stanie zdrowia Twojego zwierzęcia powinno zaniepokoić. Opieka Petsittera jest niejednokrotnie mniej stresująca dla zwierzęcia (jeśli odpowiednio wcześniej zostanie tak osoba zapoznana ze zwierzęciem) niż opieka kogoś z rodziny, kto nie ma doświadczenia w podawaniu leków i nie wychwyci różnicy w zachowaniu zwierzęcia. Jak przechowywać leki dla psa i kota z cukrzycą? Oczywiście zgodnie z załączoną ulotką 😉 Caninsulin, czyli insulina weterynaryjna – powinna być przechowywana w temperaturze 2-8 stopni Celsjusza, wtedy udaje się zachować najdłuższą trwałość i działanie a także skuteczność działania insuliny. Glargina, przed użyciem powinna być przechowywana w lodówce, natomiast po pierwszym użyciu powinna być przechowywana w temperaturze pokojowej. Jak podawać insulinę kotu i psu? Jak podawać insulinę kotu i psu? Przed podaniem zawsze należy insulinę delikatnie wymieszać ale nie wolno jej wstrząsać. Najczęstsze miejsca do podawania iniekcji u zwierzęcia to: fałd skóry między łopatkami, okolica fałdu uda. Lekarz weterynarii zapewne wszystko wyjaśni, kiedy będzie uczył Cię podawania leku w domu. Przed pierwszym użyciem insuliny zawsze należy przeczytać instrukcję przechowywania i podawania. Jak możesz pomóc kotu i psu z cukrzycą? Spacery z kotem diabetykiem Zapomniałeś, że ruch to zdrowie? Oczywiście zwierzaka, który do tej pory był zapalonym kanapowcem lub leniwcem domowym nie zmuszajmy do sprintów czy biegów długodystansowych! Ruch powinien być wprowadzany powoli i stopniowo zwiększany – u psów jako coraz dłuższe spacery, zabawy z frisby czy zabawy z piłką na świeżym powietrzu. U kotów stopniowo zwiększamy aktywność przez zabawy myszkami, leserem, wędkami. U kotów, które nie boją się szelek można próbować wyprowadzać je na spacery. Zapewne będzie miało to pozytywny wpływ dla całej Twojej rodziny. Pamiętaj, że cukrzyca jest chorobą, która nieleczona doprowadza do ciężkich powikłań a w konsekwencji do zgonu zwierzęcia. Leczenie cukrzycy na samym początku diagnozy jest dla wielu właścicieli wyzwaniem, ale jeśli pierwsze opory przed zastrzykami i zmianą sposobu życia będą już tylko wspomnieniem, szybko zaczniesz cieszyć się ze stabilnego stanu zdrowia Twojego pupila. Terapia cukrzycy, jej monitorowanie i obserwacja Twojego zwierzaka trwać będzie do końca jego życia. Nawet jeśli uda się doprowadzić do remisji cukrzycy (przypadki spotykane u kotów), to jego dieta i zmiana stylu życia będzie trwała do końca życia. Pamiętaj, że w przypadku leczenia cukrzycy życie zwierzaka jest dosłownie w Twoich rękach. Jeśli szukasz informacji na ten temat, to znaczy, że chcesz pomóc swojemu pupilowi, a to już 50% sukcesu 🙂 Mam nadzieję, że po przeczytaniu tego artykułu wiesz już jak rozpoznać cukrzycę u swojego psa, czy kota i jak możesz mu pomóc. Jeśli masz pytania dotyczące cukrzycy, lub chcesz podzielić się swoimi doświadczeniami – dodaj teraz komentarz pod artykułem.
Mind a korai távol a petesejttől , mind az aktiválás hatására sem jelentkező, vagy csökkent akroszóma reakciót giardia u psa forum minta a termékenyülés elmaradásához vezet. Albumin hol fordul elő? A májban termelődik. Az albumin a szervezet legfontosabb kötő- és szállító fehérjéje.
Moderatorzy: Robert A., Jarek AAjax Posty: 2 Rejestracja: 22 listopada 2021, 08:39 Czy ktoś pobierał krew z łapy do ustalenia poziomu cukru we krwi? Z ucha nie jestem wstanie "wydusić" ani kropli. Proszę o informacje, czy poduszki są mocno ukrwione i wystarczy jedno maleńkie nakłucie? Czy to jest bardzo bolesne dla psiaka? maczek1 Posty: 72 Rejestracja: 02 czerwca 2021, 07:47 23 listopada 2021, 10:19 a pytałeś weta jak to zrobić? Może warto się skonsultować. Może podsunie jakiś pomysł, żeby nie było to tak nieprzyjemne dla pieska AAjax Posty: 2 Rejestracja: 22 listopada 2021, 08:39 23 listopada 2021, 12:40 Do weterynarza jeżdżę od 2 lat raz w miesiącu. W gabinecie tez nie jest łatwo, ale za którymś kolejnym razem nakłucia jakoś się udaje. Ja trzymam Ajaxa (13 letni terier) , weterynarz nakłuwa, asystentka przykłada glukometr. Weterynarz zasugerował, abym samodzielnie dokonywała pomiaru przy pomocy glukometra. W warunkach domowych powinno być prościej. I byłoby gdyby tylko w uszku po nakłuciu pojawiła się choć kropelka krwi. Wspomniał tęż o poborze krwi z łapki - ale słyszałam, że to jest bardzo bolesne. Dlatego pytam, czy ktoś z Was dokonywał takiego pomiaru i czy rzeczywiści po lekkim nakłuciu pojawi się tak potrzebna kropelka krwi. Natalina73 Posty: 1 Rejestracja: 30 listopada 2021, 18:53 30 listopada 2021, 19:01 Witam serdecznie , piszę pracę inżynierską o cukrzycy u psa. W ramach tej pracy robię ankietę o tym jak wygląda cukrzyca u psa i posiadaniem wiedzy z tego zakresu .Zapraszam do badania właścicieli psów z cukrzycą. Jest ona anonimowa i dobrowolna. Bardzo dziękuję za poświęcony czas. dragon1 Posty: 29 Rejestracja: 10 listopada 2021, 12:01 02 grudnia 2021, 18:41 Natalina73 pisze: ↑30 listopada 2021, 19:01 Witam serdecznie , piszę pracę inżynierską o cukrzycy u psa. W ramach tej pracy robię ankietę o tym jak wygląda cukrzyca u psa i posiadaniem wiedzy z tego zakresu .Zapraszam do badania właścicieli psów z cukrzycą. Jest ona anonimowa i dobrowolna. Bardzo dziękuję za poświęcony czas. świetny temat! Powodzenia
Sterydy takie jak calcort dla psa czy popularny encorton dla psa dają niesamowite efekty. Niestety, tak jak i inne leki sterydowe, mogą wywoływać skutymi uboczne, do których zalicza się: wrzód żołądka, cukrzyca, zmiany skórne, trudno gojące się rany, częstomocz, wzmożone pragnienie, podniesienie ciśnienia krwi.
Witam serdecznie , piszę pracę inżynierską o cukrzycy u psa. W ramach tej pracy robię ankietę o tym jak wygląda cukrzyca u psa i posiadaniem wiedzy z tego zakresu .Zapraszam do badania właścicieli psów z cukrzycą. Jest ona anonimowa i dobrowolna. Bardzo dziękuję za poświęcony czas.
lyvI9w.